Warunkowa odroczona opłata za sprzedaż (CDSC)
Co to jest warunkowa odroczona opłata za sprzedaż (CDSC)?
Warunkowa odroczona opłata za sprzedaż (CDSC) to opłata, opłata za sprzedaż lub obciążenie, które inwestorzy funduszy inwestycyjnych płacą przy sprzedaży tytułów uczestnictwa funduszu klasy B w ciągu określonej liczby lat od pierwotnej daty zakupu. Opłata ta jest również nazywana „obciążeniem zaplecza” lub „opłatą z tytułu sprzedaży”. W przypadku funduszy wzajemnych z klasami jednostek uczestnictwa, które określają, kiedy inwestorzy płacą obciążenie funduszu lub opłatę z tytułu sprzedaży, jednostki uczestnictwa klasy B podlegają warunkowej odroczonej opłacie z tytułu sprzedaży w okresie utrzymywania wynoszącym od pięciu do dziesięciu lat liczonym od momentu początkowej inwestycji. Branża finansowa zwykle wyraża CDSC jako procent kwoty zainwestowanej w fundusz powierniczy. Czasami branża finansowa może odnosić się do CDSC jako opłaty za wyjście lub opłaty za umorzenie.
Jak uniknąć warunkowych odroczonych opłat za sprzedaż
Ogólnie rzecz biorąc, inwestycja zmniejszy warunkowe odroczone opłaty za sprzedaż za każdy rok, w którym inwestor posiada papier wartościowy. Jeśli inwestor posiada inwestycję wystarczająco długo, tj. przez okres wykupu, wiele towarzystw funduszy zrzeka się opłaty back-end.
Gdyby inwestor funduszu inwestycyjnego kupił i utrzymał tytuły uczestnictwa funduszu klasy B do końca określonego okresu posiadania, mógłby uniknąć płacenia tego rodzaju opłaty za sprzedaż funduszu, zwiększając w ten sposób zwrot z inwestycji. Niestety, badania funduszy wskazują, że inwestorzy funduszy inwestycyjnych trzymają swoje fundusze średnio przez mniej niż pięć lat, co często powoduje nałożenie opłaty za sprzedaż w ramach inwestycji w fundusze akcji klasy B.
Struktury opłat CDSC w różnych klasach jednostek uczestnictwa
Udziały klasy A zazwyczaj mają obciążenie frontonu, ale nie mają CDSC. Akcje klasy B często nie mają początkowej opłaty za sprzedaż, ale mogą potencjalnie zostać naliczone opłaty za sprzedaż w momencie sprzedaży akcji. Akcje klasy C mogą mieć mniejsze obciążenie front-end lub back-end, ale mają wyższy wskaźnik całkowitych kosztów.
Broker inwestycyjny może obniżyć opłaty za sprzedaż, jeśli inwestor dokona większej inwestycji początkowej. Kwota inwestycji i przewidywany okres utrzymywania powinny być głównymi czynnikami dla inwestora przy określaniu odpowiedniej klasy jednostek uczestnictwa do zakupu. W każdym przypadku obciążenie funduszu jest sposobem na otrzymanie przez doradcę finansowego prowizji od sprzedaży od transakcji.
Skutki i cele warunkowych odroczonych opłat za sprzedaż
CDSC mają tendencję do zniechęcania inwestorów do aktywnego obrotu akcjami funduszy powierniczych, co wymagałoby od funduszy powierniczych utrzymywania znacznego poziomu płynnej gotówki pod ręką. Wiele osób uważa CDSC za zapłatę za doświadczenie brokera w wyborze funduszu inwestycyjnego, który odpowiada celom inwestora. W prospektach emisyjnych fundusze inwestycyjne muszą ujawniać CDSC i inne opłaty, aby inwestorzy mogli ocenić wszystkie koszty związane z inwestycją wraz z innymi specyficznymi dla inwestorów czynnikami, takimi jak tolerancja ryzyka i horyzont czasowy.
Przykład ze świata rzeczywistego
Przykładem funduszu z warunkową odroczoną opłatą z tytułu sprzedaży jest fundusz American Funds Growth Fund of American Class B (AGRBX). Nie ma opłaty za sprzedaż z góry, ale inwestycja ocenia CDSC na podstawie niektórych umorzeń dokonanych w ciągu pierwszych sześciu lat, w których inwestor jest właścicielem akcji. CDSC zaczyna się od 5% w pierwszym roku i stopniowo spada do 0% w siódmym roku.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wielu uważa CDSC za zapłatę za doświadczenie brokera w wyborze funduszu inwestycyjnego, który odpowiada celom inwestora.
Akcje klasy A zazwyczaj nie mają CDSC, podczas gdy akcje klasy B często mają potencjał do opłaty za sprzedaż w momencie sprzedaży akcji.
Akcje klasy C mogą mieć mniejsze obciążenie front-end lub back-end, ale mają wyższy wskaźnik całkowitych kosztów.
