Blisko pieniędzy

Co jest w pobliżu pieniędzy?

Bliski pieniądz, czasami określany jako quasi-pieniądz lub ekwiwalent środków pieniężnych, to termin ekonomii finansowej opisujący aktywa niepieniężne, które są wysoce płynne i łatwo zamieniane na gotówkę.

Zrozumienie blisko pieniędzy

Near money to termin, którego analitycy używają do zrozumienia i ilościowego określenia płynności i bliskości płynności aktywów finansowych. Względy bliskiego pieniądza są postrzegane w różnych scenariuszach rynkowych. Zrozumienie bliskości pieniądza i bliskości pieniądza bliskiego jest niezbędne w analizie sprawozdań finansowych przedsiębiorstw i zarządzaniu podażą pieniądza. Bliski pieniądz może być również ważny we wszystkich rodzajach zarządzania majątkiem, ponieważ jego analiza dostarcza barometru płynności gotówki, konwersji ekwiwalentów gotówki i ryzyka.

Blisko pieniądza i prawie pieniądza (lub prawie pieniądza) kompleksowo wpływały na analizę finansową i względy ekonomiczne od dziesięcioleci. Analitycy finansowi postrzegają blisko pieniądza jako ważną koncepcję testowania płynności. Banki centralne i ekonomiści wykorzystują koncepcję bliskiego pieniądza do określania różnych poziomów podaży pieniądza,. przy czym bliskość pieniądza jest czynnikiem klasyfikującym aktywa jako M1, M2 lub M3.

Near money ogólnie odnoszą się do wszystkich bliskich pieniędzy jednostki. Bliskość gotówki będzie się różnić w zależności od rzeczywistych ram czasowych na konwersję gotówki. Inne czynniki wpływające na prawie pieniądze mogą również obejmować opłaty transakcyjne lub kary związane z wypłatami.

Przykłady aktywów bliskiego pieniądza obejmują rachunki oszczędnościowe, certyfikaty depozytowe (CD), waluty obce, rachunki rynku pieniężnego, papiery wartościowe przeznaczone do obrotu i bony skarbowe (bony skarbowe). Ogólnie rzecz biorąc, aktywa bliskie pieniądza uwzględnione w analizie bliskiego pieniądza będą się różnić w zależności od rodzaju analizy.

Zarządzanie majątkiem osobistym

W zarządzaniu majątkiem osobistym bliskość pieniędzy może być ważnym czynnikiem wpływającym na tolerancję ryzyka inwestora. Near money zazwyczaj obejmuje aktywa, które inwestor może łatwo zamienić na gotówkę w ciągu kilku dni lub miesięcy. Inwestorzy, którzy w dużym stopniu polegają na wysokiej płynności pieniądza bliskiego, wybiorą krótkoterminowe opcje bliskiego pieniądza o bardzo niskim ryzyku, takie jak wysokodochodowe rachunki oszczędnościowe, rachunki rynku pieniężnego, sześciomiesięczne płyty CD i bony skarbowe, które oferują niskie roczne zwraca z niewielkim ryzykiem utraty.

Inwestorzy, którzy mają wyższe zapasy gotówki, mogą potencjalnie jeszcze bardziej zwiększyć bliskość gotówki, aby uzyskać wyższe zyski. Na przykład dwuletnie płyty CD mają dłuższy horyzont zapadalności z większym oczekiwanym zwrotem i dlatego znajdują się dalej w spektrum niż sześciomiesięczne płyty CD.

Poza niskim ryzykiem wyborów w pobliżu pieniędzy, inwestorzy mają również opcje o wyższym ryzyku, takie jak akcje. Te inwestycje mogą zostać zamienione na gotówkę poprzez handel rynkowy w ciągu około kilku dni, co daje im bardzo krótkoterminową bliskość. Jednak zmienność i ryzyko inwestycji w akcje mogą oznaczać, że inwestorzy mają mniej do wypłaty na natychmiastową potrzebę.

##Płynność korporacyjna

Pojęcie bliskiego pieniądza i bliskości pieniądza jest integralną częścią analizy sprawozdań finansowych dla przedsiębiorstw. Znajduje się w rdzeniu analizy płynności bilansu. Tutaj bliskość pieniądza zbliżonego do pieniądza jest zilustrowana dwoma istotnymi wskaźnikami: szybkim wskaźnikiem i bieżącym wskaźnikiem.

