Nota dotycząca udziału w pożyczce – LPN
Co to jest nota o uczestnictwie w pożyczce?
Nota uczestnictwa w pożyczce (LPN) to zabezpieczenie o stałym dochodzie,. które umożliwia inwestorom zakup części niespłaconej pożyczki lub pakietu pożyczek. Posiadacze LPN uczestniczą proporcjonalnie w ściąganiu odsetek i rat kapitałowych i są podobnie narażeni na proporcjonalne ryzyko niewykonania zobowiązania.
Banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe lub inne instytucje finansowe często zawierają umowy o uczestnictwo w pożyczkach z lokalnymi przedsiębiorstwami i mogą oferować noty uczestnictwa w pożyczkach jako rodzaj inwestycji krótkoterminowej lub finansowania pomostowego.
Jak działa nota o uczestnictwie w pożyczce
Aby zaspokoić potrzeby lokalnych kredytobiorców i zwiększyć dochody z kredytu, wiele banków społecznych stosuje umowy o uczestnictwo w kredytach, w których jeden lub więcej banków ma udział we własności kredytu. Banki wspólnotowe utworzyły również konsorcja kredytowe. Jednym z przykładów jest Community Investment Corporation of North Carolina (CICNC), przystępne konsorcjum kredytów mieszkaniowych, które zapewnia długoterminowe, stałe finansowanie rozwoju budownictwa wielorodzinnego i mieszkaniowego dla osób starszych o niskich i średnich dochodach w Północnej i Południowej Karolinie.
Jednym z celów kart uczestnictwa w pożyczce jest pomoc w zaspokojeniu potrzeb pożyczkobiorców w społeczności lokalnej. Z podobnych powodów powstało również kilka innych instytucji. Jednym z takich przykładów są unie kredytowe . SKOK to spółdzielnia finansowa tworzona, będąca własnością i prowadzona przez jej uczestników. Podczas gdy niektóre unie kredytowe mogą być duże i ogólnokrajowe, takie jak Federalna Unia Kredytowa Marynarki Wojennej (NFCU), inne mają mniejszy zasięg.
Zasady współpracy kas kredytowych obejmują: dobrowolne członkostwo, demokratyczną organizację, udział ekonomiczny wszystkich członków, autonomię, edukację i szkolenie członków, współpracę i zaangażowanie społeczne.
Unie kredytowe i banki generalnie oferują te same usługi, w tym przyjmowanie depozytów, udzielanie pożyczek osobom fizycznym lub małym firmom oraz oferowanie produktów finansowych, takich jak karty kredytowe i debetowe oraz certyfikaty depozytowe (CD). Istnieją jednak kluczowe różnice strukturalne, jeśli chodzi o sposób, w jaki bank komercyjny i kasa kredytowa wykorzystują swoje zyski. Podczas gdy tradycyjne banki działają po to, by generować zyski dla swoich akcjonariuszy, wiele spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych działa jako organizacje non-profit, przeznaczając nadwyżki środków na konkretne projekty, które będą lepiej służyć społeczności de facto właścicieli (tj. członków).
Przykład LPN
Na przykład Angel V. Castro, pionier ruchu unii kredytowych w Ameryce Łacińskiej, został niedawno doceniony przez National Credit Union Foundation za swoje wysiłki. Castro uważał, że tradycyjny amerykański model ograniczania ubóstwa opartego na kredytach konsumenckich nie odpowiadałby potrzebom ludzi w społecznościach, z którymi pracował. W Ekwadorze skupił się na organizowaniu unii kredytowych, które rozszerzyły dostęp do kredytów dla swoich członków, szczególnie na rolnictwo i inne przedsięwzięcia.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
LPN są popularne wśród spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, które wykorzystują umowy o uczestnictwo w celu wspierania większego uczestnictwa ekonomicznego i budowania społeczności poprzez dzielenie ryzyka i nagrody z lokalnymi mieszkańcami i przedsiębiorstwami.
Dokument uczestnictwa w pożyczce (LPN) umożliwia inwestorom nabycie wierzytelności do części niespłaconej pożyczki wyemitowanej przez innego pożyczkodawcę.
W przypadku LPN bank wiodący gwarantuje i emituje pożyczkę, podczas gdy inwestorzy uczestniczący następnie kupują proporcjonalną kwotę.
