Wydatki na zły dług
Co to jest nie艣ci膮galny koszt d艂ugu?
Koszt nale偶no艣ci nie艣ci膮galnych ujmowany jest, gdy nale偶no艣膰 przestaje by膰 艣ci膮galna, poniewa偶 klient nie jest w stanie wywi膮za膰 si臋 ze swojego zobowi膮zania do sp艂aty niesp艂aconego zad艂u偶enia z powodu upad艂o艣ci lub innych problem贸w finansowych. Firmy, kt贸re udzielaj膮 kredyt贸w swoim klientom, zg艂aszaj膮 nie艣ci膮galne d艂ugi jako rezerw臋 na w膮tpliwe konta w bilansie,. co jest r贸wnie偶 znane jako rezerwa na straty kredytowe.
Zrozumienie koszt贸w nie艣ci膮galnych d艂ug贸w
Koszty nie艣ci膮galnych d艂ug贸w s膮 zazwyczaj klasyfikowane jako koszty sprzeda偶y i og贸lnego zarz膮du i znajduj膮 si臋 w rachunku zysk贸w i strat. Rozpoznawanie nie艣ci膮galnych d艂ug贸w prowadzi do zmniejszenia salda nale偶no艣ci w bilansie, chocia偶 firmy zachowuj膮 prawo do gromadzenia 艣rodk贸w w przypadku zmiany okoliczno艣ci.
Bezpo艣redni odpis vs. Metoda zasi艂ku
Istniej膮 dwie r贸偶ne metody rozpoznawania koszt贸w nie艣ci膮galnych nale偶no艣ci. Stosuj膮c metod臋 bezpo艣redniego odpisu,. konta nie艣ci膮galne s膮 odpisywane bezpo艣rednio w koszty, gdy staj膮 si臋 nie艣ci膮galne. Ta metoda jest stosowana w Stanach Zjednoczonych do cel贸w podatku dochodowego.
Jednak podczas gdy metoda bezpo艣redniego odpisu rejestruje dok艂adn膮 kwot臋 nie艣ci膮galnych kont, nie jest zgodna z zasad膮 dopasowania stosowan膮 w rachunkowo艣ci memoria艂owej i og贸lnie przyj臋tymi zasadami rachunkowo艣ci (GAAP). Zasada dopasowania wymaga, aby koszty by艂y dopasowane do powi膮zanych przychod贸w w tym samym okresie obrachunkowym, w kt贸rym nast臋puje transakcja przychodowa.
Z tego powodu koszt nale偶no艣ci nie艣ci膮galnych jest obliczany przy u偶yciu metody odpis贸w, kt贸ra zapewnia szacunkow膮 kwot臋 nie艣ci膮galnych kont w dolarach w tym samym okresie, w kt贸rym uzyskiwany jest przych贸d.
Rejestrowanie nie艣ci膮galnych wydatk贸w d艂u偶nych przy u偶yciu metody odpis贸w
Metoda odpis贸w to technika ksi臋gowa, kt贸ra umo偶liwia firmom uwzgl臋dnienie przewidywanych strat w sprawozdaniach finansowych w celu ograniczenia zawy偶enia potencjalnych dochod贸w. Aby unikn膮膰 zawy偶enia warto艣ci na koncie, firma oszacuje, jaka cz臋艣膰 jej nale偶no艣ci ze sprzeda偶y w bie偶膮cym okresie b臋dzie zaleg艂a.
Poniewa偶 od sprzeda偶y nie min膮艂 偶aden znacz膮cy okres czasu, firma nie wie, kt贸re dok艂adnie nale偶no艣ci zostan膮 sp艂acone, a kt贸re b臋d膮 niesp艂acalne. Tak wi臋c rezerwa na w膮tpliwe rachunki ustalana jest na podstawie przewidywanej, szacunkowej wielko艣ci.
Firma obci膮偶y koszty nie艣ci膮galnych d艂ug贸w i zasili to konto ulgowe. Odpis na nale偶no艣ci w膮tpliwe jest kontem kontraktywowym, kt贸re kompensuje nale偶no艣ci, co oznacza, 偶e pomniejsza 艂膮czn膮 warto艣膰 nale偶no艣ci, gdy oba salda s膮 uj臋te w bilansie. Ten dodatek mo偶e kumulowa膰 si臋 w okresach obrachunkowych i mo偶e by膰 korygowany na podstawie salda na koncie.
