nilai saksama
Apakah Nilai Saksama?
"Nilai saksama" ialah istilah dengan beberapa makna dalam dunia kewangan. Dalam pelaburan, ia merujuk kepada harga jualan aset yang dipersetujui oleh pembeli dan penjual yang bersedia, dengan mengandaikan kedua-dua pihak berpengetahuan dan memasuki urus niaga secara bebas. Contohnya, sekuriti mempunyai nilai saksama yang ditentukan oleh pasaran tempat ia didagangkan. Dalam perakaunan, nilai saksama mewakili nilai anggaran pelbagai aset dan liabiliti yang mesti disenaraikan pada buku syarikat.
Memahami Nilai Saksama
Dalam pengertian ekonomi yang luas, nilai saksama mewakili potensi harga, atau nilai yang diperuntukkan kepada barang atau perkhidmatan, dengan mengambil kira utiliti, penawaran dan permintaannya, serta jumlah persaingan untuknya. Walaupun ia membayangkan pasaran terbuka, ia tidak sama dengan nilai pasaran,. yang hanya merujuk kepada harga aset dalam pasaran (bukan nilai intrinsik).
Dalam dunia pelaburan, cara biasa untuk menentukan nilai saksama sekuriti atau aset adalah dengan menyenaraikannya dalam pasaran dagangan awam, seperti bursa saham. Jika saham syarikat XYZ berdagang di bursa, pembuat pasaran menyediakan harga bida dan permintaan untuk saham tersebut setiap hari. Pelabur boleh menjual saham pada harga bida kepada pembuat pasaran dan membeli saham daripada pembuat pasaran pada harga permintaan. Oleh kerana permintaan pelabur terhadap saham sebahagian besarnya menentukan harga bida dan permintaan, pertukaran adalah kaedah yang boleh dipercayai untuk menentukan nilai saksama saham.
Nilai saksama derivatif ditentukan, sebahagiannya, oleh nilai aset pendasar. Jika anda membeli opsyen panggilan 50 pada saham XYZ, anda membeli hak untuk membeli 100 saham saham XYZ pada $50 sesaham untuk tempoh masa tertentu. Jika harga pasaran saham XYZ meningkat, nilai opsyen pada saham juga meningkat.
Dalam pasaran niaga hadapan,. nilai saksama ialah harga keseimbangan untuk kontrak niaga hadapan—iaitu, titik di mana bekalan barangan sepadan dengan permintaan. Ini adalah sama dengan harga spot selepas mengambil kira faedah terkompaun (dan dividen hilang kerana pelabur memiliki kontrak niaga hadapan dan bukannya saham fizikal) dalam tempoh masa tertentu.
Menyenaraikan saham dalam pasaran dagangan awam, seperti bursa saham, adalah cara yang berkesan untuk menentukan nilai saksamanya.
Nilai Saksama dan Penyata Kewangan
Lembaga Piawaian Perakaunan Antarabangsa mentakrifkan nilai saksama sebagai harga yang diterima untuk menjual aset atau dibayar untuk memindahkan liabiliti dalam transaksi teratur antara peserta pasaran pada tarikh tertentu, biasanya untuk digunakan pada penyata kewangan dari semasa ke semasa. Nilai saksama semua aset dan liabiliti syarikat mesti disenaraikan pada buku dalam penilaian mark-to-market. Kos asal digunakan untuk menilai aset dalam kebanyakan kes.
Dalam sesetengah kes, mungkin sukar untuk menentukan nilai saksama bagi aset jika tiada pasaran aktif untuknya. Ini sering menjadi isu apabila akauntan melakukan penilaian syarikat. Katakan, sebagai contoh, seorang akauntan tidak boleh menentukan nilai saksama untuk peralatan yang luar biasa. Akauntan boleh menggunakan aliran tunai terdiskaun yang dijana oleh aset untuk menentukan nilai saksama. Dalam kes ini, akauntan menggunakan aliran keluar tunai untuk membeli peralatan dan aliran masuk tunai yang dijana dengan menggunakan peralatan sepanjang hayat bergunanya. Nilai aliran tunai terdiskaun ialah nilai saksama aset.
Nilai saksama juga digunakan dalam penyatuan apabila penyata kewangan syarikat subsidiari digabungkan atau disatukan dengan penyata kewangan syarikat induk. Syarikat induk membeli kepentingan dalam anak syarikat, dan aset dan liabiliti anak syarikat dibentangkan pada nilai pasaran saksama bagi setiap akaun. Apabila rekod perakaunan kedua-dua syarikat digabungkan, hasilnya adalah penyata kewangan yang disatukan, iaitu satu set penyata kewangan yang membentangkan syarikat induk dan anak syarikat seolah-olah kedua-dua perniagaan itu adalah satu syarikat.
Contoh Nilai Saksama
Penggunaan nilai saksama dalam perakaunan boleh menjadi rumit, dan ia dianggap sebagai alat dalam kes penipuan korporat. Salah satu yang paling terkenal ialah Enron Corp. Pada tahun 1990-an, pengurusan kanan di syarikat perdagangan tenaga dan utiliti gergasi menggunakan jenis perakaunan nilai saksama—satu set prinsip untuk menentukan nilai "pasaran" aset di mana tiada dagangan dan oleh itu tiada pasaran—untuk melambung. sebaik sahaja amalan ini, bersama-sama dengan kaedah perakaunan lain yang meragukan, diketahui, syarikat itu cepat terbongkar, dan ia memfailkan kebankrapan Bab 11 pada 2 Dis. 2001.
##Sorotan
Dalam perakaunan, nilai saksama ialah rujukan kepada anggaran nilai aset dan liabiliti syarikat yang disenaraikan pada penyata kewangan syarikat.
Dalam pelaburan, nilai saksama ialah rujukan kepada harga aset, seperti yang ditentukan oleh penjual dan pembeli yang bersedia, dan selalunya ditubuhkan di pasaran.
Nilai saksama ialah ukuran luas nilai aset dan tidak sama dengan nilai pasaran, yang merujuk kepada harga aset dalam pasaran.
##Soalan Lazim
Bagaimanakah Nilai Saksama Derivatif Ditentukan?
Nilai saksama derivatif ditentukan, sebahagiannya, oleh nilai aset pendasar. Jika anda membeli opsyen panggilan 50 pada saham XYZ, anda membeli hak untuk membeli 100 saham saham XYZ pada $50 sesaham untuk tempoh masa tertentu. Jika harga pasaran saham XYZ meningkat, nilai opsyen pada saham juga meningkat.
Bagaimanakah Nilai Saksama Kontrak Niaga Hadapan Ditentukan?
Dalam pasaran niaga hadapan, nilai saksama ialah harga keseimbangan untuk kontrak niaga hadapan—iaitu, titik di mana bekalan barangan sepadan dengan permintaan. Ini adalah sama dengan harga spot selepas mengambil kira faedah terkompaun (dan dividen hilang kerana pelabur memiliki kontrak niaga hadapan dan bukannya saham fizikal) dalam tempoh masa tertentu.
Apakah Perbezaan Antara Nilai Saksama dan Nilai Pasaran?
Nilai saksama ialah ukuran luas nilai pasaran intrinsik berbaloi aset merujuk semata-mata kepada harga aset dalam pasaran seperti yang ditentukan oleh undang-undang permintaan dan penawaran. Oleh itu, nilai saksama paling kerap digunakan untuk mengukur nilai sebenar sesuatu aset. Selain itu, nilai saksama aset cenderung menjadi lebih statik, terutamanya dalam konteks penyata kewangan, manakala nilai pasarannya adalah mengikut kehendak kuasa pasaran.