Kompleksowa alokacja podatku

Co to jest kompleksowa alokacja podatku?

Kompleksowa alokacja podatku to analiza, która identyfikuje wpływ opodatkowania na transakcje generujące przychody w niestandardowym okresie sprawozdawczym. Ta technika, znana również jako alokacja podatku międzyokresowego, umożliwia firmie porównanie wpływu opodatkowania w okresie księgowym z wpływem określonego okresu sprawozdawczego finansowego.

Zrozumienie kompleksowej alokacji podatków

Dochody i wydatki, które firma wykazuje we własnych księgach w porównaniu z jej zeznaniami podatkowymi, często różnią się, ponieważ istnieją korzyści podatkowe związane z przyspieszeniem lub opóźnieniem niektórych transakcji na papierze. Na przykład firma może wewnętrznie odpisać koszt przez kilka lat, ale zdecydować się na szybsze rozliczenie kosztów do celów podatkowych w oparciu o zmiany w wymogach dotyczących dochodów lub przepisach podatkowych.

Kompleksowa alokacja podatku pozwala na uzgodnienie tych przejściowych różnic, które powstają między sprawozdawczością podatkową a terminami sprawozdawczości finansowej. Jak wspomniano, kompleksowa alokacja podatku jest również znana jako alokacja podatku międzyokresowego, co jest odniesieniem do dwóch zestawów okresów sprawozdawczych stosowanych przez firmy w rachunkowości.

Cztery klasy transakcji mogą prowadzić do tymczasowej rozbieżności między okresami podatkowymi i księgowymi:

• Przyspieszone raportowanie dochodu podlegającego opodatkowaniu

• Opóźnione zgłaszanie dochodu podlegającego opodatkowaniu

• Przyspieszone raportowanie kosztów uzyskania przychodów

• Opóźnione raportowanie kosztów uzyskania przychodów

Najczęstszym źródłem różnic przejściowych jest obsługa amortyzacji aktywów,. która jest kosztem uzyskania przychodu. Internal Revenue Service ( IRS) daje firmom pewną swobodę w sposobie zgłaszania tych wydatków, co często może prowadzić do rodzaju przejściowej różnicy, która może wymagać rozwiązania poprzez kompleksową alokację podatków.

Przykład kompleksowej alokacji podatku

Firmy często stosują amortyzację liniową i przyspieszoną dla tego samego sprzętu do różnych celów. Firma zazwyczaj stosuje amortyzację liniową dla celów księgowych, podczas gdy stosuje zasady przyspieszonej amortyzacji dla celów podatkowych.

Powiedzmy na przykład, że firma budowlana Acme kupuje żuraw za 200 000 dolarów. Przepisy IRS pozwalają na amortyzację sprzętu od momentu oddania go do użytku do momentu odzyskania przez firmę podstawy kosztowej. Pozwala to Acme na amortyzację w wysokości 40 000 USD przez pięć lat. Jednak po stronie księgowej ksiąg Acme firma stosuje 10-letnią liniową metodę księgową, która przedstawia się jako roczny koszt 20 000 USD przez 10 lat. Ostatecznie obie metody spotykają się w tym samym miejscu: pełna amortyzacja środka trwałego. Przejściową różnicę w okresie eksploatacji żurawia rozwiązuje się za pomocą kompleksowej alokacji podatku.

W praktyce firmy posiadają portfel aktywów podlegających tymczasowej alokacji, a ich księgowi muszą zdecydować, jak agresywnie mają dokonać alokacji rozbieżności. Niektóre firmy decydują się na ścisłe raportowanie wydatków podatkowych w roku, w którym dokonują tych płatności. Gdyby Acme była taką firmą, trzymałaby się rocznego odliczenia 40 000 USD przyznanego przez IRS. Inne firmy wolą alokować według wartości księgowej amortyzacji. IRS wykazał pewną elastyczność w tym obszarze, a przede wszystkim sprzyja spójności.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Kompleksowa alokacja podatku to analiza, którą firmy wykorzystują do identyfikacji rozbieżności między księgowością dla celów biznesowych a księgowością dla celów podatkowych.

• Różnice zidentyfikowane poprzez pełną alokację podatku są wynikiem przyspieszenia lub opóźnienia odliczeń i/lub dochodu do opodatkowania.

• Większość rozbieżności wynika z różnic pomiędzy okresami wykorzystywanymi do sprawozdawczości finansowej a rozliczeń podatkowych.