Lampiran Sokongan Kredit (CSA)
Apakah itu Lampiran Sokongan Kredit (CSA)?
Lampiran sokongan kredit (CSA) ialah dokumen yang mentakrifkan syarat-syarat untuk penyediaan cagaran oleh pihak-pihak dalam urus niaga derivatif. Ia adalah salah satu daripada empat bahagian kontrak standard atau perjanjian induk yang dibangunkan oleh Persatuan Swap dan Derivatif Antarabangsa (ISDA).
Perjanjian induk ISDA diperlukan antara mana-mana dua pihak yang memperdagangkan sekuriti derivatif dalam perjanjian rundingan persendirian atau over-the-counter (OTC) dan bukannya melalui bursa yang telah ditetapkan. Majoriti perdagangan derivatif dilakukan melalui perjanjian persendirian.
Cara CSA Berfungsi
Tujuan utama CSA adalah untuk menentukan dan merekodkan cagaran yang ditawarkan oleh kedua-dua pihak dalam urus niaga derivatif untuk memastikan bahawa mereka boleh menampung sebarang kerugian.
Perdagangan derivatif membawa risiko yang tinggi. Kontrak derivatif ialah perjanjian untuk membeli atau menjual bilangan tertentu saham saham, bon, indeks atau mana-mana aset lain pada tarikh tertentu. Amaun yang dibayar pendahuluan adalah sebahagian kecil daripada nilai aset pendasar. Sementara itu, nilai kontrak turun naik dengan harga aset asas.
Malah, derivatif OTC lebih berisiko daripada derivatif yang didagangkan melalui bursa. Pasaran kurang dikawal dan kurang piawai daripada pasaran pertukaran.
Derivatif OTC sering didagangkan sebagai spekulasi. Mereka juga didagangkan sebagai lindung nilai terhadap risiko. Oleh itu, banyak syarikat utama terlibat dalam perdagangan derivatif untuk melindungi perniagaan mereka daripada kerugian yang disebabkan oleh turun naik harga mata wang atau perubahan mendadak dalam kos bahan mentah.
Oleh kerana risiko kerugian yang tinggi di kedua-dua belah pihak, peniaga derivatif biasanya menyediakan cagaran sebagai sokongan kredit untuk dagangan mereka.
Mengapa Cagaran Diperlukan
Oleh kerana risiko kerugian yang tinggi pada kedua-dua belah pihak, peniaga derivatif biasanya menyediakan cagaran sebagai sokongan kredit untuk dagangan mereka. Iaitu, setiap pihak mengetepikan cagaran sebagai jaminan bahawa ia boleh menghadapi sebarang kerugian.
Cagaran, mengikut definisi, boleh berupa wang tunai atau sebarang harta bernilai yang boleh ditukar dengan mudah kepada tunai. Dalam derivatif, bentuk cagaran yang paling biasa ialah tunai atau sekuriti.
Dalam perdagangan derivatif, cagaran dipantau setiap hari sebagai langkah berjaga-jaga. Dokumen CSA mentakrifkan jumlah cagaran dan tempat ia akan disimpan.
Perjanjian Induk ISDA
Perjanjian induk diperlukan untuk berdagang derivatif, walaupun CSA bukanlah bahagian mandatori daripada keseluruhan dokumen. Sejak 1992, perjanjian induk telah digunakan untuk mentakrifkan syarat perdagangan derivatif dan menjadikannya mengikat dan boleh dikuatkuasakan. Penerbitnya, ISDA, ialah persatuan perdagangan antarabangsa untuk peserta dalam pasaran hadapan,. opsyen dan derivatif.
Sorotan
Dokumen ini mentakrifkan syarat cagaran yang disediakan oleh kedua-dua pihak dalam transaksi.
CSA adalah sebahagian daripada perjanjian kontrak yang diperlukan untuk sebarang perdagangan derivatif yang dirundingkan secara persendirian.
Cagaran biasanya diperlukan kerana risiko tinggi kerugian yang berkaitan dengan perdagangan derivatif.