Investor's wiki

Ceny za zatory

Ceny za zatory

Co to są ceny za wjazd do centrum?

Termin „ceny zatorowe” odnosi się do dynamicznej strategii cenowej mającej na celu regulowanie popytu poprzez podnoszenie cen bez zwiększania podaży. Strategia, która opiera się na ekonomicznej teorii ustalania cen,. jest powszechną sztuczką w branży transportowej, w której ma na celu zmniejszenie zatłoczenia i zanieczyszczenia powietrza poprzez pobieranie wyższych opłat za wjazd do szczególnie zatłoczonych obszarów dużego miasta metropolitalnego.

Opłaty za wjazd do centrum są również stosowane w branży hotelarskiej oraz przez sektor użyteczności publicznej,. w którym popyt zmienia się w zależności od pory dnia lub pory roku. Ceny energii elektrycznej mogą być wyższe w cieplejszych miesiącach z powodu klimatyzacji, podczas gdy pokoje hotelowe mogą być droższe podczas głównych świąt.

Zrozumienie cen zatorów komunikacyjnych

Opłaty za zatory komunikacyjne, zwane również cenami „wzrostowymi” lub „wartościowymi”, dodają dodatkową opłatę za usługi, które podlegają tymczasowemu lub cyklicznemu wzrostowi popytu. Ma to na celu zachęcenie użytkowników, którzy mogą być elastyczni w zakresie ich użytkowania, do przechodzenia z okresów szczytu do czasów, gdy usługa lub zasób jest tańszy.

Jak wspomniano powyżej, jest powszechnie stosowany jako sposób na ograniczenie ruchu w celu zmniejszenia zatorów na drogach i poprawy jakości powietrza. Branża podróżnicza i turystyczna również korzysta z tej formy ustalania cen w okresach szczytu podróży. Firmy użyteczności publicznej pobierają wyższą stawkę za użytkowanie również w godzinach szczytu.

Celem jest uregulowanie nadmiernego popytu poprzez stosowanie wyższych cen w szczytowych cyklach popytu. Na przykład serwisy samochodowe podnoszą swoje stawki w sylwestra z powodu dużego popytu na przejazdy. Hotele podnoszą ceny pokoi podczas kongresów, ważnych świąt lub wydarzeń specjalnych. Ceny energii elektrycznej mogą być wyższe w lecie ze względu na zwiększone zużycie klimatyzacji.

Laureat Nagrody Nobla, William Vickrey, po raz pierwszy zaproponował dodanie systemu opłat opartego na odległości lub czasie w celu zarządzania zatorami w nowojorskim metrze w 1952 roku, chociaż nie został on przyjęty, częściowo z powodu nieodpowiedniej technologii. To dlatego Vickrey jest uważany za ojca opłat za wjazd do centrum miasta. Maurice Allais, inny ekonomista zdobywca nagrody Nobla, omówił teorię opłat za zatory komunikacyjne, aby zarządzać zatorami w ruchu. Odegrał kluczową rolę w zaprojektowaniu pierwszego systemu opłat drogowych: Singapore Area Licensing Scheme, wdrożonego w 1975 roku.

Rodzaje cen zatorów komunikacyjnych

Ekonomiści i planiści transportu jeszcze bardziej rozbijają rodzaje opłat za zatory komunikacyjne w oparciu o funkcjonalność.

Ceny dynamiczne, szczytowe lub udarowe

Wycena dynamiczna to strategia ustalania cen zatorów komunikacyjnych, w której cena nie jest ściśle ustalona. Zamiast tego zmienia się w zależności od zmieniających się okoliczności, takich jak wzrost popytu w określonych momentach, rodzaj docelowych klientów lub zmieniające się warunki rynkowe. Dynamiczne strategie cenowe są szczególnie powszechne w firmach świadczących usługi, takich jak hotelarstwo, transport i podróże.

Ceny podzielone na segmenty

Ta struktura obciąża klientów na podstawie ich gotowości do płacenia więcej za daną usługę. Niektórzy mogą chcieć zapłacić wyższą cenę za szybszą obsługę, wyższą jakość lub dodatkowe funkcje, takie jak udogodnienia. Na przykład sprzedawca może zaoferować produkt bez gwarancji po niskiej cenie, ale jeśli chcesz, aby ten sam produkt był objęty gwarancją, płacisz wyższą cenę. Osoby podróżujące w interesach mogą też chcieć zapłacić wyższą cenę za bilet lotniczy, który pozwala im latać w środku tygodnia. Na Broadwayu widzowie mogą płacić za bilety premium, które kosztują znacznie więcej niż cena katalogowa. Jeśli jednak te miejsca premium są nadal niesprzedane blisko dnia koncertu, w ciągu tygodnia lub dnia przed występem, są one „zwalniane” przez kasę i udostępniane po standardowych cenach.

