akcja afirmatywna

Co to jest akcja afirmatywna?

Termin akcja afirmatywna odnosi się do polityki mającej na celu zwiększenie miejsc pracy lub możliwości edukacyjnych niedostatecznie reprezentowanych części społeczeństwa. Programy te są powszechnie wdrażane przez przedsiębiorstwa i rządy, biorąc pod uwagę rasę, płeć, religię lub pochodzenie narodowe.

Akcja afirmatywna koncentruje się na danych demograficznych z historycznie niską reprezentacją w rolach kierowniczych, zawodowych i akademickich i jest często uważana za środek przeciwdziałania dyskryminacji określonych grup.

Jak działa akcja afirmatywna

Akcja afirmatywna to polityka wspierana przez rząd, która została opracowana, aby pomóc niedostatecznie reprezentowanym grupom uzyskać dostęp do możliwości w środowisku akademickim, a także siły roboczej i rządu. Możliwości te obejmują przyjęcia do szkół, stanowiska zawodowe oraz dostęp do usług, takich jak zakwaterowanie i finansowanie. Głównym celem polityki była pomoc w dywersyfikacji różnych części społeczeństwa.

Polityka ta zyskała na znaczeniu w Stanach Zjednoczonych w latach 60. jako sposób promowania równych szans w różnych segmentach społeczeństwa. Polityka została opracowana w celu egzekwowania ustawy o prawach obywatelskich z 1964 r., która miała na celu wyeliminowanie dyskryminacji.

Wczesne realizacje akcji afirmatywnej w dużej mierze koncentrowały się na przełamaniu trwającej segregacji społecznej mniejszości od instytucji i możliwości. Pomimo ustawodawstwa, które zakazywało stronniczych praktyk w Stanach Zjednoczonych, namacalna zmiana status quo nie była natychmiastowa.

Jak zauważono powyżej, akcja afirmatywna była skierowana przede wszystkim do pewnych grup, w tym mniejszości rasowych i innych grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Kampanie w ostatnich latach rozszerzyły się, aby organizacje i instytucje stały się bardziej integracyjne, dążąc do większej różnorodności płci. Nowsze polityki mają również na celu zapewnienie większego dostępu do możliwości weteranom objętym ubezpieczeniem i osobom niepełnosprawnym.

Podjęto akcję afirmatywną, aby zapewnić niedostatecznie reprezentowanym grupom dokładniejsze reprezentowanie kluczowych ról na stanowiskach rządowych, biznesowych i akademickich.

Wymagania dotyczące akcji afirmatywnej

Wysiłki na rzecz stymulowania takich zmian mogą przybrać formę pomocy w zwiększaniu możliwości dostępnych grupom niedostatecznie reprezentowanym. Pomoc ta może obejmować granty,. stypendia i inne wsparcie finansowe przeznaczone na pomoc tym grupom ludności w uzyskaniu dostępu do szkolnictwa wyższego.

Praktyki zatrudniania mogą być tak skonstruowane, aby wymagać włączenia różnych kandydatów na oferty pracy. Agencje rządowe mogą nakazać firmom i instytucjom zapełnienie swoich szeregów minimalnym odsetkiem wykwalifikowanych specjalistów z różnych grup etnicznych, płci i kultur. Niespełnienie takich wymogów może uniemożliwić instytucjom otrzymywanie środków rządowych lub konkurowanie o zamówienia publiczne.

Wiele osób myli równość zatrudnienia z akcją afirmatywną. Ale jest między nimi wyraźna różnica. Sprawiedliwość zatrudnienia zapewnia równe traktowanie wszystkich osób, podczas gdy akcja afirmatywna faktycznie wspiera tych, którym historycznie odmawiano szans.

Zalety i wady akcji afirmatywnej

Wdrażanie i ciągła praktyka polityki akcji afirmatywnej spotkały się z silnym poparciem, jak również zaciekłą krytyką.

Zalety

Jedną z oczywistych korzyści płynących z wdrażania polityki akcji afirmatywnej jest to, że daje ona szanse ludziom, którzy w innym przypadku ich nie mieliby. Obejmuje to dostęp do edukacji dla uczniów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji oraz pracowników, którzy zwykle nie mogą wspinać się po drabinie korporacyjnej.

Zwolennicy akcji afirmatywnej twierdzą, że wysiłki muszą być kontynuowane z powodu niskiego odsetka różnorodności stanowisk władzy, reprezentacji w mediach i ograniczonego uznania osiągnięć grup niedostatecznie reprezentowanych.

Niedogodności

Przeciwnicy akcji afirmatywnej często nazywają te wysiłki zbiorową porażką, jako dowód tego powołując się na drobne zmiany status quo po dziesięcioleciach wysiłków. Koszt takich programów, w połączeniu z przekonaniem, że akcja afirmatywna zmusza ludność do nieuzasadnionych dostosowań, napędza znaczną część opozycji.

