Bon Terjamin

Apakah Bon Terjamin?

Bon terjamin ialah sekuriti hutang yang menawarkan jaminan kedua bahawa pembayaran faedah dan prinsipal akan dibuat oleh pihak ketiga, sekiranya penerbit lalai atas sebab seperti insolvensi atau muflis. Bon yang dijamin boleh sama ada jenis perbandaran atau korporat. Ia boleh disokong oleh syarikat insurans bon, dana atau entiti kumpulan, pihak berkuasa kerajaan atau ibu bapa korporat anak syarikat atau usaha sama yang menerbitkan bon.

Bagaimana Bon Terjamin Berfungsi

korporat dan perbandaran ialah instrumen kewangan yang digunakan oleh syarikat atau agensi kerajaan untuk mengumpul dana. Sebenarnya, ia adalah pinjaman: Entiti yang mengeluarkan meminjam wang daripada pelabur yang membeli bon. Pinjaman ini bertahan untuk tempoh masa tertentu—walau bagaimana pun tempoh bon itu—selepas itu pemegang bon dibayar balik prinsipal mereka (iaitu, jumlah yang mereka . laburkan pada asalnya). Semasa hayat bon, entiti pengeluar membuat pembayaran faedah berkala, dikenali sebagai kupon,. kepada pemegang bon sebagai pulangan ke atas pelaburan mereka.

Ramai pelabur membeli bon untuk portfolio mereka kerana pendapatan faedah yang dijangka setiap tahun.

Walau bagaimanapun, bon mempunyai risiko kemungkiran yang wujud, kerana perbadanan atau majlis perbandaran yang mengeluarkan mungkin mempunyai aliran tunai yang tidak mencukupi untuk memenuhi obligasi pembayaran faedah dan prinsipalnya. Ini bermakna pemegang bon kehilangan pembayaran faedah berkala, dan—dalam senario terburuk pengeluar ingkar—mungkin tidak akan mendapat kembali prinsipal mereka, sama ada.

Untuk mengurangkan sebarang risiko kemungkiran dan menyediakan peningkatan kredit kepada bonnya, entiti yang mengeluarkan boleh mendapatkan jaminan tambahan untuk bon yang merancang untuk dikeluarkan, dengan itu, mewujudkan bon terjamin. Bon terjamin ialah bon yang mempunyai faedah tepat pada masanya dan pembayaran pokok yang disokong oleh pihak ketiga, seperti bank atau syarikat insurans. Jaminan ke atas bon menghapuskan risiko lalai dengan mewujudkan pembayar sandaran sekiranya pengeluar tidak dapat memenuhi kewajipannya. Dalam keadaan di mana penerbit tidak dapat membayar faedah dan/atau pembayaran balik pokoknya, penjamin akan campur tangan dan membuat pembayaran yang diperlukan tepat pada masanya.

Penerbit membayar premium kepada penjamin untuk perlindungannya, biasanya antara 1% hingga 5% daripada jumlah terbitan.

Kelebihan dan Kelemahan Bon Terjamin

Bon terjamin dianggap sebagai pelaburan yang sangat selamat, kerana pelabur bon menikmati keselamatan bukan sahaja penerbit tetapi juga syarikat sokongan. Di samping itu, jenis bon ini saling menguntungkan kepada penerbit dan penjamin. Bon terjamin membolehkan entiti yang mempunyai kelayakan kredit yang lemah untuk mengeluarkan hutang apabila mereka mungkin tidak dapat berbuat demikian, dan untuk syarat yang lebih baik. Penerbit selalunya boleh mendapatkan kadar faedah yang lebih rendah ke atas hutang jika terdapat penjamin pihak ketiga, dan penjamin pihak ketiga menerima bayaran untuk menanggung risiko yang datang dengan menjamin hutang entiti lain.

Kelemahan: Oleh kerana risikonya yang lebih rendah, bon yang dijamin biasanya membayar kadar faedah yang lebih rendah daripada bon atau bon yang tidak diinsuranskan tanpa jaminan. Kadar yang lebih rendah ini juga mencerminkan premium yang perlu dibayar oleh pengeluar kepada penjamin. Mendapatkan sokongan pihak luar pasti meningkatkan kos mendapatkan modal untuk entiti yang mengeluarkan. Ia juga boleh memanjangkan dan merumitkan keseluruhan proses pengeluaran, kerana penjamin secara semula jadi menjalankan usaha wajar terhadap penerbit, menyemak kewangan dan kelayakan kreditnya.

Sorotan

• Bon terjamin ialah jaminan hutang yang menjanjikan bahawa, sekiranya pengeluar ingkar, pembayaran faedah dan prinsipalnya akan dibuat oleh pihak ketiga.

• Pada sisi negatifnya, bon yang dijamin cenderung untuk membayar faedah yang kurang daripada rakan sejawatannya yang tidak dijamin; ia juga lebih memakan masa dan mahal bagi pengeluar, yang perlu membayar yuran penjamin dan sering menyerahkan kepada audit kewangan.

• Sebaliknya, bon terjamin adalah sangat selamat untuk pelabur, dan membolehkan entiti memperoleh pembiayaan—selalunya dengan syarat yang lebih baik—daripada yang mereka mampu lakukan sebaliknya.

• Penerbit bon korporat atau perbandaran beralih kepada penjamin—yang boleh menjadi institusi kewangan, dana, kerajaan atau anak syarikat korporat—apabila kepercayaan kredit mereka sendiri lemah.