Derivatif

Apakah Derivatif (dan Mengapa Ia Dipanggil Itu)?

Derivatif ialah kontrak yang memperoleh nilai dan risikonya daripada sekuriti tertentu (seperti saham atau komoditi)—maka dinamakan derivatif. Derivatif kadangkala dipanggil sekuriti sekunder kerana ia hanya wujud hasil daripada sekuriti utama seperti saham, bon dan komoditi. Sesetengah derivatif juga mungkin memperoleh nilainya daripada kadar faedah, mata wang atau keseluruhan indeks sekuriti.

Kontrak opsyen ialah satu jenis keselamatan terbitan yang popular. Mereka memberikan pemiliknya hak untuk membeli atau menjual sekuriti (biasanya saham) untuk harga tertentu pada atau sebelum tarikh tamat tempoh tertentu. Oleh kerana nilai kontrak opsyen bergantung sebahagiannya pada nilai saham asas atau sekuriti, kontrak opsyen dianggap sebagai sekuriti derivatif (atau sekunder).

Ciri-ciri Derivatif

Jenis derivatif yang berbeza mempunyai ciri dan ciri yang berbeza, tetapi terdapat beberapa perkara yang mempunyai persamaan:

Mereka memperoleh nilai (dan risiko) mereka daripada pergerakan harga aset asas atau kumpulan aset.
Ia merupakan perjanjian (kontrak) antara dua pihak atau lebih.
Mereka luput atau diselesaikan pada tarikh tertentu.

4 Jenis Sekuriti Derivatif

Terdapat empat jenis utama instrumen kewangan derivatif—opsyen, niaga hadapan, hadapan dan swap.

1.Pilihan

Opsyen ialah kontrak yang memberikan pemiliknya hak (tetapi bukan kewajipan) untuk membeli atau menjual sekuriti tertentu untuk harga striking tertentu pada atau sebelum tarikh tamat tempoh tertentu. Pilihan letak memberi pemiliknya hak untuk menjual sesuatu, dan pilihan panggilan memberi pemiliknya hak untuk membeli sesuatu.

Harga pembeli opsyen membayar penjual opsyen (kadangkala dirujuk sebagai penulis opsyen) untuk kontrak opsyen dipanggil premium. Premium pilihan bergantung pada harga mogoknya, jumlah masa yang tinggal sehingga tamat tempohnya, dan turun naik aset pendasar.

Kontrak opsyen standard boleh didagangkan di bursa awam seperti NYSE dan Nasdaq, atau ia boleh didagangkan antara pihak swasta di pasaran over-the-counter (OTC). Pelabur yang berbeza menggunakan pilihan untuk tujuan yang berbeza, tetapi ia paling kerap digunakan untuk melindung nilai kedudukan atau membuat spekulasi mengenai pergerakan harga masa hadapan pelbagai sekuriti.

3. Niaga Hadapan

Kontrak niaga hadapan mewajibkan pembelinya untuk membeli—dan penjualnya untuk menjual—kuantiti tertentu sekuriti tertentu (selalunya komoditi seperti jagung atau minyak mentah) pada harga yang telah ditetapkan (biasanya nilai pasaran semasa sekuriti) pada tarikh tertentu pada masa hadapan. Dalam erti kata lain, kontrak niaga hadapan membolehkan pembeli dan penjual "mengunci" harga semasa aset untuk tarikh masa hadapan.

Jika pelabur membuat spekulasi bahawa harga minyak akan meningkat dalam tempoh enam bulan akan datang, mereka mungkin membeli kontrak niaga hadapan yang mewajibkan mereka membeli X tong minyak mentah pada harga hari ini enam bulan dari sekarang. Jika harga minyak naik, mereka boleh sama ada menjual kontrak itu kepada pembeli lain untuk premium yang lebih tinggi atau menunggu sehingga kontrak tamat dan mengambil alih tong pada harga yang kini didiskaunkan.