Niektóre osoby przytaczają, że w społeczeństwie nie ma uprzedzeń, przynajmniej z ich perspektywy. Ponadto argumentują, że akcja afirmatywna skutkuje odwrotną dyskryminacją, która często może prowadzić do pomijania wykwalifikowanych kandydatów na rzecz zatrudniania mniej wykwalifikowanych kandydatów, spełniających standardy polityki.

TTT

Statystyki akcji afirmatywnej

Akcja afirmatywna jest bardzo kontrowersyjnym tematem i często prowadzi do gorących debat między tymi, którzy ją wspierają, a ludźmi, którzy uważają, że nie przynosi ona korzyści społeczeństwu. Ale czy istnieje sposób na określenie, jak ludzie się czują i jak to działa?

Według sondażu Gallupa ponad połowa ankietowanych Amerykanów (61%) wierzy w politykę akcji afirmatywnej. Ten poziom poparcia wzrósł od czasu ostatniego sondażu, w którym tylko od 47 do 50% osób konieczne było podjęcie działań afirmatywnych. Jest to szczególnie ważne, biorąc pod uwagę kwestie związane z rasą i tożsamością w Stanach Zjednoczonych i gdzie indziej.

Wielu Amerykanów pozytywnie odnosi się do różnorodności i czuje się komfortowo w składzie swoich społeczności, twierdząc, że ma to pozytywny wpływ na całe społeczeństwo. Istnieją jednak pewne podziały, jeśli chodzi o identyfikowanie rasy i pochodzenia etnicznego, jeśli chodzi o praktyki zatrudniania. W rzeczywistości około 74% osób uważa, że pochodzenie rasowe lub etniczne kandydata nie powinno być brane pod uwagę przy zatrudnianiu lub awansowaniu. Te praktyki powinny opierać się tylko, jak mówią, na czyichś kwalifikacjach.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Polityki często wprowadzają limity zatrudnienia, zapewniają dotacje i stypendia, a także mogą odmawiać finansowania rządowego i kontraktów instytucjom, które nie przestrzegają wytycznych polityki

• Zapewnia pomoc grupom, które w przeszłości były i nadal są narażone na formy dyskryminacji.

• Akcja afirmatywna obejmuje teraz pomoc dla reprezentacji płci, osób niepełnosprawnych i weteranów objętych ubezpieczeniem.

• Akcja afirmatywna ma na celu obalenie historycznych trendów dyskryminacji tożsamości jednostki.

• Krytyka akcji afirmatywnej obejmuje wysokie koszty programu, zatrudnianie mniejszej liczby wykwalifikowanych kandydatów oraz brak historycznego postępu w równej reprezentacji.

##FAQ

Jaki jest cel akcji afirmatywnej?

Celem akcji afirmatywnej jest otwarcie możliwości dla osób i grup, które w przeszłości były niedostatecznie reprezentowane lub (w niektórych przypadkach pozbawione możliwości) wstępu do pewnych części środowiska akademickiego, rządu i siły roboczej. Zapewnia również fundusze w formie grantów i stypendiów dla tych społeczności.Przyjęto politykę obejmującą osoby o różnym pochodzeniu rasowym i narodowościowym. Od tego czasu polityka została rozszerzona o płeć, orientację seksualną i różne zdolności.

Który prezydent USA jako pierwszy zdefiniował i użył terminu „akcja afirmatywna”?

Prezydent John F. Kennedy był pierwszym prezydentem, który użył i zdefiniował termin akcja afirmatywna. Zrobił to w 1961 roku, nakazując wykonawcom federalnym podjąć „działania afirmatywne w celu zapewnienia równego traktowania kandydatów bez względu na rasę, kolor skóry, religię, płeć czy pochodzenie narodowe”.

Jaki był rezultat polityki akcji afirmatywnej w szkolnictwie wyższym?

Polityka akcji afirmatywnej pomogła zdywersyfikować szkolnictwo wyższe. Kiedy ta polityka została po raz pierwszy przyjęta, grono studentów na większości wyższych uczelni akademickich składało się głównie z białych osób. Ale to się zmieniło, prowadząc do bardziej zróżnicowanej sieci studentów w całym kraju.

Jak Regents v. Bakke Zmienić politykę akcji afirmatywnej?

Regenci v. Sprawa Bakke zmieniła politykę akcji afirmatywnej poprzez ograniczenie stosowania kwot rasowych. Sprawę przedstawił Allan Bakke, który twierdził, że dwukrotnie odmówiono mu przyjęcia do szkoły medycznej na Uniwersytecie Kalifornijskim, ponieważ był biały. Sąd Najwyższy orzekł na korzyść Bakkego, stwierdzając, że kwoty rasowe są niezgodne z konstytucją.