Kaedah Kawalan Kualiti Taguchi
Apakah Kaedah Kawalan Kualiti Taguchi?
Kaedah kawalan kualiti Taguchi ialah pendekatan kejuruteraan yang menekankan peranan penyelidikan dan pembangunan (R&D), dan reka bentuk dan pembangunan produk dalam mengurangkan berlakunya kecacatan dan kegagalan dalam barangan perkilangan.
Kaedah ini, dibangunkan oleh jurutera Jepun dan ahli statistik Genichi Taguchi, menganggap reka bentuk lebih penting daripada proses pembuatan dalam kawalan kualiti dan bertujuan untuk menghapuskan varians dalam pengeluaran sebelum ia boleh berlaku.
Memahami Kaedah Kawalan Kualiti Taguchi
Kaedah Taguchi mengukur kualiti sebagai pengiraan kerugian kepada masyarakat yang berkaitan dengan sesuatu produk. Khususnya, kerugian dalam produk ditakrifkan oleh variasi dan penyelewengan dalam fungsinya serta kesan sampingan yang memudaratkan yang terhasil daripada produk.
Kehilangan daripada variasi dalam fungsi ialah perbandingan berapa banyak setiap unit produk berbeza dalam cara ia beroperasi. Lebih besar varians itu, lebih ketara kehilangan fungsi dan kualiti. Ini boleh diwakili sebagai angka kewangan yang menunjukkan bagaimana penggunaan telah dipengaruhi oleh kecacatan pada produk.
Contoh Kaedah Kawalan Kualiti Taguchi
Jika produk ialah gerudi ketepatan yang mesti menggerudi lubang pada saiz yang tepat secara konsisten dalam semua bahan yang digunakan, maka sebahagian daripada kualitinya ditentukan oleh berapa banyak unit produk berbeza daripada piawaian tersebut. Dengan kaedah kawalan kualiti Taguchi, tumpuannya adalah menggunakan penyelidikan dan reka bentuk untuk memastikan setiap unit produk akan sepadan dengan spesifikasi reka bentuk tersebut dan berfungsi dengan tepat seperti yang direka.
Kerugian daripada kesan sampingan yang memudaratkan masyarakat bercakap sama ada reka bentuk produk itu boleh membawa kepada kesan buruk atau tidak. Contohnya, jika mengendalikan gerudi ketepatan boleh menyebabkan kecederaan kepada pengendali kerana cara ia direka, terdapat kehilangan kualiti dalam produk. Di bawah kaedah Taguchi, kerja yang dilakukan semasa peringkat reka bentuk penciptaan bertujuan untuk meminimumkan kemungkinan gerudi dibuat dengan cara yang boleh menyebabkan kecederaan kepada pengendali.
Dari perspektif yang lebih tinggi, kaedah Taguchi juga akan berusaha untuk mengurangkan kos kepada masyarakat untuk menggunakan produk tersebut, seperti dengan mereka bentuk barangan agar lebih cekap dalam operasinya daripada menjana sisa. Sebagai contoh, gerudi boleh direka bentuk untuk meminimumkan keperluan untuk penyelenggaraan tetap.
Sejarah Kaedah Kawalan Kualiti Taguchi
Genichi Taguchi, seorang jurutera dan ahli statistik Jepun, mula merumuskan kaedah Taguchi semasa membangunkan sistem pensuisan telefon untuk Makmal Komunikasi Elektrik, sebuah syarikat Jepun, pada tahun 1950-an. Menggunakan statistik, beliau berhasrat untuk meningkatkan kualiti barangan perkilangan.
Menjelang 1980-an, idea Taguchi mula mendapat perhatian di dunia Barat, membawanya menjadi terkenal di Amerika Syarikat, setelah menikmati kejayaan di negara asalnya Jepun. Syarikat global yang terkenal seperti Toyota Motor Corp., Ford Motor Co., Boeing Co. dan Xerox Holdings Corp. telah menggunakan kaedahnya.
Kritikan terhadap Kaedah Kawalan Kualiti Taguchi
Kaedah Taguchi tidak selalu diterima dengan baik oleh ahli statistik Barat. Salah satu tuduhan terbesar terhadap metodologi kawalan kualitinya ialah ia tidak semestinya rumit. Malah, sesetengah skeptik juga mendakwa bahawa ijazah kedoktoran dalam matematik diperlukan untuk memahaminya.
##Sorotan
Dalam bidang kejuruteraan, kaedah kawalan kualiti Taguchi memfokuskan pada reka bentuk dan pembangunan untuk mencipta produk yang cekap dan boleh dipercayai.
Pengasasnya, Genichi Taguchi, menganggap reka bentuk lebih penting daripada proses pembuatan dalam kawalan kualiti dan berusaha untuk menghapuskan varians dalam pengeluaran sebelum ia boleh berlaku.
Syarikat seperti Toyota, Ford, Boeing, dan Xerox telah menggunakan kaedah ini.
