zdolność fiskalna

Co to jest zdolność fiskalna?

Zdolność fiskalna w ekonomii to zdolność rządu, grup, instytucji itp. do generowania przychodów. Zdolność fiskalna rządów zależy od wielu czynników, w tym od tych, które składają się na podstawę opodatkowania; zdolność rządu do efektywnego opodatkowania; zachowanie kompensacyjne wśród opodatkowanych osób, rynków i cen aktywów; oraz dostęp do innych pozapodatkowych form dochodów.

Zrozumienie zdolności fiskalnej

Aby finansować podstawowe operacje, dostarczać dobra publiczne i osiągać inne cele polityki, rządy potrzebują dochodów, które mogą pozyskać poprzez nakładanie podatków, sprzedaż aktywów lub zasobów lub otrzymywanie płatności transferowych od innych rządów zewnętrznych lub innych podmiotów. Zdolność fiskalna to stopień, w jakim rząd jest w stanie pozyskać takie dochody.

Kiedy rządy opracowują swoją politykę fiskalną, ważnym krokiem jest określenie zdolności fiskalnej. Identyfikacja zdolności fiskalnej daje rządom dobre wyobrażenie o różnych programach i usługach, które będą mogły świadczyć swoim obywatelom. Teoria dotycząca zdolności fiskalnej może być również wykorzystywana przez inne grupy, takie jak okręgi szkolne, które muszą określić, co będą w stanie zapewnić swoim uczniom.

Surowa zdolność fiskalna zaczyna się od dostępnej dla rządu podstawy opodatkowania. Słynny amerykański rabuś , Willie Sutton, zapytany, dlaczego obrabował banki, podobno odpowiedział: „Ponieważ tam są pieniądze”. a dochód w jego społeczności leżą. Wartościowe nieruchomości, dochodowe przedsiębiorstwa i dochody osobiste obywateli i poddanych oraz tych, z którymi prowadzą oni interesy, z których rząd może czerpać dochody, stanowią podstawę opodatkowania. Im bogatsza i bardziej produktywna dostępna populacja potencjalnych podatników, do której rząd ma dostęp, tym większa podstawa opodatkowania i podstawowa zdolność fiskalna.

Jednak inne czynniki mogą wpływać na zdolność rządu do faktycznego pobierania dochodów z podstawy opodatkowania. Zdolność rządu do opodatkowania niektórych rodzajów własności, dochodów lub działalności gospodarczej może być ograniczona przez ograniczenia nałożone na niego przez wyborców, ograniczenia konstytucyjne lub przez inne podmioty rządowe (być może dlatego, że mogą same go opodatkować). Poza tymi ograniczeniami techniczna i logistyczna zdolność rządu do administrowania, pobierania i egzekwowania danego podatku może być ograniczona i niewystarczająca do pełnego wykorzystania istniejącej podstawy opodatkowania. Jak każda jednostka czy organizacja, rządy podlegają fundamentalnemu ekonomicznemu problemowi niedoboru i nieuchronnie stają w obliczu kompromisów w sposobie alokacji ograniczonej siły roboczej i sprzętu, których faktycznie używają do opodatkowania.

Rzeczywista zdolność fiskalna może być również ograniczona poprzez zachowania kompensacyjne ze strony przedsiębiorstw i osób fizycznych, które podlegają opodatkowaniu, co może zmniejszyć kwotę, którą podstawa opodatkowania może faktycznie być opodatkowana. Krzywa Laffera jest znaną ilustracją tego rodzaju ograniczenia zdolności rządu do uzyskania pełnej wartości jego podstawy opodatkowania. Opodatkowanie jakiejkolwiek działalności w pewnym stopniu zniechęci do tej działalności, zmniejszając pozorną dostępną podstawę opodatkowania. Niektóre podatki mogą nawet celowo zmierzać do ograniczenia w czasie niektórych działań, takich jak podatki od papierosów lub podatki węglowe, ale czyniąc to w sposób oczywisty zmniejszają dochody, które można w ten sposób uzyskać. Uczestnicy rynku mogą kapitalizować ciężar podatków od nieruchomości (i spodziewanych przyszłych podwyżek podatków od nieruchomości) od nieruchomości lub innych aktywów do wartości rynkowych aktywów, potencjalnie bezpośrednio zmniejszając wielkość podstawy opodatkowania.

Ludzie mogą być w stanie uniknąć lub uniknąć płacenia podatków, fizycznie przenosząc się poza jurysdykcję rządu lub przenosząc działalność do gospodarki nieformalnej. Szczególnie narażone na to mogą być rządy o słabej zdolności monitorowania działalności gospodarczej lub egzekwowania prawa podatkowego. Wreszcie, rosnące podatki mogą wywołać opór polityczny w zależności od preferencji i postaw wyborców, stopnia głosu politycznego i udziału danego narodu oraz stopnia, w jakim wyborcy i podatnicy są tymi samymi ludźmi. Może to narzucić mocne ograniczenie zdolności fiskalnej rządu, nawet przy pozornie dużej i bogatej podstawie podatkowej.

Poza podatkami, rządy mogą mieć dostęp do innych źródeł dochodów, które mogą przyczynić się do ich zdolności fiskalnej. Transfery od innych rządów, takie jak dotacje rządu federalnego USA dla władz stanowych i lokalnych, mogą zwiększyć zdolność fiskalną, ale zwykle podlegają różnym względom politycznym ze względu na ich wielkość i dostępność. Niektóre rządy mogą bezpośrednio rościć sobie prawa do różnych zasobów naturalnych, takich jak rezerwy ropy naftowej lub niezagospodarowane grunty, które można sprzedać w celu uzyskania dochodu. Ceny rynkowe tych zasobów oraz specyfika kontraktów związanych z ich sprzedażą (lub częściowymi prawami do nich) determinują ich wkład w zdolność fiskalną rządu.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Czynniki fizyczne, polityczne, administracyjne i ekonomiczne ograniczają zdolność rządu do pełnego wykorzystania bazy podatkowej, ograniczając zdolność fiskalną z tytułu opodatkowania.

• Zdolność fiskalna to całkowity dochód, który rząd może realistycznie podnieść, biorąc pod uwagę dostępną podstawę opodatkowania, różne ograniczenia, z jakimi się boryka, oraz dostępność nieopodatkowanych źródeł dochodów.

• Inne niepodatkowe źródła dochodów, takie jak transfery międzyrządowe lub sprzedaż zasobów naturalnych, mogą również przyczyniać się do całkowitej zdolności fiskalnej rządu.

• Zdolność fiskalna zaczyna się od dostępnej podstawy opodatkowania lub kwoty majątku i dochodu podlegającej jurysdykcji organu podatkowego.