Aukahlutfall til afgangshlutfalls
Iðgjald af afgangshlutfalli er hrein iðgjöld deilt með afgangi vátryggingartaka. Vátryggingarafgangur er mismunurinn á eignum vátryggingafélags og skuldum þess. Iðgjald af afgangshlutfalli er notað til að mæla getu vátryggingafélags til að undirrita nýjar vátryggingar.
Sundurliðun iðgjalds til afgangshlutfalls
Sérfræðingar kunna að skoða tvö snið iðgjalds til afgangshlutfalls: brúttó og nettó. Fyrirtæki með brúttó iðgjöld upp á 2,1 milljarð dala, nettó skrifuð iðgjöld upp á 1,5 milljarða dala og afgang vátryggingataka upp á 900 milljónir dala mun hafa brúttó iðgjald af afgangi upp á 233% (2,1 milljarð dala / 900 milljónir dala) og nettó iðgjald af afgangi 167% ($1,5 milljarðar / $900 milljónir).
Því meiri sem vátryggingarafgangur er, þeim mun meiri eru eignir miðaðar við skuldir. Á vátryggingamáli eru skuldbindingar þær bætur sem vátryggjandinn skuldar vátryggingartökum sínum. Vátryggjandinn getur aukið bilið á milli eigna og skulda með því að stýra á áhrifaríkan hátt áhættu sem tengist sölutryggingu á nýjum vátryggingum, með því að draga úr tjónum vegna tjóna og með því að ávaxta iðgjöld sín til að ná ávöxtun en viðhalda lausafjárstöðu.
Bilið á milli eigna og skulda felur í sér tækifæri fyrir tryggingafélög. Svo lengi sem vátryggjandinn á fleiri eignir en skuldir mun hann geta undirritað nýjar tryggingar. Þó að hver ný vátrygging auki heildarskuldir vátryggjandans, eykur hún einnig iðgjöldin sem vátryggjandinn fær frá vátryggingartaka.
Hvers vegna álag til afgangshlutfall er mikilvægt
Iðgjöld eru lífæð tryggingafélags. Því meira sem iðgjöld eru greidd, því sjálfbærara er tryggingafélag. Hins vegar eru iðgjöld ekki sjálfkrafa talin tekjur á efnahagsreikningi. Sumt af því er ætlað til greiðslu bóta og krafna. Iðgjöldum er jafnvel úthlutað sem skuldbindingu ef þau hafa ekki enn verið áunnin og enn er hægt að breyta þeim í greiðslur vegna krafna. Þegar það skilar hagnaði af iðgjöldum og fjárfestingum getur ávöxtun talist peningar fyrir nýja sölutryggingu eða útgáfu nýrra vátrygginga.
Almennt séð er lágt iðgjald af afgangshlutfalli talið merki um fjárhagslegan styrk vegna þess að vátryggjandinn notar fræðilega getu sína til að skrifa fleiri vátryggingar. Hins vegar getur lágt hlutfall einnig komið upp þegar vátryggjandi er ekki að innheimta næg iðgjöld fyrir tryggingar sínar. Hærra iðgjald af afgangshlutfalli gefur til kynna að vátryggjandinn hafi minni getu. Þegar iðgjöld hækka án þess að afgangur vátryggingartaka aukist að sama skapi minnkar getu vátryggjenda til að skrifa nýjar vátryggingar.