Stały kurs wymiany

Co to jest stały kurs wymiany?

Stały kurs walutowy to reżim stosowany przez rząd lub bank centralny,. który wiąże oficjalny kurs walutowy danego kraju z walutą innego kraju lub ceną złota. Celem systemu stałego kursu walutowego jest utrzymanie wartości waluty w wąskim przedziale.

Zrozumienie stałego kursu wymiany

Stałe stawki dają pewność eksporterom i importerom. Stałe stopy pomagają również rządowi utrzymać niską inflację,. co w dłuższej perspektywie utrzymuje stopy procentowe na niskim poziomie oraz stymuluje handel i inwestycje.

Większość głównych krajów uprzemysłowionych ma systemy płynnego kursu walutowego,. w którym cena bieżąca na rynku walutowym (forex) ustala cenę waluty. Ta praktyka rozpoczęła się w tych krajach na początku lat 70., podczas gdy gospodarki rozwijające się nadal stosują systemy o stałym oprocentowaniu .

Bretton Woods

Od końca II wojny światowej do początku lat 70. porozumienie z Bretton Woods oznaczało, że kursy wymiany krajów uczestniczących były powiązane z wartością dolara amerykańskiego, która była ustalona na podstawie ceny złota .

bilansu płatniczego Stanów Zjednoczonych przekształciła się w deficyt w latach 50. i 60., okresowe korekty kursu walutowego dozwolone na mocy ostatecznego porozumienia okazały się niewystarczające. W 1973 roku prezydent Richard Nixon usunął Stany Zjednoczone ze standardu złota,. zapoczątkowując erę płynnych stóp procentowych.

Początki unii walutowej

Europejski mechanizm kursowy (ERM) powstał w 1979 r. jako prekursor unii walutowej i wprowadzenia euro. Kraje członkowskie, w tym Niemcy, Francja, Holandia, Belgia i Włochy, zgodziły się utrzymać swoje kursy walut w granicach ± 2,25% względem punktu centralnego .

kursie wymiany i została zmuszona do wycofania się dwa lata później. 1, 1999.Samo euro handluje swobodnie w stosunku do innych głównych walut, podczas gdy waluty krajów, które mają nadzieję dołączyć do handlu w zarządzanym płynie, znanym jako ERM II .

Wady stałych kursów walut

Gospodarki rozwijające się często stosują system o stałym oprocentowaniu, aby ograniczyć spekulację i zapewnić stabilny system. Stabilny system pozwala importerom, eksporterom i inwestorom planować bez obaw o ruchy walut.

Jednak system oprocentowania stałego ogranicza zdolność banku centralnego do dostosowywania stóp procentowych do potrzeb wzrostu gospodarczego. System o stałym oprocentowaniu zapobiega również korektom rynkowym, gdy waluta staje się przewartościowana lub niedowartościowana. Efektywne zarządzanie systemem o stałym oprocentowaniu wymaga również dużej puli rezerw, aby wspierać walutę, gdy znajduje się pod presją.

Nierealistyczny oficjalny kurs walutowy może również prowadzić do powstania równoległego, nieoficjalnego lub podwójnego kursu walutowego. Duża luka między oficjalnymi i nieoficjalnymi kursami może odciągnąć twardą walutę od banku centralnego, co może prowadzić do niedoborów walutowych i okresowych dużych dewaluacji. Mogą one być bardziej destrukcyjne dla gospodarki niż okresowe dostosowywanie systemu płynnego kursu walutowego.

Prawdziwy przykład stałego kursu wymiany

Problemy ze stałym kursem walutowym

W 2018 roku, według BBC News, Iran ustalił stały kurs wymiany 42 000 riali za dolara, po utracie 8% w stosunku do dolara w ciągu jednego dnia. Rząd postanowił usunąć rozbieżność między stawkami stosowanymi przez handlowców — 60 000 riali — a oficjalnym kursem, który w tamtym czasie wynosił 37 000 .

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Wiele krajów uprzemysłowionych zaczęło stosować system płynnego kursu walutowego na początku lat siedemdziesiątych .

• Sztywne kursy walutowe dają większą pewność eksporterom i importerom oraz pomagają rządowi utrzymać niską inflację.

• Celem systemu stałego kursu walutowego jest utrzymanie wartości waluty w wąskim przedziale.