Podmiot księgowy

Co to jest jednostka księgowa?

Jednostka księgowa to jasno określona jednostka ekonomiczna, która oddziela księgowanie niektórych transakcji od innych pododdziałów lub jednostek księgowych. Podmiot księgowy może być korporacją lub jednoosobową działalnością gospodarczą, a także spółką zależną w korporacji. Jednak jednostka księgowa musi mieć oddzielny zestaw ksiąg lub ewidencji wyszczególniających jej aktywa i pasywa od aktywów i zobowiązań właściciela.

Jednostka księgowa jest częścią koncepcji jednostki biznesowej, która utrzymuje, że transakcje finansowe i zapisy księgowe właścicieli i podmiotów nie mogą być przemieszane.

Jak działa jednostka księgowa

Chociaż prowadzenie oddzielnych jednostek księgowych dostarcza kierownictwu użytecznych informacji, do utrzymania struktury sprawozdawczości finansowej potrzebne są większe zasoby firmy wraz ze wzrostem liczby jednostek.

Księgowi muszą prowadzić odrębną ewidencję dla oddzielnych jednostek księgowych i określać konkretne przepływy pieniężne z każdej jednostki. Przepływy pieniężne to środki pieniężne przekazywane do i z firmy w wyniku jej codziennych operacji.

Po ustanowieniu podmiotu księgowego nie należy go zmieniać, ponieważ szkodzi to przyszłej porównywalności danych finansowych.

Oddzielenie jednostek księgowych jest ważne, ponieważ pomaga w prawidłowej księgowości podatkowej i sprawozdawczości finansowej. Jednak wiele jednostek księgowych można agregować w sprawozdania finansowe całej firmy.

Wewnętrzne jednostki księgowe

Podmioty księgowe są arbitralnie definiowane na podstawie potrzeb informacyjnych kierownictwa lub grupowane na podstawie podobieństw w ich działalności biznesowej. Po zdefiniowaniu podmiotu wszystkie powiązane transakcje, aktywa i zobowiązania są zgłaszane do podmiotu księgowego dla celów sprawozdawczości i rozliczalności.

Jednostki księgowe można zakładać dla określonych linii produktów lub regionów geograficznych, w których sprzedawane są produkty firmy. Ponadto, określone zapisy księgowe mogą być prowadzone w oparciu o podstawowe zasady jednostki lub posegregowane według bazy klientów, jeśli każdą bazę klientów można odróżnić od następnej. Przykładami wewnętrznych jednostek księgowych są dział inwestycyjny banku lub dział sprzedaży korporacji.

Wewnętrzne jednostki księgowe są pomocne, ponieważ pozwalają kierownictwu firmy na niezależne analizowanie operacji z różnych działów przedsiębiorstwa. Prognozowanie i analiza finansowa stają się łatwiejsze dzięki segregacji danych finansowych w różnych podmiotach. Prowadzenie różnych ewidencji księgowej pozwala na strategiczną analizę różnych linii produktowych i pomaga w podejmowaniu decyzji o przerwaniu lub poszerzeniu określonej działalności biznesowej.

Zewnętrzne jednostki księgowe

Firma jest zobowiązana do prowadzenia dokumentacji finansowej, która jest oddzielona od dokumentacji jej właścicieli i inwestorów. Z tego powodu firma jest podmiotem księgowym dla celów prawno-podatkowych. Jednostka księgowa umożliwia organom podatkowym naliczanie odpowiednich opłat zgodnie z przepisami podatkowymi.

Różne jednostki księgowe mają różne wymagania dotyczące sprawozdawczości finansowej. Oddzielna sprawozdawczość finansowa jest ważna, ponieważ określa, kto jest właścicielem jakich aktywów w przypadku, gdy podmiot księgowy musi zlikwidować w upadłości. Ponadto badanie sprawozdań finansowych organizacji jest łatwiejsze w przypadku oddzielnych jednostek księgowych. Przykładami większych jednostek księgowych są korporacje, spółki osobowe i trusty.

Pojazdy specjalnego przeznaczenia (SPV)

Spółka celowa (SPV) to jednostka księgowa, która jako spółka zależna posiada strukturę majątkowo-pasywną oraz status prawny, który zabezpiecza jej zobowiązania nawet w przypadku upadłości spółki dominującej.

Spółka celowa może również być jednostką zależną korporacji finansowej, która ma służyć jako kontrahent transakcji swapowych i innych wrażliwych na kredyt instrumentów pochodnych. Instrument pochodny to papier wartościowy, którego wartość jest określona lub wyprowadzona z bazowego składnika aktywów lub aktywów, takich jak wskaźnik.

Czasami spółki celowe – zwane również jednostkami specjalnego przeznaczenia lub (SPE) – mogą być nieuczciwie wykorzystywane do ukrywania nieprawidłowości księgowych lub nadmiernego ryzyka ponoszonego przez spółkę dominującą. Spółki specjalnego przeznaczenia mogą zatem maskować krytyczne informacje od inwestorów i analityków, którzy mogą nie być świadomi pełnego obrazu finansowego firmy.

Inwestorzy muszą przeanalizować bilans spółki macierzystej, a także bilanse jej jednostek specjalnego przeznaczenia przed podjęciem decyzji o zainwestowaniu w firmę. Skandal księgowy Enronu jest doskonałym przykładem tego, jak firmy mogą ukrywać straty za pomocą oddzielnych zapisów księgowych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Jednostka księgowa to odrębna i odrębna jednostka biznesowa dla celów księgowych.

• Bilans i transakcje przeprowadzane przez jednostkę księgową różnią się od firmy macierzystej i wszelkich innych jednostek księgowych, które może kontrolować.

• Jednostka księgowa może być skonstruowana jako korporacja lub jednoosobowa działalność gospodarcza, spółka zależna w korporacji lub spółka celowa (SPV).

• Jednostka księgowa musi posiadać zestaw ksiąg lub dokumentacji finansowej wyszczególniającej jej aktywa i pasywa, która jest odrębna od posiadanych przez właściciela.

##FAQ

Dlaczego niektóre firmy tworzą dodatkowe jednostki księgowe?

Spółki mogą z prawnego punktu widzenia ustrukturyzować niektóre działy lub podjednostki jako własne odrębne jednostki księgowe w celu oddzielenia przepływów pieniężnych, ryzyka i zysków od spółki dominującej. Mogą to zrobić, ponieważ podjednostka jest zaangażowana w działalność, która znacznie różni się od podstawowej działalności spółki macierzystej. Można to również zrobić, aby zmniejszyć ryzykowność podjednostki lub jednostki dominującej w celu uzyskania dostępu do korzystniejszych warunków kredytowych lub łatwiejszego pozyskania nowego kapitału.

Jakie są przykłady jednostek księgowych?

Ogólnie rzecz biorąc, każda firma lub organizacja generująca przychody jest uważana za jednostkę księgową — składając własne podatki i przygotowując własne sprawozdania finansowe. Mogą to być korporacje, jednoosobowe działalności gospodarcze, spółki osobowe, kluby i trusty, a także indywidualni podatnicy.

W jaki sposób jednostki księgowe mogą być wykorzystywane do nieetycznych praktyk?

Niektóre podmioty księgowe, takie jak spółki celowe, mogą być zorganizowane w celu ukrycia strat lub prania pieniędzy. Trzeba je dokładnie przeanalizować, aby mieć pewność, że nie dzieje się nic nikczemnego. Przykładem jednej spółki celowej, która poszła nie tak, jest Enron,. który nadużył takiego podmiotu księgowego, co ostatecznie doprowadziło do jednego z największych bankructw w historii.