Nisbah Hutang Jangka Panjang kepada Permodalan

Apakah Nisbah Hutang Jangka Panjang kepada Permodalan?

Nisbah hutang kepada permodalan jangka panjang, variasi nisbah hutang kepada ekuiti (D/E) tradisional, menunjukkan leverage kewangan firma. Ia dikira dengan membahagikan hutang jangka panjang dengan jumlah modal tersedia (hutang jangka panjang, saham keutamaan dan saham biasa). Pelabur membandingkan leverage kewangan firma untuk menganalisis risiko pelaburan yang berkaitan. Nisbah yang tinggi menunjukkan pelaburan yang lebih berisiko, kerana hutang adalah sumber utama pembiayaan dan memperkenalkan risiko insolvensi yang lebih besar.

Memahami Nisbah Hutang Jangka Panjang kepada Permodalan

Untuk mencapai struktur modal yang seimbang, firma mesti menganalisis sama ada menggunakan hutang, ekuiti (saham), atau kedua-duanya boleh dilaksanakan dan sesuai untuk perniagaan mereka. Leverage kewangan ialah metrik yang menunjukkan berapa banyak syarikat menggunakan hutang untuk membiayai operasinya. Syarikat yang mempunyai tahap leverage yang tinggi memerlukan keuntungan dan hasil yang cukup tinggi untuk mengimbangi hutang tambahan yang mereka tunjukkan pada kunci kira-kira mereka.

Hutang jangka panjang boleh memberi manfaat jika syarikat menjangkakan pertumbuhan kukuh dan keuntungan yang mencukupi membenarkan pembayaran balik hutang tepat pada masanya. Pemberi pinjaman hanya memungut faedah wajar mereka dan tidak mengambil bahagian dalam perkongsian keuntungan di kalangan pemegang ekuiti, menjadikan pembiayaan hutang kadangkala sebagai sumber pembiayaan pilihan. Sebaliknya, hutang jangka panjang boleh menyebabkan tekanan kewangan yang besar kepada syarikat yang bergelut dan mungkin membawa kepada insolvensi.

Hutang Jangka Panjang dan Kos Modal

Bertentangan dengan pemahaman intuitif, menggunakan hutang jangka panjang boleh membantu mengurangkan jumlah kos modal syarikat. Pemberi pinjaman menetapkan syarat yang tidak berdasarkan prestasi kewangan peminjam; oleh itu, mereka hanya berhak mendapat apa yang patut menurut perjanjian (cth, pokok dan faedah). Apabila syarikat membiayai dengan ekuiti, ia mesti berkongsi keuntungan secara berkadar dengan pemegang ekuiti, yang biasanya dirujuk sebagai pemegang saham. Pembiayaan dengan ekuiti kelihatan menarik dan mungkin merupakan penyelesaian terbaik untuk banyak syarikat; namun, ia adalah usaha yang agak mahal.

Risiko Pembiayaan

Apabila jumlah hutang jangka panjang berbanding jumlah semua modal telah menjadi sumber pembiayaan yang dominan, ia mungkin meningkatkan risiko pembiayaan. Hutang jangka panjang sering dibandingkan dengan perlindungan perkhidmatan hutang untuk melihat berapa kali jumlah pembayaran hutang telah melebihi pendapatan operasi atau pendapatan syarikat sebelum faedah, cukai, susut nilai dan pelunasan (EBITDA). Ketidakpastian meningkatkan bahawa hutang masa depan akan dilindungi apabila jumlah pembayaran hutang kerap melebihi pendapatan operasi. Struktur modal yang seimbang mengambil kesempatan daripada pembiayaan hutang kos rendah.

Sorotan

• Keputusan nisbah yang lebih tinggi bermakna syarikat mempunyai leverage yang lebih tinggi, yang membawa risiko insolvensi yang lebih tinggi.

• Ia mengira bahagian hutang jangka panjang yang digunakan oleh syarikat untuk membiayai asetnya, berbanding dengan jumlah ekuiti yang digunakan untuk tujuan yang sama.

• Nisbah hutang jangka panjang kepada permodalan ialah ukuran kesolvenan yang menunjukkan tahap leverage kewangan yang diambil oleh firma.