Metody szacowania koszt贸w nie艣ci膮galnych d艂ug贸w
Istniej膮 dwie podstawowe metody szacowania w dolarach kwoty nale偶no艣ci, kt贸rych nie oczekuje si臋 艣ci膮gni臋cia. Koszt z艂ych d艂ug贸w mo偶na oszacowa膰 za pomoc膮 modelowania statystycznego, takiego jak prawdopodobie艅stwo niewywi膮zania si臋 z p艂atno艣ci, w celu okre艣lenia oczekiwanych strat z tytu艂u zaleg艂ego i z艂ych d艂ug贸w. Obliczenia statystyczne mog膮 wykorzystywa膰 dane historyczne z firmy, a tak偶e z ca艂ej bran偶y. Okre艣lony procent b臋dzie zazwyczaj wzrasta艂 wraz ze wzrostem wieku nale偶no艣ci, aby odzwierciedli膰 rosn膮ce ryzyko niewykonania zobowi膮zania i zmniejszaj膮c膮 si臋 艣ci膮galno艣膰.
Alternatywnie, koszt nie艣ci膮galnego d艂ugu mo偶na oszacowa膰, bior膮c procent sprzeda偶y netto, w oparciu o historyczne do艣wiadczenia firmy ze z艂ym d艂ugiem. Firmy regularnie dokonuj膮 zmian w odpisach na straty kredytowe, tak aby odpowiada艂y one aktualnym odpisom modelowania statystycznego.
Metoda wiekowania nale偶no艣ci
Metoda wiekowania grupuje wszystkie zaleg艂e nale偶no艣ci wed艂ug wieku, a do ka偶dej grupy stosuje si臋 okre艣lone warto艣ci procentowe. Suma wynik贸w wszystkich grup to szacowana nie艣ci膮galna kwota. Na przyk艂ad firma ma 70 000 USD nale偶no艣ci na mniej ni偶 30 dni i 30 000 USD nale偶no艣ci na wi臋cej ni偶 30 dni. W oparciu o wcze艣niejsze do艣wiadczenia, 1% nale偶no艣ci m艂odszych ni偶 30 dni nie b臋dzie podlega膰 windykacji, a 4% nale偶no艣ci maj膮cych co najmniej 30 dni b臋dzie niemo偶liwych do odzyskania. W zwi膮zku z tym firma zg艂osi rezerw臋 i koszt nie艣ci膮galnych nale偶no艣ci w wysoko艣ci 1900 USD ((70 000 USD * 1%) + (30 000 USD * 4%)). Je艣li nast臋pny okres rozliczeniowy spowoduje szacowany odpis w wysoko艣ci 2500 USD na podstawie zaleg艂ych nale偶no艣ci, tylko 600 USD (2500 USD - 1900 USD) b臋dzie kosztem nie艣ci膮galnego d艂ugu w drugim okresie.
Procent metody sprzeda偶y
Metoda sprzeda偶y stosuje sta艂y procent do 艂膮cznej kwoty sprzeda偶y w dolarach za dany okres. Na przyk艂ad, bazuj膮c na wcze艣niejszych do艣wiadczeniach, firma mo偶e oczekiwa膰, 偶e 3% sprzeda偶y netto jest nieodebranych. Je艣li ca艂kowita sprzeda偶 netto w tym okresie wynosi 100 000 USD, firma ustala rezerw臋 na w膮tpliwe rachunki w wysoko艣ci 3000 USD, jednocze艣nie zg艂aszaj膮c 3000 USD w wydatkach na nie艣ci膮galne d艂ugi. Je艣li kolejny okres rozliczeniowy skutkuje sprzeda偶膮 netto w wysoko艣ci 80 000 USD, dodatkowe 2400 USD jest zg艂aszane w odpisie na w膮tpliwe konta, a 2400 USD jest rejestrowane w drugim okresie jako koszt nie艣ci膮galnych d艂ug贸w. 艁膮czne saldo w zasi艂ku dla kont w膮tpliwych po tych dw贸ch okresach wynosi 5400 USD.
##Przegl膮d najwa偶niejszych wydarze艅
Metoda bezpo艣redniego odpisu rejestruje dok艂adn膮 kwot臋 nie艣ci膮galnych kont, poniewa偶 s膮 one konkretnie zidentyfikowane.
Wydatki na z艂e d艂ugi to niefortunny koszt prowadzenia interes贸w z klientami na kredyt, poniewa偶 zawsze istnieje ryzyko niewykonania zobowi膮zania zwi膮zane z udzielaniem kredytu.
W celu zachowania zasady dopasowania koszt nale偶no艣ci nie艣ci膮galnych nale偶y oszacowa膰 metod膮 odpis贸w w tym samym okresie, w kt贸rym nast臋puje sprzeda偶.
Istniej膮 dwa g艂贸wne sposoby szacowania odpisu na z艂e d艂ugi: metoda sprzeda偶y procentowej i metoda wiekowania nale偶no艣ci.
