Keuntungan Pengunderaitan Dilaraskan
Apakah Keuntungan Pengunderaitan Dilaraskan?
Keuntungan pengunderaitan terlaras ialah keuntungan yang diperoleh syarikat insurans selepas membayar tuntutan dan perbelanjaan insurans. Syarikat insurans memperoleh pendapatan dengan menaja jamin polisi insurans baharu dan memperoleh pendapatan daripada pelaburan kewangan mereka. Ditolak daripada hasil ini adalah perbelanjaan yang berkaitan dengan menjalankan perniagaan dan pembayaran ke atas sebarang tuntutan yang dibuat oleh pemegang polisi insurans. Bakinya ialah keuntungan pengunderaitan yang diselaraskan. Istilah ini khusus untuk industri insurans.
Memahami Keuntungan Pengunderaitan Dilaraskan
Keuntungan pengunderaitan yang diselaraskan adalah ukuran kejayaan bagi syarikat insurans. Adalah penting bagi syarikat insurans untuk berjaya menguruskan pelaburan kewangan mereka supaya mereka boleh membayar polisi insurans yang telah mereka jual. Jika mereka mengamalkan prosedur pengunderaitan berhemat dan pengurusan liabiliti aset (ALM) yang bertanggungjawab,. mereka sepatutnya boleh menjana keuntungan. Jika mereka mengunderait polisi, mereka tidak sepatutnya atau gagal memadankan aset mereka dengan liabiliti polisi insurans masa depan mereka, mereka tidak akan menguntungkan.
Pengurusan aset-liabiliti ialah proses mengurus aset dan aliran tunai untuk memenuhi kewajipan syarikat, yang mengurangkan risiko kerugian firma akibat tidak membayar liabiliti tepat pada masanya. Jika aset dan liabiliti dikendalikan dengan betul, perniagaan boleh meningkatkan keuntungan. Konsep pengurusan aset-liabiliti memberi tumpuan kepada masa tunai kerana pengurus syarikat perlu tahu bila liabiliti mesti dibayar. Ia juga mengambil berat tentang ketersediaan aset untuk membayar liabiliti, dan apabila aset atau pendapatan boleh ditukar kepada tunai.
##Hidup vs. insurans bukan hayat
Terdapat dua jenis syarikat insurans: hayat dan bukan hayat. Penanggung insurans hayat selalunya mesti memenuhi liabiliti yang diketahui dengan masa yang tidak diketahui dalam bentuk pembayaran dalam satu jumlah sekali gus. Penanggung insurans hayat juga menawarkan anuiti yang mungkin kontinjen hayat atau bukan hayat, akaun kadar terjamin (GIC), atau dana nilai stabil.
Dengan anuiti,. keperluan liabiliti ialah obligasi pendapatan pembiayaan untuk tempoh anuiti. Sebaliknya, GIC dan produk nilai stabil tertakluk kepada risiko kadar faedah,. yang boleh menghakis lebihan dan menyebabkan aset dan liabiliti tidak sepadan. Liabiliti penanggung insurans hayat cenderung untuk tempoh yang lebih lama. Sehubungan itu, aset bertempoh lebih panjang dan dilindungi inflasi dipilih untuk memadankan liabiliti (bon matang lebih lama dan hartanah, ekuiti dan modal teroka), walaupun barisan produk dan keperluannya berbeza-beza.
Penanggung insurans bukan hayat, yang juga dikenali sebagai harta dan mangsa,. perlu memenuhi liabiliti (tuntutan kemalangan) dalam tempoh yang lebih singkat disebabkan oleh kitaran pengunderaitan tipikal tiga hingga lima tahun,. yang cenderung mendorong keperluan syarikat untuk kecairan. Atas sebab itu, risiko kadar faedah untuk syarikat insurans bukan hayat biasanya kurang dipertimbangkan berbanding syarikat hayat. Walau bagaimanapun, struktur liabiliti akan berbeza mengikut syarikat, kerana ia adalah fungsi barisan produknya dan proses tuntutan dan penyelesaian.
##Sorotan
Pengurusan aset-liabiliti selalunya menjadi penentu utama keuntungan syarikat, kerana syarikat insurans mesti memadankan tempoh aset dengan liabiliti yang diunjurkan.
Keuntungan pengunderaitan terlaras merujuk kepada keuntungan syarikat insurans selepas menolak tuntutan insurans dan perbelanjaan lain.
Syarikat insurans menjana pendapatan dengan menaja jamin polisi insurans, mengenakan premium dan memperoleh pendapatan daripada instrumen kewangan.
Syarikat insurans hayat lazimnya mempunyai liabiliti dalam tempoh yang lebih lama berbanding syarikat insurans bukan hayat (harta benda dan mangsa) dan, akibatnya, terdedah kepada risiko kadar faedah yang lebih besar.
