Strategia Lanchestera
Jaka jest strategia Lanchester?
Strategia Lanchester to plan bitwy zapożyczony ze strategii wojskowej, który można zastosować w kontekście biznesowym, szczególnie w przypadku firm wchodzących na nowe rynki. W działaniach wojennych strategia opiera się na określeniu względnej siły armii w celu przewidzenia zwycięzców i przegranych. W biznesie strategia nakazuje przedsiębiorcom wybór rodzajów rynków dla nowych i istniejących firm – w oparciu o podobną analizę względnej siły – w celu znalezienia rynków najłatwiejszych do penetracji.
Zrozumienie strategii Lanchester
Strategia Lanchester to odmiana taktyki dziel i zwyciężaj, która pozwala przezwyciężyć pozornie nie do pokonania wyzwania taktyczne. Jeśli startup lub inna mała firma chce wejść na rynek, na którym zasiedziała firma utrzymuje monopol, rozpoczęcie bezpośredniej kampanii rywalizacyjnej prawdopodobnie się nie powiedzie. Zgodnie ze strategią Lanchester, bardziej efektywnym podejściem byłoby skierowanie przez firmę na jeden aspekt lub lokalizację swojego rywala w celu zdestabilizowania potencjalnego monopolisty.
Ta strategia została nazwana na cześć brytyjskiego inżyniera armii Fredericka W. Lanchestera, który opublikował prawa rządzące strategią wojenną w przełomowej publikacji zatytułowanej ** Lotnictwo w wojnie: Świt czwartego ramienia** w 1916 roku. Prawa Lanchestera zostały później z powodzeniem wdrożone przez siły alianckie w czasie II wojny światowej. Po II wojnie światowej znany ekspert ds. jakości Edward Deming zastosował te same prawa do badań operacyjnych.
Strategia Lanchester została wprowadzona w Japonii w latach pięćdziesiątych i spopularyzowana przez japońskiego konsultanta Nobuo Taoka w latach sześćdziesiątych. Strategia Lanchester coraz częściej była wykorzystywana do zdobywania udziału w rynku. Canon Inc. była jedną z pierwszych firm, które wykorzystały tę strategię w zaciekłej walce z Xeroxem na globalnym rynku kserokopiarek w latach 70. i 80. XX wieku.
##Zasady strategii Lanchester
Doświadczenia Lanchestera i obserwacje wykorzystania samolotów w walce podczas I wojny światowej pomogły mu ustalić strategię. Jako inżynier Lanchester zastosował analizę matematyczną do ofiar we wszystkich siłach obecnych w bitwie. Obejmowały one siły lądowe – piechotę i siły morskie – oraz samoloty, które pomagał budować. Ta metodologia pomogła mu ocenić skuteczność samolotu, nad którym pracował.
Jedna z obserwacji Lanchestera była taka, że jeśli siła militarna przewyższa liczebnie swój opór, jej efektywna siła ognia jest równa kwadratowi całkowitej liczby jednostek w większej sile. Innymi słowy, połączone uzbrojenie armii z przewagą liczebną trzy do jednego miałoby w praktyce dziewięć razy większą siłę ognia niż mniejszy wróg. Biorąc pod uwagę tę ocenę, Lanchester postulował, że mniejsze siły powinny skoncentrować swój atak tylko na jednej części większej siły wroga na raz. Od tego czasu strategia ta jest wdrażana w działaniach wojskowych i taktyce biznesowej.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Strategia Lanchester to plan bitwy zapożyczony ze strategii wojskowej, który można zastosować w kontekście biznesowym, szczególnie w przypadku firm wchodzących na nowe rynki.
Korzystając ze strategii Lanchester, firmy określają ilościowo względną siłę swoich konkurentów w sektorze biznesowym lub przemysłowym.
Strategia Lanchester zaleca metodologię dziel i zwyciężaj w kampaniach sprzedażowych i marketingowych oraz przy podejmowaniu decyzji, jaki rodzaj nowego biznesu lub projektów należy podjąć.
Strategia Lanchester pomaga firmom uniknąć niepotrzebnych i bezowocnych starć z konkurentami, których jako nowicjusze raczej nie wygrają.
