Prawo Engla
Czym jest prawo Engela
Prawo Engla to teoria ekonomiczna wprowadzona w 1857 roku przez niemieckiego statystyka Ernsta Engela, według której procent dochodu przeznaczany na zakupy żywności maleje wraz ze wzrostem dochodu. Wraz ze wzrostem dochodów gospodarstwa domowego zmniejsza się odsetek dochodów wydawanych na żywność, podczas gdy odsetek wydawany na inne dobra (takie jak dobra luksusowe) wzrasta.
Zrozumienie prawa Engla
W połowie XIX wieku Ernst Engel napisał: „Im biedniejsza rodzina, tym większa część jej całkowitych wydatków musi być przeznaczona na żywność”. Zostało to następnie rozszerzone na całe kraje, argumentując, że im bogatszy kraj, tym mniejszy udział żywności
Podobnie prawo Engla stwierdza, że gospodarstwa domowe o niższych dochodach wydają na żywność większą część swojego dostępnego dochodu niż gospodarstwa domowe o średnich lub wyższych dochodach. Wraz ze wzrostem kosztów żywności, zarówno na żywność w domu (np. artykuły spożywcze), jak i poza domem (na przykład w restauracji), oczekuje się, że odsetek wydatków gospodarstw domowych o niższych dochodach wzrośnie.
Związek i znaczenie dochodów gospodarstw domowych ze spożyciem żywności jest dobrze zakorzenione w dzisiejszych popularnych zasadach ekonomii, szczególnie w sytuacji, gdy zdrowie populacji i poprawa jakości zdrowia są ważnym punktem zbornym wszystkich rynków rozwiniętych.
Bardzo biedni mogą wydawać nawet połowę swoich dochodów na żywność, więc można powiedzieć, że ich budżety są intensywnie żywieniowe lub wyspecjalizowane.
Wspaniała praca Engela wyprzedzała wówczas swoje czasy. Jednak intuicyjna i głęboka empiryczna natura prawa Engla pomogła zapoczątkować intelektualne skoki i ograniczenia w badaniu między dochodem a wzorcami konsumpcji żywności. Na przykład, skoro wydatki na żywność stanowią większą część budżetu ubogich, oznacza to, że ubodzy są również mniej zróżnicowani pod względem spożycia żywności niż konsumenci bardziej zamożni. W związku z tym, w ramach budżetu żywnościowego, tańsza, bogatsza w skrobię żywność (taka jak ryż, ziemniaki i chleb) prawdopodobnie będzie przeważać wśród ubogich, co prowadzi do mniej pożywnej, mniej zróżnicowanej diety
przykład
Na przykład, rodzina, która wydaje 25% swojego dochodu na żywność przy dochodach na poziomie 50 000 USD, zapłaci na żywność 12 500 USD. Jeśli ich dochody wzrosną do 100 000 USD, jest mało prawdopodobne, że wydadzą 25 000 (25%) na żywność, ale wydadzą mniejszy procent, jednocześnie zwiększając wydatki w innych obszarach.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Dzieje się tak, ponieważ ilość i jakość żywności, jaką rodzina może spożywać w ciągu tygodnia lub miesiąca, jest dość ograniczona pod względem ceny i ilości.
Prawo Engla to dziewiętnastowieczna obserwacja, że wraz ze wzrostem dochodów gospodarstw domowych procent tego dochodu przeznaczany na żywność maleje w ujęciu względnym.
Wraz ze spadkiem konsumpcji żywności wzrasta z kolei konsumpcja dóbr luksusowych i oszczędności.
