Útgefandi rásar
Hvað er leiðsluútgefandi?
Ránaútgefandi er stofnun, venjulega ríkisstofnun, sem gefur út sveitarfélög til að afla fjármagns til tekjuskapandi verkefna þar sem fjármunirnir sem myndast eru notaðir af þriðja aðila (þekktur sem „leiðslulántaki“) til að fjárfesta í einhverju verkefni eða starfsemi. sem hefur almannahag. Rásfjármögnunin er venjulega studd af annaðhvort lánsfé lántakanda eða fé sem utanaðkomandi fjárfestir veðsettu í verkefnið. Ef verkefni mistekst og verðbréfið fer í vanskil fellur það á fjárhagsskuldbindingu lántakanda, ekki útgefanda rásar.
Skilningur á útgefendum rása
Útgefendur rásskuldabréfa starfa sem gegnumgangur fyrir útgáfu skuldabréfs og söfnun tekna til að greiða til djörfra eigenda og greiða skuldabréfið. Venjulega er þetta fyrirkomulag notað til að fjármagna tiltekna fjárfestingu eða starfsemi sem hefur einhvern opinberan tilgang eða almannahag en verður í eigu, rekstri eða stjórnað af aðila sem er aðskilin frá ríkisaðilanum sem starfar sem útgefandi rásar. Þetta gerir sértækum aðilum kleift að njóta góðs af núverandi fjármála- og stjórnunarinnviðum og aðgangi að fjármagnsmörkuðum sem útgefandinn hefur þegar komið á fót.
Algengar tegundir rásarfjármögnunar eru meðal annars iðnaðarþróunartekjubréf (IDRB),. einkarekstursskuldabréf og hústekjubréf (bæði fyrir einbýlis- og fjölbýlisverkefni). Flest útgefin verðbréf eru fyrir verkefni til hagsbóta fyrir almenning (þ.e. flugvelli, bryggjur, skólpaðstöðu) eða tiltekna íbúahópa (þ.e. námsmenn, lágtekjukaupendur íbúða, vopnahlésdagurinn).
Skattar, gjöld og tekjur sem tryggja skuldabréf eru innheimt af útgefanda rásar frá lántaka og síðan greidd til eigenda skuldabréfa, en útgefandi rásar ber venjulega ekki ábyrgð á endurgreiðslu. Það er frekar lántökustofnunin sem þarf að endurgreiða vexti og höfuðstól af skuldabréfunum, nema annað sé tekið fram í skriflegum samningi. Til dæmis, ef staðbundið sjúkrahús sem ekki er rekið í hagnaðarskyni vill byggja nýja fæðingarmiðstöð og notar leiðslufjármögnun til að fjármagna verkefnið, þá er það sjúkrahúsið, ekki útgefandinn, sem ber ábyrgð á endurgreiðslu skulda.
Fjárfestingar- og leiðslubréf
Fjárfestar í leiðslubréfum njóta venjulega hærri ávöxtunarkröfu en almennra skuldabréfa sveitarfélaga, en njóta jafnframt sömu skattfrjálsra vaxtatekna. Ef fjárfestir býr í sama ríki og skuldabréfin eru gefin út geta þau verið undanþegin skattlagningu ríkis og sveitarfélaga á vaxtagreiðslum. En hvers kyns skattfrjáls fríðindi af skuldabréfi sveitarfélaga eiga aðeins við um vaxtatekjurnar. Fjármagnshagnaður er enn háður fjármagnstekjuskatti. Sum sveitarfélög geta einnig verið háð öðrum lágmarksskatti.
Áhætta fyrir útgefendur rása
Hærri ávöxtun fylgir meiri áhætta og þar sem rásarskuldabréf eru ekki studd af fullri trú og lánsfé útgefandi ríkisstjórnar eða stofnunar, er mikilvægt fyrir fjárfesta að skilja að þeir eru að fjárfesta í verkefninu, ekki rásarútgefandann. Sem slíkur ætti hugsanlegur fjárfestir að taka þátt í fullnægjandi áreiðanleikakönnun til að tryggja að viðleitni hafi sanngjarna möguleika á árangri. Jafnvel þótt verkefni hafi sannfærandi sögu og rannsóknir benda til mikillar líkur á árangri, þá skipta lánshæfi skuldabréfsins enn máli. Hægt er að kanna einkunnir fyrir væntanlega skuldabréfafjárfestingu hjá þremur helstu skuldabréfamatsfyrirtækjum, sem eru Standard & Poor's, Moody's og Fitch.
Hápunktar
Fjárfestar geta notið hærri ávöxtunar og skattalegra hagræðis með því að kaupa skuldabréf frá útgefendum rása, en þeir ættu að hafa í huga að útgefandi rásar tryggir ekki bréfin.
Útgefandi rásar er (venjulega) ríkisaðili sem gefur út verðbréf fyrir hönd annars aðila til að afla fjár fyrir verkefni eða starfsemi í einhverjum opinberum tilgangi sem er stjórnað af þriðja aðila.
Útgefendur rása virka sem gegnumgangur til að gefa út skuldabréf og innheimta tekjur til að endurgreiða bréfin, en þeir eru ekki endurgreiðsluskyldir sjálfir.
