Aktywa poziomu 1
Czym są aktywa poziomu 1?
Aktywa poziomu 1 obejmują akcje notowane na giełdzie, obligacje, fundusze lub wszelkie aktywa, które mają regularny mechanizm wyceny według wartości rynkowej w celu ustalenia godziwej wartości rynkowej. Uważa się, że aktywa te mają łatwo obserwowalne, przejrzyste ceny, a zatem wiarygodną godziwą wartość rynkową.
Aktywa poziomu 1 to płynne aktywa i zobowiązania finansowe, takie jak akcje lub obligacje, które podlegają regularnej wycenie rynkowej.
Aktywa poziomu 1 stanowią najwyższą klasyfikację na podstawie ich przejrzystości i tego, jak wiarygodnie można obliczyć ich godziwą wartość rynkową.
Aktywa poziomu 2 i 3 są mniej płynne i trudniej jest szybko i poprawnie ustalić ich wartość godziwą.
Zrozumienie aktywów poziomu 1
Spółki notowane na giełdzie muszą klasyfikować wszystkie swoje aktywa na podstawie łatwości ich wyceny, przy czym aktywa poziomu 1 są najłatwiejsze. Duża część wyceny aktywów pochodzi z głębokości rynku i płynności. W przypadku rynków rozwiniętych ożywiona aktywność rynkowa działa jak naturalny mechanizm odkrywania cen. To z kolei jest kluczowym elementem płynności rynku, która jest powiązanym wskaźnikiem mierzącym zdolność rynku do zakupu lub sprzedaży aktywów bez powodowania znaczącej zmiany ceny aktywów.
Standard Rachunkowości Finansowej 157 ( FAS 157 ) ustanowił jednolite, spójne ramy szacowania wartości godziwej w przypadku braku notowanych cen, oparte na pojęciu „ceny wyjścia” i trzypoziomowej hierarchii, aby odzwierciedlić poziom osądu związany z szacowaniem wartości godziwej wartości, począwszy od cen rynkowych po niepłynne aktywa poziomu 3, gdzie nie istnieje obserwowalny rynek, a wyceny muszą opierać się na zastrzeżonych informacjach wewnętrznych, takich jak ostatnia runda finansowania.
Klasyfikowanie aktywów poziomu 1
System klasyfikacji obejmujący Poziom 1, Poziom 2 i Poziom 3 w ramach (FASB) Statement 157 wymagał od spółek publicznych alokacji wszystkich aktywów w oparciu o wiarygodność godziwych wartości rynkowych.
Oświadczenie weszło w życie we wszystkich latach podatkowych po 2007 r. i powstało w dużej mierze w wyniku zawirowań na rynku kredytowym związanych z kredytami hipotecznymi typu subprime i powiązanymi sekurytyzowanymi aktywami, takimi jak papiery wartościowe zabezpieczone aktywami (ABS). Wiele aktywów straciło płynność, a wyceny według wartości godziwej można było dokonać jedynie na podstawie wewnętrznych szacunków lub innych procedur wyceny według modelu podczas kryzysu kredytowego w 2007 roku. W związku z tym regulatorzy potrzebowali sposobu informowania inwestorów o papierach wartościowych, których wartość może podlegać interpretacji.
Zalety aktywów poziomu 1
Aktywa poziomu 1 są jednym ze sposobów pomiaru siły i wiarygodności bilansu jednostki. Ponieważ wycena aktywów poziomu 1 jest wiarygodna, niektóre firmy mogą czerpać dodatkowe korzyści w porównaniu z inną firmą z mniejszą liczbą aktywów poziomu 1. Na przykład banki, inwestorzy i organy regulacyjne przychylnie patrzą na podmiot, którego większość aktywów ma wycenę rynkową, ponieważ mogą polegać na dostarczonych sprawozdaniach finansowych. Jeśli firma intensywnie korzysta z instrumentów pochodnych, a większość jej aktywów należy do kategorii Poziomu 2 lub 3, zainteresowane strony są mniej komfortowe z wyceną tych aktywów.
Problem z zasobami poza poziomem 1 najlepiej jest widoczny w sytuacjach zagrożenia. Naturalnie, podczas niestabilnego rynku, płynność i głębokość rynku ulega erozji, a wiele aktywów nie będzie korzystać z rozsądnego mechanizmu odkrywania cen. Aktywa te należy następnie wycenić za pomocą wyceny lub według modelu. Obie te metody są mniej niż doskonałe, więc inwestorzy i wierzyciele często tracą zaufanie do zgłaszanych wycen. W okresach szczytowej niepewności, na przykład podczas wielkiej recesji,. aktywa poziomu 3 są szczególnie analizowane — eksperci nazywają metody wyceny według modelu bardziej podobnymi do oznaczenia mitu.
