Uppgjafarréttur
Hvað eru uppgjafarréttindi?
Framsalsréttur vísar til þess að geta sagt upp lífeyris- eða líftryggingarsamningi í skiptum fyrir peningaverðmæti hans. Ef slíkur samningur er afhentur snemma getur það haft í för með sér uppgjafargjöld,. sem eru gjöld sem fyrirtækið rukkar við uppsögn, sem og tekjuskattsskyldu.
Skilningur á uppgjafarrétti
Framsalsréttur er réttur samningshafa til að segja upp vátryggingu í skiptum fyrir peningaverðmæti hennar. Áður en þeir neyta afsalsréttar samnings ættu samningshafar að ákveða reiðufé samningsins, hvaða gjöld og skattar munu falla á við afhendingu og hversu mikið reiðufé þeir munu á endanum hafa af því að rifta samningnum.
Þegar um líftryggingu er að ræða, getur það verið ábatasamari kostur að fá lífsuppgjör í skiptum fyrir líftryggingarsamninginn en að afsala sér stefnunni. Samningshafar ættu einnig að hafa í huga að ef þeir kjósa að endurkaupa svipaðan samning síðar getur nýi samningurinn verið dýrari og ekki eru allar lífeyrir og líftryggingar með uppgjafarrétt.
Afleiðingar þess að gefa upp samning
Ef vátryggingartaki afsalar sér líftryggingarsamningi, til dæmis, greiðir líftryggingafélagið vátryggingareiganda uppgjafarfjárhæðina, en sú upphæð getur hins vegar verið skattskyld og haft þannig áhrif á skattskyldar tekjur vátryggingartaka. Almennt séð eru iðgjöld sem fjárfest eru í vátryggingunni ekki skattskyld. Hins vegar er ávöxtun tryggingarinnar í gegnum reiðufé, eða fjárhæðin sem fjárfest er á fjárfestingarreikningi sem skilar ávöxtun, skattskyld. Afhending vátryggingar mun binda enda á líftryggingarverndina og slíta öllum réttindum og ökumönnum í samningnum.
Annar þáttur sem vátryggingartakar ættu að íhuga áður en þeir gefa upp samning er hvort slík aðgerð myndi bera uppgjafagjald eða ekki. Uppgjafargjald er gjald sem lagt er á fjárfesti fyrir snemmbúna úttekt fjármuna úr vátryggingar- eða lífeyrissamningi eða fyrir riftun samnings.
Uppgjafargjöld geta átt við fyrir ýmis tímabil, allt frá 30 dögum til allt að 15 ára á sumum lífeyris- og tryggingarvörum. Skilagjald er mismunandi eftir tryggingafélögum og milli lífeyris- og vátryggingasamninga. 10% gjald sem lagt er á féð sem lagt er til samningsins fyrir afturköllun á fyrsta ári er nokkuð dæmigert uppgjafargjald. Fyrir hvert ár í röð samningsins gæti uppgjafargjaldið lækkað um eitt prósentustig, til dæmis, sem gefur lífeyrisþega í raun möguleika á afturköllun án refsingar eftir 10 ár í samningnum.
Jafnvel þó uppgjafargjöld lækki venjulega með tímanum, gæti lækkandi uppgjafargjald samt leitt til hærri refsingar ef fjárfestingin hefur vaxið með tímanum. Til dæmis, 10% gjald sem lagt er á $100 er aðeins $10, en ef þessir $100 vaxa í $1.000 og gjaldið lækkar í 5%, myndi uppgjafagjaldið hækka í $50.
Dæmi um uppgjafarréttindi
Tom er með 10 ára $100.000 líftryggingu í reiðufé með árlegum iðgjöldum upp á $5.000. Eftir tveggja ára iðgjaldagreiðslur missir Tom vinnuna og ákveður að gefa upp stefnu sína. Hann hættir að borga iðgjöldin og hringir í tryggingafélagið til að tilkynna að hann hafi ákveðið að segja upp vátryggingunni. Þeir senda honum uppgjafaeyðublað. Hann fyllir út eyðublaðið og sendir það aftur til þeirra. Tryggingafélagið rukkar hann um 10% afhendingargjald og endurgreiðir honum iðgjöldin sem hann hefur greitt inn á reikninginn ásamt ávöxtun sem myndast af staðgreiðslureikningi hans. Skilafjárhæðin er skattlögð á venjulegum tekjutöxtum.
Hápunktar
Framsalsréttur gerir handhöfum lífeyris- eða vátryggingasamninga kleift að skipta samningnum aftur til útgefanda fyrir núvirði hans í reiðufé.
Margar slíkar vörur hafa tiltekinn uppgjafartíma, á þeim tíma fylgir uppgjöf aukagjöld eða gjöld.
Þegar samningurinn hefur verið afsalaður telst hann ógildur þegar fram í sækir.
