Dokapitalizowanie lewarowane

Co to jest rekapitalizacja lewarowana?

Dokapitalizowanie lewarowane to transakcja typu corporate finance, w ramach której spółka zmienia strukturę kapitalizacji, zastępując większość swojego kapitału pakietem dłużnych papierów wartościowych składającym się zarówno z nadrzędnego długu bankowego, jak i długu podporządkowanego. Dokapitalizowanie lewarowane jest również określane jako podsumowanie lewarowane. Innymi słowy, firma pożyczy pieniądze w celu odkupienia wcześniej wyemitowanych akcji i zmniejszy wielkość kapitału własnego w swojej strukturze kapitałowej. Menedżerowie wyższego szczebla/pracownicy mogą otrzymać dodatkowy kapitał w celu dostosowania swoich interesów do obligatariuszy i akcjonariuszy.

Zazwyczaj rekapitalizacja lewarowana służy do przygotowania firmy na okres wzrostu, ponieważ struktura kapitalizacji, która lewaruje dług, jest bardziej korzystna dla firmy w okresach wzrostu. Rekapitalizacje lewarowane są również popularne w okresach, gdy stopy procentowe są niskie, ponieważ niskie stopy procentowe mogą sprawić, że pożyczenie pieniędzy na spłatę zadłużenia lub kapitału będzie bardziej przystępne dla firm.

Dokapitalizowanie lewarowane różni się od dokapitalizowania dywidendy lewarowanej. W dokapitalizowaniach dywidendowych struktura kapitału pozostaje niezmieniona, ponieważ wypłacana jest tylko specjalna dywidenda.

Zrozumienie rekapitalizacji lewarowanej

Rekapitalizacje lewarowane mają podobną strukturę jak wykupy lewarowane (LBO), do tego stopnia, że znacząco zwiększają dźwignię finansową. Ale w przeciwieństwie do LBO mogą pozostać w obrocie publicznym. Akcjonariusze są mniej podatni na lewarowane dokapitalizowania w porównaniu z nowymi emisjami akcji, ponieważ emisja nowych akcji może rozcieńczyć wartość istniejących akcji, podczas gdy pożyczanie pieniędzy nie. Z tego powodu akcjonariusze przychylnie patrzą na lewarowane dokapitalizowania.

Czasami są one wykorzystywane przez firmy private equity do wcześniejszego wyjścia z niektórych inwestycji lub jako źródło refinansowania. I mają podobny wpływ jak wykupy lewarowane, chyba że są dokapitalizowaniem dywidendy. Korzystanie z długu może zapewnić tarczę podatkową, która może przewyższyć dodatkowe wydatki na odsetki. Jest to znane jako twierdzenie Modiglianiego-Millera, które pokazuje, że dług zapewnia korzyści podatkowe niedostępne za pośrednictwem kapitału własnego. A lewarowane podsumowania mogą zwiększyć zysk na akcję (EPS), zwrot z kapitału i stosunek ceny do wartości księgowej. Pożyczanie pieniędzy na spłatę starszych długów lub odkupienie akcji pomaga również firmom uniknąć kosztów alternatywnych z tego tytułu z wypracowanymi zyskami.

Podobnie jak w przypadku LBO, rekapitalizacje lewarowane stanowią zachętę dla kierownictwa do większej dyscypliny i poprawy efektywności operacyjnej w celu spłaty wyższych odsetek i rat kapitałowych. Często towarzyszy im restrukturyzacja,. w ramach której firma wyprzedaje zbędne lub nieprzydatne już aktywa w celu zmniejszenia zadłużenia. Niebezpieczeństwo polega jednak na tym, że niezwykle wysoka dźwignia może spowodować, że firma straci orientację strategiczną i stanie się znacznie bardziej podatna na nieoczekiwane wstrząsy lub recesję. W przypadku zmiany obecnego otoczenia zadłużenia, zwiększone wydatki z tytułu odsetek mogą zagrozić rentowności przedsiębiorstw.

Historia lewarowanego dokapitalizowania

Rekapitalizacje lewarowane były szczególnie popularne pod koniec lat 80., kiedy zdecydowana większość z nich była wykorzystywana jako obrona przed przejęciem w dojrzałych branżach, które nie wymagają znacznych bieżących nakładów kapitałowych, aby zachować konkurencyjność. Zwiększenie zadłużenia w bilansie, a tym samym dźwigni finansowej firmy, działa jak ochrona odstraszająca rekiny przed wrogimi przejęciami przez korporacyjnych najeźdźców.