Ceny dla użytkowników szczytowych

Ceny dla użytkowników w szczycie, zwane również cenami „szczytowego obciążenia” lub „czasu użytkowania”, opierają się na szczytowych czasach podróży i są powszechne w transporcie. Na przykład linie lotnicze i kolejowe często pobierają wyższą cenę za podróż w godzinach szczytu od poniedziałku do piątku niż w innych godzinach. Mogą również mieć inne ceny na weekendy lub wycieczkę, która obejmuje dzień powszedni i weekend. Firmy użyteczności publicznej ustalają również ceny na podstawie godzin szczytu. Mogą pobierać wyższe opłaty za połączenia telefoniczne w godzinach 9:00-18:00

Przy ustalaniu cen zatorów komunikacyjnych firmy mają władzę, ponieważ wzrost cen nie ma wpływu na popyt na usługę.

Ceny za wjazd do centrum miasta: podstawy teoretyczne

Opłaty za zatory komunikacyjne są uważane za rozwiązanie po stronie popytu, które reguluje ruch wynikający z ekonomii rynkowej. Pobieranie wyższej ceny ma na celu uświadomienie użytkownikom konsekwencji (zwiększone przeciążenie), jakie nakładają na wszystkich innych, gdy korzystają z zasobu podczas szczytowego zapotrzebowania.

Teoria zakłada, że konsumenci będą wykorzystywać i marnować więcej zasobów, które są bezpłatne lub mają znikomą cenę niż drogie. Podnosząc cenę zasobu, gotowość użytkowników do płacenia za ten zasób napędza niedobór tego zasobu.

Większość ekonomistów zgadza się co do opłacalności ekonomicznej pewnej formy opłat drogowych w celu zmniejszenia zatorów w ruchu drogowym, a opłaty za wjazd do centrum są skuteczne na obszarach miejskich, które przyjęły plan. Jednak nie wszyscy uważają to za sprawiedliwą strategię.

Krytycy twierdzą, że prowadzi to do obciążeń ekonomicznych, z jakimi borykają się społeczności sąsiadujące z obszarami o dużym natężeniu ruchu. Inną krytyką cen zatorów komunikacyjnych jest to, że mogą one bardziej szkodzić użytkownikom o niskich dochodach niż innym grupom demograficznym, podobnie jak robią to regresywne systemy podatkowe.

Zalety i wady cen zatorów komunikacyjnych

Zalety

Najbardziej oczywistą korzyścią z wprowadzenia opłat za wjazd do centrum jest kontrolowanie zatorów na drogach, a tym samym zmniejszenie stresu i opóźnień. Jeśli kierowcy będą obciążani dodatkowymi opłatami za wjazd do niektórych części miasta, będą mniej skłonni do korzystania z własnego samochodu na drodze i zamiast tego mogą skorzystać z transportu publicznego. Podobnie przedsiębiorstwa użyteczności publicznej mogą ograniczyć zużycie w godzinach szczytu usług takich jak woda i elektryczność.

Wyższe ceny prowadzą do wzrostu przychodów. Pieniądze zebrane z opłat drogowych można wykorzystać na poprawę transportu drogowego i publicznego, co daje osobom dojeżdżającym do pracy inne opcje tranzytu do iz miasta. Firmy zajmujące się dzieleniem się przejazdami i podróżami mogą zauważyć wzrost zysków.

Opłaty za wjazd do centrum pomagają zmniejszyć zanieczyszczenie i zużycie energii. Wyrywanie samochodów z drogi oznacza mniej spalin. Pobieranie większych opłat za energię elektryczną, gdy zasoby są już obciążone w godzinach szczytu, może wpłynąć na konsumentów, aby rozłożyć zużycie na inne czasy.

Niedogodności

Krytycy cen zatorów komunikacyjnych twierdzą, że stanowią one duże obciążenie dla kierowców i mogą mieć większy wpływ na tych, którzy znajdują się w niższych przedziałach dochodów niż inni. Podobnie jak podatki regresywne, opłaty za wjazd do centrum zabierają więcej ich dochodów w porównaniu z tymi, którzy mają wyższe dochody.

Ponieważ opłaty za wjazd do centrum miasta zniechęcają ludzi do takich czynności, jak prowadzenie pojazdu, może to zaszkodzić firmom w niektórych częściach miasta. To dlatego, że dla niektórych osób transport publiczny może nie być opcją. Jeśli są zmuszeni zapłacić więcej za korzystanie z własnych pojazdów, mogą w ogóle nie wchodzić do tych obszarów i zamiast tego robić zakupy gdzie indziej.

Chociaż może to zwiększyć przychody, koszty nadzorowania i administrowania planami opłat za wjazd do centrum mogą być ogromne. Władze mogą być zmuszone zapłacić za nową technologię i pensje dla nowych pracowników, nie wspominając o rozliczeniach i innych sposobach rozliczania tych, którzy uchylają się od zapłaty.

