Redyskont
Co to jest Redyskont?
Redyskont ma miejsce, gdy krótkoterminowy zbywalny instrument dłużny jest dyskontowany po raz drugi. Powodem, dla którego emitent by to zrobił, jest wywołanie popytu na pożyczki, gdy zainteresowanie inwestorów spadnie. Gdy płynność na rynku jest niska, banki mogą zatem próbować pozyskać kapitał poprzez redyskontowanie.
Redyskonta to także metoda pozyskiwania przez banki komercyjne finansowania z banku centralnego.
Zrozumienie redyskontowania
Aby zachęcić inwestorów, emitenci długu mogą oferować swoje obligacje z dyskontem w stosunku do wartości nominalnej, co oznacza, że inwestorzy mogą kupić obligację za cenę niższą niż jej wartość nominalna i otrzymać pełną wartość nominalną obligacji w momencie jej zapadalności. Jeżeli pierwsza oferta długu nie przyniesie dużego zainteresowania, emitent może zastosować dodatkowy dyskont, zwiększając różnicę między ceną dyskonta a wartością nominalną. Kiedy to nastąpi, emitent ma redyskontować obligacje.
Termin „redyskont” odnosi się również do procesu, w którym bank centralny lub Rezerwa Federalna (Fed) dyskontuje banknot,. który został już zdyskontowany przez bank lub dom dyskontowy. Instrument dyskontowy banku centralnego jest często nazywany „oknem dyskontowym” – nazwanym tak od czasów, kiedy urzędnik udawał się do okienka w banku centralnym, aby redyskontować papiery wartościowe firmy.
Fed i inne banki centralne są upoważnione do przyjmowania pożyczek i innych zobowiązań bankowych jako zabezpieczenia zaliczek w okienku dyskontowym. Okno dyskontowe jest wykorzystywane przez Fed do redyskontowania prywatnych papierów wartościowych jako środka bezpośredniego zapewnienia bankom finansowania po określonej stopie procentowej, a tym samym wpływania na krańcowy koszt funduszy banku.
Przykład redyskontowania
Wyobraź sobie, że klient, który pożycza od banku 10 000 dolarów, podpisuje weksel stwierdzający, że po roku spłaci bankowi 12 500 dolarów. Ten banknot jest dyskontowany przez bank, który następnie pożycza mniej niż 12 500 USD wartości nominalnej banknotu. Różnica wartości to pieniądze zarobione przez bank na kredyt.
Gdyby bank chciał uzyskać finansowanie z Fedu, mógłby ponownie zdyskontować ten kwalifikujący się banknot w oknie dyskontowym Fedu za, powiedzmy, 11 500 USD. W ten sposób bank centralny przejmie na własność notę kredytową i zapewni bankowi członkowskiemu środki w zamian za kwotę, którą nota obiecuje zapłacić w terminie zapadalności.
Bank centralny redyskontowałby banknot dla banku komercyjnego, aby pomóc mu w obecnych ograniczeniach płynnościowych, które można przypisać różnym czynnikom, w tym sezonowości. Bank centralny również redyskontowałby notę dla banków, które mają niskie depozyty klientów,. co również powoduje problemy z płynnością.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Redyskonta może również odnosić się do finansowania udzielanego bankom przez banki centralne, gdzie bank centralny dokonuje redyskonta weksla z dyskontem pożyczkobiorcy na rzecz banku w celu wygenerowania płynności dla banku.
Redyskont to drugie obniżenie wartości rynkowej instrumentu dłużnego, zwiększające różnicę między ceną dyskonta a jego wartością nominalną.
Redyskont jest wykorzystywany do wzbudzania nowego popytu wśród inwestorów w obligacje i pomagania firmom w pozyskiwaniu kapitału dłużnego na pesymistycznych rynkach.