Wskaźnik szybki dotyczy aktywów o najkrótszej bliskości, zwykle 90 dni. Aktywa te obejmują ekwiwalenty środków pieniężnych,. zbywalne papiery wartościowe i należności. Podzielenie połączenia tych szybkich aktywów przez zobowiązania bieżące daje stosunek najbardziej płynnych aktywów firmy do jej bieżących zobowiązań.

Często postrzegany dwojako, wskaźnik ten pokazuje wartość aktywów szybkich na 1 dolara zobowiązań bieżących lub stopień pokrycia aktywów szybkich zobowiązaniami bieżącymi. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wskaźnik płynności szybkiej, tym większa zdolność firmy do pokrycia bieżących zobowiązań najbardziej płynnymi aktywami.

Wskaźnik bieżący przesuwa się nieco dalej w spektrum bliskości z aktywami, które są mniej płynne niż aktywa szybkie, ale nadal wymienialne na gotówkę w ciągu jednego roku. Wskaźnik bieżącej płynności bada płynność firmy w horyzoncie czasowym jednego roku, dzieląc wszystkie aktywa bieżące firmy przez jej zobowiązania bieżące.

Podaż pieniądza

Analiza ekonomistów i integracja technik podaży pieniądza rozszerzają koncepcję bliskości pieniądza poprzez rozbicie aktywów bliskich pieniądza na poziomy bliskości. Te poziomy są sklasyfikowane jako M1, M2 i M3.

Rezerwa Federalna (Fed) generalnie ma trzy dźwignie, których może użyć do wpływania na podaż pieniądza. Te dźwignie to operacje otwartego rynku, stopa funduszy federalnych i wymogi dotyczące rezerw bankowych. Dostosowanie jednej lub wszystkich tych dźwigni może wpłynąć na podaż pieniądza i jego różne poziomy. W związku z tym poziom podaży pieniądza może mieć znaczenie w kompleksowej analizie polityki banku centralnego.

Podejmując decyzje banku centralnego, ekonomiści federalni zazwyczaj biorą pod uwagę implikacje M1, M2 i M3.

• M1 skupia się na gotówce i wyklucza bliskie pieniądze. Określany również jako wąski pieniądz, obejmuje gotówkę, monety, depozyty na żądanie i wszystkie aktywa na rachunku bieżącym.

• Podaż pieniądza M2 obejmuje bliskość pieniądza i ma pośrednią bliskość. Obejmuje wszystko w M1, plus depozyty oszczędnościowe, depozyty terminowe poniżej 100 000 USD i fundusze detalicznego rynku pieniężnego.

• M3 to najszersza ocena podaży pieniądza. Znany również jako szerokie pieniądze, ma najdłuższy limit konwersji. M3 obejmuje M1 i M2 oraz długoterminowe i większe depozyty terminowe, a także instytucjonalne fundusze rynku pieniężnego.

W USA Fed wykorzystuje przede wszystkim statystyki M1 i M2 do celów politycznych. Fed przestał raportować M3 w 2006 roku.

Pieniądz bliski jest uważany za część podaży pieniądza M2.

Pieniądze kontra Blisko pieniędzy

We wszystkich ocenach bliskich pieniędzy ważne może być rozróżnienie między pieniędzmi a bliskimi pieniędzmi. Pieniądze obejmują gotówkę w kasie lub gotówkę w banku, którą można uzyskać na żądanie do wykorzystania jako środek wymiany transakcyjnej. Bliskie pieniądze wymagają trochę czasu na konwersję gotówki.

Osoby fizyczne i firmy muszą mieć dostęp do gotówki, aby spełnić doraźne zobowiązania. W analizie banku centralnego M1 składa się głównie z realnego pieniądza. Bliski pieniądz to nie gotówka, ale aktywa, które można łatwo zamienić na gotówkę.

Sfera aktywów bliskich pieniądza będzie się różnić w zależności od rodzaju analizy. Bliskość pieniędzy będzie również czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu wszelkiego rodzaju decyzji finansowych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Near money odnosi się do aktywów niepieniężnych, które można łatwo zamienić na gotówkę.

• Banki centralne wykorzystują koncepcję pieniądza bliskiego przy klasyfikowaniu aktywów jako M1, M2 lub M3.

• Analitycy finansowi postrzegają blisko pieniądza jako ważną koncepcję testowania płynności.