Seperti opsyen, niaga hadapan biasanya digunakan untuk melindung nilai kedudukan atau membuat spekulasi mengenai pergerakan harga. Walaupun niaga hadapan paling kerap berurusan dengan komoditi, kontrak juga wujud untuk indeks saham, saham individu, mata wang dan bon. Niaga hadapan mempunyai syarat dan perdagangan yang standard di bursa awam.

2. Ke hadapan

Kontrak hadapan adalah serupa dengan niaga hadapan kerana ia adalah perjanjian antara dua pihak untuk membeli/menjual aset tertentu untuk harga yang telah ditetapkan pada tarikh tertentu. Ia berbeza daripada niaga hadapan, bagaimanapun, kerana ia tidak diseragamkan—terma setiap kontrak dirundingkan dan ditentukan oleh pihak yang terlibat. Atas sebab ini, mereka hanya didagangkan di pasaran tanpa kaunter—bukan di bursa awam.

Selain itu, sementara kontrak niaga hadapan diselesaikan setiap hari dan boleh dibeli dan dijual semula oleh peniaga runcit sehingga tamat tempoh tanpa mengambil penghantaran komoditi sebenar, kontrak hadapan hanya diselesaikan selepas penghantaran. Dalam erti kata lain, pembeli kontrak hadapan mesti benar-benar menerima penghantaran aset berkenaan (cth, 10,000 paun jagung). Atas sebab ini, kontrak hadapan popular dengan pengeluar dan pengguna sebenar aset fizikal.

4. Pertukaran

Swap ialah kontrak derivatif tersuai yang melaluinya dua pihak bersetuju untuk menukar pembayaran atau aliran tunai daripada dua aset pada kekerapan yang ditetapkan untuk tempoh masa yang dipersetujui. Kontrak ini dirundingkan secara persendirian—biasanya antara perniagaan dan/atau pelabur institusi berbanding individu—melalui pasaran di kaunter.

Satu pembayaran atau aliran tunai biasanya tetap, manakala yang lain berbeza-beza bergantung pada beberapa faktor—contoh termasuk kadar faedah, kadar pertukaran mata wang, nilai indeks saham dan harga komoditi. Swap kadar faedah tetap vs pembolehubah dan swap mata wang adalah antara jenis kontrak swap yang paling popular.

Persamaan dan Perbezaan Antara Sekuriti Derivatif Berbeza

TTT

Mengapa Pelabur Berdagang Derivatif?

Perniagaan, institusi dan pelabur menggunakan sekuriti derivatif untuk pelbagai tujuan. Lindung nilai dan spekulasi mungkin yang paling biasa. Berikut ialah beberapa contoh cara derivatif boleh digunakan dalam dunia sebenar:

Sebuah loji yang menggunakan minyak mentah dalam pengeluaran plastik mungkin membeli kontrak hadapan untuk mengunci harga semasa setong bagi memastikan bekalan mereka tidak akan terganggu jika minyak kemudiannya melonjak kepada harga yang terlalu tinggi untuk pengeluaran mereka. menjadi menguntungkan.
Pelabur yang percaya saham syarikat teknologi tertentu akan jatuh dalam tempoh enam bulan akan datang kerana pasukan pengurusan baharu syarikat berkemungkinan menyalahgunakan aliran tunainya mungkin menulis (menjual) pilihan panggilan dengan harga mogok yang sama dengan harga pasaran semasa syarikat teknologi itu. tamat tempoh dalam enam bulan. Sekiranya harga saham syarikat jatuh pada masa itu, kontrak akan tamat tempoh tidak bernilai dan penulis (penjual) akan mengantongi premium kontrak.
Sebuah syarikat perladangan yang tidak pasti tentang permintaan masa depan untuk jagung mungkin menjual kontrak niaga hadapan untuk 50,000 biji jagung yang tamat tempoh dalam lapan bulan untuk memastikan bahawa mereka akan dapat menjual hasil mereka pada nilai semasa walaupun nilainya jatuh pada masa hadapan disebabkan permintaan yang berkurangan.
Pelabur yang yakin dengan tenaga alternatif mungkin membeli pilihan panggilan untuk syarikat pemasangan tenaga solar dengan harga mogok yang jauh lebih tinggi daripada harga spot semasa syarikat (nilai pasaran). Jika harga saham syarikat meningkat kepada atau melebihi harga mogok ini, pelabur kemudiannya boleh menjual semula kontrak untuk premium yang lebih tinggi atau melaksanakannya untuk mengambil pemilikan saham asas.

