Penyatuan-kepentingan
Apakah Pengumpulan Minat?
Pengumpulan kepentingan ialah kaedah perakaunan yang mengawal cara kunci kira -kira dua syarikat ditambah bersama semasa pengambilalihan atau penggabungan. Lembaga Piawaian Perakaunan Kewangan (FASB) mengeluarkan Penyata No. 141 pada tahun 2001, menamatkan penggunaan kaedah pengumpulan kepentingan.
FASB kemudiannya menetapkan hanya satu kaedahāperakaunan pembelianāuntuk mengambil kira gabungan perniagaan. Pada tahun 2007, FASB mengembangkan lagi pendiriannya, mengeluarkan semakan kepada Penyata No. 141 bahawa kaedah pembelian akan digantikan dengan satu lagi metodologi yang lebih baikā kaedah pemerolehan pembelian.
Memahami Penggabungan Minat
Kaedah pengumpulan kepentingan membenarkan aset dan liabiliti dipindahkan daripada syarikat yang diambil alih kepada pemeroleh pada nilai buku. Aset tidak ketara, seperti muhibah,. tidak dimasukkan dalam pengiraan. Aset dan liabiliti hanya dijumlahkan bersama untuk nombor bersih dalam setiap kategori apabila menggabungkan kedua-dua kunci kira-kira.
Kaedah perakaunan pembelian merekodkan aset dan liabiliti pada nilai saksama berbanding nilai buku, dan sebarang lebihan yang dibayar melebihi harga nilai saksama direkodkan sebagai muhibah, yang perlu dilunaskan dan dibelanjakan dalam tempoh masa tertentu, yang tidak berlaku dalam kaedah pengumpulan-kepentingan.
Kaedah pemerolehan pembelian adalah sama seperti kaedah perakaunan pembelian kecuali muhibah tertakluk kepada ujian penjejasan tahunan dan bukannya pelunasan, yang dilakukan untuk menenangkan perniagaan yang terpaksa mula membayar perbelanjaan disebabkan pelunasan muhibah.
Penghapusan Penyatuan-Kepentingan
Salah satu sebab FASB menamatkan kaedah ini memihak kepada kaedah perakaunan pembelian pada tahun 2001 ialah kaedah perakaunan pembelian memberikan gambaran yang lebih tepat bagi pertukaran nilai dalam gabungan perniagaan kerana aset dan liabiliti dinilai pada nilai pasaran saksama.
Rasional lain adalah untuk meningkatkan kebolehbandingan maklumat kewangan yang dilaporkan syarikat yang telah menjalani transaksi gabungan. Dua kaedah, menghasilkan keputusan yang berbeza, pada masa yang jauh berbeza, membawa kepada cabaran dalam membandingkan prestasi kewangan syarikat yang telah menggunakan kaedah pengumpulan dengan rakan sebaya yang telah menggunakan kaedah perakaunan pembelian dalam gabungan perniagaan.
Sebab utama, dan yang menyebabkan paling banyak penentangan untuk menukar kaedah, adalah termasuk muhibah dalam urus niaga. FASB percaya bahawa penciptaan akaun muhibah memberikan pemahaman yang lebih baik tentang aset ketara berbanding aset tidak ketara dan bagaimana ia menyumbang kepada keuntungan dan aliran tunai syarikat.
Syarikat, bagaimanapun, kini perlu melunaskan dan membelanjakan muhibah dalam satu tempoh masa. Oleh kerana kaedah pengumpulan faedah tidak termasuk muhibah, harga di atas harga nilai saksama, tidak perlu dibayar atau dibelanjakan. Ini berubah di bawah kaedah perakaunan pembelian, yang oleh itu mempunyai kesan negatif ke atas pendapatan. Isu ini telah diselesaikan dengan pelarasan menggunakan pendekatan tidak terlunas dengan memasukkan ujian kemerosotan nilai, yang akan menentukan sama ada muhibah itu lebih tinggi daripada nilai saksamanya, dan barulah ia perlu dilunaskan dan dibelanjakan.
##Sorotan
Pelarasan oleh FASB untuk memasukkan ujian kemerosotan nilai sebelum memasukkan perbelanjaan terlunas mengurangkan kesan kaedah perakaunan pembelian.
Kaedah pengumpulan kepentingan menggabungkan aset dan liabiliti kedua-dua syarikat pada nilai buku.
Pengumpulan kepentingan ialah kaedah perakaunan yang mengawal cara kunci kira-kira dua syarikat yang digabungkan akan digabungkan.
Kaedah pengumpulan-kepentingan telah digantikan dengan kaedah perakaunan pembelian, yang dengan sendirinya digantikan dengan kaedah semasa, kaedah pemerolehan pembelian.
Aset tidak ketara, seperti muhibah, tidak termasuk dalam kaedah pengumpulan kepentingan dan oleh itu lebih diutamakan berbanding kaedah perakaunan pembelian, kerana ia tidak menyebabkan perlu membayar kos terlunas, memberi kesan negatif kepada pendapatan.
