Rozdział 10
Co to jest rozdział 10?
Rozdział 10 był rodzajem wniosku o upadłość korporacyjną,. który ostatecznie został wycofany ze względu na jego złożoność. Rozdział 10, pierwotnie znany jako „Rozdział X”, wymieniał procesy i procedury dotyczące upadłości z udziałem korporacji. Wykorzystano go do ustalenia, czy firma zasługuje na reorganizację i przywrócenie długoterminowej rentowności, czy też powinna zostać zamknięta i zlikwidowana.
Rozdział 10 został wprowadzony jako część Ustawy o upadłości z 1898 r. jako plan reorganizacji firm znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, a następnie włączony do Ustawy Chandlera z 1938 r. Został wyeliminowany przez Ustawę o reformie upadłości z 1978 r. Jego najbardziej przydatne idee zostały umieszczone w rozdziale XI, który później stał się nowoczesnym Rozdziałem 11.
Zrozumienie rozdziału 10
Upadłość daje osobie lub firmie, która zmaga się ze spłatą zaległych długów, szansę na rozpoczęcie od nowa. Wierzyciele mają zakaz ściągania należnych im pieniędzy dzięki automatycznemu zawieszeniu nałożonemu przez sąd upadłościowy. Poszkodowana firma, dłużnik, ma możliwość albo przystąpić do likwidacji, procesu zakończenia działalności i rozdysponować swój majątek wśród powoda, albo opracować satysfakcjonujący plan spłaty i kontynuować działalność.
W Stanach Zjednoczonych istnieje kilka różnych kategorii bankructw. Rozdział 10 był jedną z dostępnych ścieżek, oferując ramy dla firm znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej w celu restrukturyzacji ich zadłużenia. Ta wersja upadłości dała dłużnikowi szansę na nowy start, pod warunkiem wypełnienia zobowiązań wynikających z planu naprawczego.
Ważnym elementem rozdziału 10 był wymóg, aby sądy upadłościowe zawsze działały w najlepszym interesie akcjonariuszy. Taka dyrektywa sprawiła, że proces ustalania, czy likwidacja czy reorganizacja jest lepszym rozwiązaniem – a następnie wprowadzenie w życie któregoś z planów – był zarówno kosztowny, jak i złożony.
Rozdział 10 kontrowersyjnie pozbawił kierownictwo firmy możliwości decydowania o tym, czy prowadzone przez nich przedsiębiorstwa powinny zostać przywrócone do rentowności, czy też zlikwidowane.
Rozdział 10 przyznał tak szerokie uprawnienia i obowiązki powiernikom wyznaczonym przez sąd, że kierownictwo firmy zostało zasadniczo przesunięte. Ponieważ zarząd nie był zaangażowany w proces decydowania o reorganizacji lub likwidacji, powiernicy lub inne zainteresowane strony wyznaczone przez sąd musieli przysiąc, że nie mają osobistego interesu w wyniku, jako warunku ich służby. Ta koncepcja była znana jako „bezinteresowność”.
Rozdział 10 kontra Rozdział 11
Rozdział 10 był uważany za tak skomplikowany, czasochłonny i potencjalnie kosztowny, że działał odstraszająco przed ogłoszeniem upadłości przez korporacje. Jego zasady były tak szerokie i szczególnie szczegółowe, że korporacje często wybierały rozdział 11.
Rozdział 11, który pierwotnie był przeznaczony dla małych, prywatnych firm i osób fizycznych, stał się realną opcją bankructwa dla korporacji po serii bitew sądowych.
W rozdziale 10 zarząd upadłości zostaje przesunięty, a zarządca lub zarządca powołany przez sąd nadzoruje proces reorganizacji lub restrukturyzacji. Generalnie nie ma to miejsca w przypadku zgłoszenia na podstawie rozdziału 11. Rozdział 11 ma tę zaletę, że nie usuwa kierownictwa firmy, co oznacza, że może ona odgrywać większą rolę w przeprowadzaniu reorganizacji.
Rozdział 11 pozwala również zarządowi mieć większy wpływ na to, jak spłaca się wierzycieli i jak likwiduje aktywa. Ponieważ jest to stosunkowo prostsze, zgłoszenie upadłości na podstawie Rozdziału 11 stało się preferowaną opcją w stosunku do Rozdziału 10 dla dłużników i ich prawników, a także wierzycieli, nawet jeśli akcjonariusze nie mają już najwyższej ochrony.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Rozdział 10 został wykorzystany w celu ustalenia, czy przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej zasługuje na reorganizację i odbudowę, czy też powinno zostać zamknięte i zlikwidowane.
Jego kluczowe części zostały poprawione i włączone do rozdziału 11.
Rozdział 10 był rodzajem wniosku o upadłość korporacyjną, który ostatecznie został wycofany w 1978 ze względu na jego złożoność.
Zgłoszenie to wymagało od sądów upadłościowych działania zawsze w najlepszym interesie akcjonariuszy, trudne zadanie i było krytykowane za nadanie szerokich uprawnień syndykom powołanym przez sąd.