Di Manakah Derivatif Didagangkan?

Di mana jenis derivatif tertentu didagangkan bergantung pada sifatnya. Sesetengah sekuriti derivatif didagangkan di bursa awam dan secara persendirian di pasaran over-the-counter, manakala yang lain hanya berdagang di satu atau yang lain.

Sebagai contoh, pilihan standard didagangkan di bursa awam, manakala pilihan tersuai didagangkan OTC. Niaga hadapan, yang diseragamkan, didagangkan di bursa awam, manakala hadapan, yang mempunyai syarat tersuai, didagangkan secara persendirian OTC. Swap juga didagangkan OTC.

Apakah Yang Difikirkan Warren Buffett Tentang Derivatif?

Pelabur terkenal Warren Buffett telah menggambarkan sekuriti derivatif sebagai "senjata kewangan pemusnah besar-besaran, membawa bahaya yang, walaupun kini terpendam, berpotensi membawa maut." Walaupun pasaran derivatif lebih terkawal berbanding dahulu, dan Buffett sendiri kadangkala memperdagangkan derivatif melalui syarikatnya Berkshire Hathaway, akibatnya dia merujuk kepada kelas aset sebagai "bom jangka yang berpotensi dalam sistem jika anda akan mendapat ketaksinambungan atau pasaran yang teruk. tekanan" pada tahun 2016.

##Sorotan

Derivatif biasanya merupakan instrumen yang dileveraj, yang meningkatkan potensi risiko dan ganjarannya.
Derivatif ialah kontrak kewangan, ditetapkan antara dua atau lebih pihak, yang memperoleh nilainya daripada aset asas, kumpulan aset atau penanda aras.
Derivatif biasa termasuk kontrak niaga hadapan, hadapan, opsyen dan swap.
Harga untuk derivatif diperoleh daripada turun naik dalam aset asas.
Derivatif boleh berdagang di bursa atau di kaunter.

##Soalan Lazim

Apakah Beberapa Contoh Derivatif?

Contoh biasa derivatif termasuk kontrak niaga hadapan, kontrak opsyen dan swap lalai kredit. Selain daripada ini, terdapat sejumlah besar kontrak derivatif yang disesuaikan untuk memenuhi keperluan pelbagai jenis rakan niaga. Malah, memandangkan banyak derivatif didagangkan di kaunter (OTC), ia pada dasarnya boleh disesuaikan tanpa had.

Apakah Faedah dan Risiko Utama Derivatif?

Derivatif boleh menjadi cara yang sangat mudah untuk mencapai matlamat kewangan. Sebagai contoh, syarikat yang ingin melindung nilai terhadap pendedahannya kepada komoditi boleh berbuat demikian dengan membeli atau menjual derivatif tenaga seperti niaga hadapan minyak mentah. Begitu juga, syarikat boleh melindung nilai risiko mata wangnya dengan membeli kontrak hadapan mata wang. Derivatif juga boleh membantu pelabur memanfaatkan kedudukan mereka, seperti dengan membeli ekuiti melalui opsyen saham dan bukannya saham. Kelemahan utama derivatif termasuk risiko rakan niaga, risiko leverage yang wujud, dan hakikat bahawa rangkaian kontrak derivatif yang rumit boleh membawa kepada risiko sistemik.

Apakah Derivatif?

Derivatif ialah sekuriti yang nilainya bergantung kepada atau diperoleh daripada aset asas. Sebagai contoh, kontrak niaga hadapan minyak ialah sejenis derivatif yang nilainya berdasarkan harga pasaran minyak. Derivatif telah menjadi semakin popular dalam beberapa dekad kebelakangan ini, dengan jumlah nilai derivatif tertunggak kini dianggarkan lebih $600 trilion.