Poznaj swojego klienta (KYC)

KYC odnosi się do procesu wykorzystywanego przez banki i inne instytucje finansowe do zbierania danych identyfikacyjnych i informacji kontaktowych od obecnych i potencjalnych klientów. Jego celem jest zapobieganie oszustwom, praniu pieniędzy i innej nielegalnej działalności, a także niewłaściwemu wykorzystywaniu kont finansowych.

W USA banki są prawnie upoważnione do używania KYC zgodnie z ustawą USA Patriot Act z 2001 roku. W 1989 r. powołano Grupę Zadaniową ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) w celu zwalczania prania pieniędzy na skalę międzynarodową. FAFT wyznacza standardy i przedstawia zalecenia, aby osiągnąć ten cel poprzez praktyki przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML). Kraje członkowskie i jurysdykcje egzekwują różne prawa, zasady i przepisy, aby działać zgodnie z wytycznymi AML. KYC i AML idą ramię w ramię, pomagając zapobiegać nieuczciwej i przestępczej działalności finansowej.

Praktyki KYC zwykle rozpoczynają się, zanim dana osoba zostanie klientem. Instytucje finansowe muszą najpierw zweryfikować podaną tożsamość potencjalnego klienta przed otwarciem rachunku. Ponieważ nie ma prawnych standardów weryfikacji, proces ten może wyglądać inaczej dla każdego banku.

Niektóre dokumenty identyfikacyjne wymagane przez procesy KYC obejmują:

• Prawo jazdy / dokument tożsamości ze zdjęciem wydany przez rząd

• Paszport

• Numer ubezpieczenia społecznego

-Karta PAN

• Dowód tożsamości wyborcy

Konieczna jest również weryfikacja adresu. Wnioskodawcy mogą przedstawić różne dokumenty dowodowe, w zależności od praktyki banku. Niektóre przykłady obejmują rachunek za media, wyciąg z konta z innego banku lub wystawcy karty kredytowej lub umowę leasingu.

Po udostępnieniu klientowi rachunku banki zobowiązane są do okresowej aktualizacji zapisów. Oznacza to, że kontynuują „ponowną certyfikację” swoich klientów za pomocą sporadycznych próśb o informacje KYC przez cały czas trwania relacji bankowej. Przypisują również poziom ryzyka swoim klientom i monitorują transakcje klientów, aby upewnić się, że odpowiadają oczekiwanym zachowaniom.

Praktyki KYC nie ograniczają się do instytucji bankowych. Branża inwestycji finansowych wykorzystuje procesy KYC zgodnie z Zasadą KYC 2090 Urzędu Regulacji Przemysłu Finansowego (FINRA). Jednak te praktyki KYC, zamiast działań związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy, pomagają firmom inwestycyjnym lepiej zrozumieć potrzeby klientów.

Jeśli chodzi o giełdy kryptowalut, użytkownicy często mają możliwość założenia konta przed zakończeniem procesu KYC. Jednak te niezweryfikowane konta mają ograniczoną funkcjonalność.

Ograniczenie i wyeliminowanie prania pieniędzy i oszustw finansowych to wyraźna zaleta praktyk KYC. Chociaż sprawia to, że sprawy są bardziej złożone i czasochłonne – zwłaszcza dla branży bankowej i jej klientów – korzyści prawdopodobnie przeważają nad niedogodnościami. Chociaż znormalizowane praktyki prawdopodobnie pomogłyby usprawnić ten proces.

W sferze kryptowalut wiele uwagi poświęcono wykorzystaniu waluty cyfrowej do wykonywania nielegalnych działań. Zmniejszenie tego jest z pewnością korzystne dla kryptowaluty i jej reputacji. Zgodność jest czasochłonna, ale zawsze należy do niej zachęcać. Jednak użytkownicy nie powinni podawać poufnych informacji identyfikacyjnych bez uprzedniego upewnienia się, że firma wdraża niezbędne standardy bezpieczeństwa, aby zapewnić bezpieczeństwo danych.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• SEC wymaga, aby nowy klient podał szczegółowe informacje finansowe przed otwarciem konta.

• W branży inwestycyjnej KYC przewiduje, że każdy broker-dealer powinien dołożyć rozsądnych starań w odniesieniu do kont klientów.

• Sieć Egzekwowania Przestępstw Finansowych (FinCEN) ustanowiła minimalne wymagania KYC, w tym weryfikację beneficjentów rzeczywistych i ustalanie standardów postępowania ze stronami trzecimi.

• Rynek kryptowalut nie musi stosować standardów KYC, chociaż niektórzy tak.

• Know Your Customer (KYC) to zestaw standardów stosowanych w branży usług inwestycyjnych i finansowych do weryfikacji klientów, ich profili ryzyka i profilu finansowego.