Jedwabny Szlak

Czym jest Jedwabny Szlak?

Jedwabny Szlak był historycznym szlakiem handlowym, datowanym na II wiek pne do XIV wieku naszej ery. Rozciągał się od Azji po Morze Śródziemne, przemierzając Chiny, Indie, Persję, Arabię, Grecję i Włochy.

Został nazwany Szlakiem Jedwabnym z powodu ciężkiego handlu jedwabiem, który miał miejsce w tym okresie. Ta cenna tkanina pochodzi z Chin, które początkowo miały monopol na produkcję jedwabiu, dopóki nie rozeszły się tajemnice jej tworzenia. Oprócz jedwabiu szlak ułatwiał handel innymi tkaninami, przyprawami, zbożem, owocami i warzywami, skórami zwierzęcymi, drewnem i metalem, kamieniami szlachetnymi i innymi wartościowymi przedmiotami.

W 2013 roku Chiny ogłosiły plany ożywienia Jedwabnego Szlaku, łączącego go z ponad 60 krajami w Azji, Europie, Afryce i na Bliskim Wschodzie.

Zrozumienie Jedwabnego Szlaku

Jedwabny Szlak to seria starożytnych sieci handlowych, które łączyły Chiny i Daleki Wschód z krajami Europy i Bliskiego Wschodu. Trasa obejmowała grupę placówek handlowych i targowisk, które służyły do pomocy w przechowywaniu, transporcie i wymianie towarów. Znany był również jako Jedwabny Szlak.

Podróżni używali karawan na wielbłądach lub koniach i zatrzymywali się w pensjonatach lub zajazdach, zwykle oddalonych od siebie o jeden dzień podróży. Podróżni wzdłuż szlaków morskich Jedwabnego Szlaku mogli zatrzymywać się w portach po świeżą wodę pitną i możliwości handlowe. Archeolodzy i geografowie prowadzący badania starożytnych miejsc to najnowocześniejsi podróżnicy Jedwabnego Szlaku.

Otwarcie Jedwabnego Szlaku przyniosło wiele produktów, które miałyby duży wpływ na Zachód. Wiele z tych towarów miało swoje korzenie w Chinach i obejmowało proch strzelniczy i papier. Stały się one jednymi z najczęściej wymienianych towarów między Chinami a ich zachodnimi partnerami handlowymi. Papier był szczególnie ważny, ponieważ ostatecznie doprowadził do wynalezienia prasy drukarskiej, która ustąpiła miejsca gazetom i książkom.

Chiny naciskały na ponowne otwarcie Jedwabnego Szlaku w celu poprawy współpracy między krajami Azji, Afryki i Europy.

Historia Jedwabnego Szlaku

Oryginalny Jedwabny Szlak został ustanowiony w czasach dynastii Han przez Zhang Quiana, chińskiego urzędnika i dyplomatę. Podczas misji dyplomatycznej Quian został schwytany i przetrzymywany przez 13 lat podczas swojej pierwszej ekspedycji, po czym uciekł i ruszył innymi szlakami z Chin do Azji Środkowej.

Jedwabny Szlak był popularny w czasach dynastii Tang, od 618 do 907 r. Podróżni mogli wybierać spośród wielu lądowych i morskich ścieżek, aby dotrzeć do celu. Szlaki ewoluowały wraz z granicami terytorialnymi i zmianami przywództwa narodowego.

Jedwabny Szlak był środkiem wymiany dóbr i kultur. Służyła również w rozwoju nauki, technologii, literatury, sztuki i innych dziedzin nauki.

Jedwabny Szlak pomagał także w misjach mnichów buddyjskich i europejskich oraz przyczynił się do szerzenia buddyzmu, chrześcijaństwa, islamu, hinduizmu i innych religii w regionach obsługiwanych przez szlaki.

Ożywienie Jedwabnego Szlaku

W 2013 roku Chiny zaczęły oficjalnie przywracać historyczny Jedwabny Szlak pod rządami prezydenta Xi Jinpinga za pomocą strategii o wartości 900 miliardów dolarów zwanej „ Jeden pas, jedna droga ” (OBOR). Projekt był sposobem na poprawę połączeń między Chinami a ponad 60 innymi krajami w Azji, Europie i Afryce Wschodniej.

Znany również jako Inicjatywa Pasa i Drogi (BRI), przemierza liczne szlaki lądowe i morskie. Pas Gospodarczy Jedwabnego Szlaku ma głównie charakter lądowy, aby połączyć Chiny z Azją Środkową, Europą Wschodnią i Europą Zachodnią, podczas gdy Jedwabny Szlak Morski XXI wieku opiera się na morzu, łącząc południowe wybrzeże Chin z Morzem Śródziemnym, Afryką i Azją Południowo-Wschodnią oraz Azja Środkowa.

Chiny postrzegają to przedsięwzięcie jako ważny sposób na poprawę krajowego wzrostu. Służy również jako sposób na otwarcie nowych rynków handlowych dla chińskich towarów, dając krajowi najtańszy i najłatwiejszy sposób na eksport materiałów i towarów.

Krytycy – w tym premier Malezji Mahathir Mohamad – twierdzą, że Chiny wykorzystują BRI do udzielania pożyczek krajom, które mogą być niewypłacalne, jako sposób na uzyskanie ustępstw gospodarczych lub politycznych.

Chiny przeszły kilka kamieni milowych związanych z OBOR, w tym podpisanie setek umów od 2016 r. W styczniu 2017 r. wprowadzono nową usługę kolejową z wykorzystaniem pociągu towarowego East Wind z Pekinu do Londynu wzdłuż historycznej trasy, przechodzącej pod kanałem La Manche do dotrzeć do Londynu. Podróż trwająca od 16 do 18 dni, pokonuje prawie 7500 mil i daje przewoźnikom towarowym alternatywę dla powolnych, ale stosunkowo tanich tras wodnych oraz szybkich, ale stosunkowo drogich tras lotniczych. Inne kluczowe trasy OBOR prowadzą z Chin do 14 głównych miast europejskich.