TTT

Ustawa o inwestycjach w infrastrukturę i zatrudnieniu, podpisana przez prezydenta Bidena w dniu 15 listopada 2021 r., obejmuje program łagodzenia zatorów komunikacyjnych, który zapewnia „konkurencyjne dotacje dla państw, samorządów lokalnych i miejskich organizacji planistycznych na projekty w dużych zurbanizowanych obszary do rozwoju innowacyjnych, zintegrowanych i multimodalnych rozwiązań w celu zmniejszenia zatorów komunikacyjnych w najbardziej zatłoczonych obszarach metropolitalnych Stanów Zjednoczonych”. Dotacje wyniosą nie mniej niż 10 milionów dolarów i będą obejmować „systemy, które wdrażają lub egzekwują pasy płatne dla pojazdów o wysokim obłożeniu, ustalanie cen kordonowych, opłat parkingowych lub opłat za wjazd do centrum”. Rząd federalny pokryje do 80% kosztów projektu.

Przykłady rzeczywistych cen zatorów komunikacyjnych

Nie musisz patrzeć poza własne drogi, aby znaleźć przykłady opłat za wjazd do centrum miasta. Firmy typu Rideshare, takie jak Uber (UBER) i Lyft (LYFT), agresywnie stosują ceny wzrostowe w godzinach szczytu. Firmy twierdzą, że taka struktura cenowa jest odpowiedzią na duży popyt w godzinach szczytu, okresach złej pogody oraz podczas wydarzeń specjalnych.

Nowy Jork stał się pierwszym stanem, który zatwierdził plan opłat za wjazd do centrum miasta. Plan wprowadziłby obowiązkowe opłaty drogowe lub kordon, oparte na strefach na Manhattanie dla kierowców jadących w dowolne miejsce na południe od 60. ulicy na południowym krańcu Central Parku w Nowym Jorku. Jego celem jest zmniejszenie zagęszczenia ruchu i poprawa jakości powietrza, jednocześnie pomagając wzmocnić system transportu publicznego w mieście.

Odkąd były gubernator Andrew Cuomo, który był zwolennikiem planu, zrezygnował w sierpniu 2021 r., postępy w realizacji tego planu utknął w martwym punkcie. Gubernator Kathy Hochul, która zastąpiła Cuomo, wznowi przegląd tego, jak podaje The New York Times.

Plan ma odzwierciedlać inne plany już istniejące w innych dużych miastach międzynarodowych. Londyn wprowadził swój plan cenowy za wjazd do centrum miasta w 2003 roku. Kierowcy płacą 15 funtów dziennie, codziennie od 7 rano do 22, gdy podróżują do określonych stref w mieście. Plan skutecznie zmniejszył zatory i zanieczyszczenie powietrza.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Ceny zatorów komunikacyjnych mogą zwiększyć przychody, ale związane z tym koszty mogą być wysokie.

  • Ceny zatoru obejmują ceny popytu lub wzrostów, ceny segmentowe i ceny dla użytkowników szczytowych.

  • Ideą opłat za wjazd do centrum jest to, że konsumenci będą wykorzystywać i marnować więcej zasobów darmowych lub o niskiej cenie niż drogich.

  • To powszechna strategia w branży transportowej, turystycznej, hotelarskiej i użyteczności publicznej.

  • Opłaty za zatory komunikacyjne na ogół narzucają podwyżki cen usług, które podlegają tymczasowemu lub cyklicznemu wzrostowi popytu.

FAQ

Czy opłaty za wjazd do centrum działają?

Ma to miejsce w Londynie, gdzie od czasu wdrożenia zmniejszono zarówno zatłoczenie, jak i zanieczyszczenie powietrza. Istnieje jednak spór co do tego, czy jego wady — takie jak spadanie na barki osób o niższych dochodach, zniechęcanie do zakupów w niektórych obszarach i wysokie koszty wdrożenia — są tego warte.

Czy istnieje więcej niż jeden rodzaj opłat za wjazd do centrum?

TAk. Typy obejmują:- Ceny dynamiczne, w których ceny różnią się w zależności od popytu w różnych porach dnia lub kalendarzu, zmieniających się warunków rynkowych lub rodzaju docelowego konsumenta- Ceny podzielone na segmenty, w których ceny są ustalane w zależności od gotowości konsumentów do zapłacenia dodatkowej kwoty dla konkretnej usługi — ceny szczytowe dla użytkowników, w przypadku których ceny rosną w zależności od tego, kiedy popyt jest większy

Co to są opłaty za przeciążenie?

Opłaty za wjazd do centrum miasta to próba ograniczenia ruchu i zanieczyszczenia poprzez naliczanie wyższych cen za podróżowanie w niektórych obszarach miasta. Branża hotelarska i sektor użyteczności publicznej również korzystają z tej zasady.