Ohydny dług

Co to jest odrażający dług?

Odrażający dług, znany również jako dług bezprawny, ma miejsce wtedy, gdy rząd danego kraju zmienia się, a następca nie chce spłacać długów zaciągniętych przez poprzedni rząd. Zazwyczaj kolejne rządy argumentują, że poprzedni rząd sprzeniewierzył pożyczone pieniądze i że nie powinien być pociągany do odpowiedzialności za rzekome występki poprzedniego reżimu.

Zrozumienie wstrętnego długu

Ohydny dług nie jest pojęciem oficjalnie uznanym w prawie międzynarodowym. Żaden krajowy lub międzynarodowy sąd ani organ zarządzający nigdy nie unieważnił suwerennych zobowiązań na podstawie ohydnego długu. Ohydny dług jest wyraźnie sprzeczny z ustalonym prawem międzynarodowym, które generalnie pociąga do odpowiedzialności rządy następców rządów za długi poprzedzających je reżimów.

Pojęcie odrażającego długu jest najczęściej podnoszone, gdy rząd danego kraju gwałtownie przechodzi z rąk do rąk albo w wyniku podboju przez inny kraj, albo w wyniku wewnętrznej rewolucji. Nowy rząd w takiej sytuacji rzadko chętnie bierze na siebie długi pokonanego poprzednika.

Poza chęcią wyjścia z długu, rządy mogą uznać dług za ohydny, gdy poprzedni przywódcy rządowi wykorzystywali pożyczone środki w sposób, z którym nowy rząd się nie zgadza, twierdząc czasami, że pożyczone środki nie przyniosły korzyści obywatelom, i wręcz przeciwnie , mógł być używany do ich gnębienia. Rzeczywiście, zwycięzcy wojny domowej lub konfliktów międzynarodowych rutynowo oskarżają reżimy, które obalili lub podbili o korupcję, nadużycia lub ogólną wrogość. Jak mówi przysłowie, „zwycięzcy piszą podręczniki historii”.

Pomimo prawa międzynarodowego koncepcja odrażającego długu jest z powodzeniem wykorzystywana jako uzasadnienie post hoc, gdy zwycięzcy takich konfliktów są wystarczająco silni, aby egzekwować swoją wolę na światowych rynkach finansowych i międzynarodowych pożyczkodawcach. W rzeczywistości to, czy następca reżimu jest zmuszany do spłaty przez wierzycieli poprzedniego rządu, sprowadza się do pytania, kto jest silniejszy. Nowe reżimy, które cieszą się międzynarodowym uznaniem lub poparciem głównych potęg militarnych, zdają się być bardziej skuteczne w odrzucaniu starych długów.

Przykłady wstrętnych długów

Idea ohydnego długu po raz pierwszy zyskała rozgłos po wojnie hiszpańsko-amerykańskiej. Rząd USA argumentował, że Kuba nie powinna być pociągana do odpowiedzialności za długi zaciągnięte przez hiszpański reżim kolonialny, kolonialnych władców Kuby. Podczas gdy Hiszpania nie zgodziła się, to Hiszpania, a nie Kuba, została ostatecznie z powojennym długiem, ze względu na równowagę sił między triumfującą potęgą kolonialną USA a pokonanym imperium hiszpańskim, pozbawionym po wojnie ostatnich terytoriów zamorskich.

Ohydny dług został podniesiony jako argument przez reżimy w Nikaragui, Filipinach, Haiti, RPA, Kongo, Nigrze, Chorwacji, Iraku i innych krajach, które oskarżają poprzednich władców o osobiste grabienie funduszy narodowych na własne konta lub wykorzystywanie pieniędzy ograniczać wolności i zadawać przemoc własnym obywatelom. We wszystkich takich przypadkach faktyczne rozwiązanie lub restrukturyzacja starego długu w następstwie zmian ustrojowych wynikały raczej z rozważań geopolitycznych i strategicznych niż z proponowanej doktryny ohydnego długu.

Na przykład rząd RPA z czasów apartheidu pożyczył od międzynarodowych banków i inwestorów budowę tam, elektrowni i innej infrastruktury. Kiedy Afrykański Kongres Narodowy (ANC) przejął władzę w 1994 roku, odziedziczył te długi. Wielu członków następcy rządu, kierowanego przez prezydenta Nelsona Mandeli, argumentowało, że długi te były ohydne ze względu na politykę społeczną poprzedniego reżimu.

Jednak wraz z upadkiem Związku Radzieckiego na początku lat 90., który był mocno wspierany przez AKN, nowemu rządowi RPA zabrakło potężnych międzynarodowych sojuszników, którzy byliby gotowi wesprzeć odrzucenie istniejącego długu. Aby utrzymać dostęp do międzynarodowych rynków kredytowych, nowy rząd spłacił te długi, aby nie odstraszyć bardzo potrzebnych inwestycji zagranicznych.

Inwestycje zagraniczne i ohydny dług

Perspektywa zmiany reżimu i odrzucenie zobowiązań umownych poprzedniego reżimu stanowi bezpośrednie ryzyko dla inwestorów zajmujących się długiem państwowym. Inwestorzy, którzy posiadają pożyczki lub obligacje istniejącego rządu, ryzykują, że fundusze nie zostaną spłacone, jeśli pożyczkobiorca zostanie obalony lub podporządkowany innej władzy.

W szczególności, ponieważ pojęcie odrażającego długu jest generalnie stosowane z mocą wsteczną do długów, które w tamtym czasie były uznane, legalne i uzasadnione, ale jest również niemal powszechnie stosowane do przegranych w międzynarodowych lub wewnętrznych konfliktach, pożyczkodawcy mogą rozliczać się z tego tylko w ramach ogólne ryzyko stabilności politycznej kredytobiorcy. Ryzyko to zawiera się w premii od zwrotu żądanej przez inwestorów, która będzie zwykle większa, gdy potencjalni następcy rządów staną się bardziej skłonni do stawiania zarzutów o odrażający dług.

Argumenty moralne i ohydny dług

Niektórzy prawnicy twierdzą, że ze względów moralnych długi te nie powinny być spłacane. Zwolennicy idei ohydnego zadłużenia uważają, że kraje udzielające pożyczek musiały wiedzieć lub powinny były wiedzieć o rzekomych opresyjnych warunkach w momencie udzielenia kredytu. Utrzymywali, że kolejne rządy nie powinny ponosić odpowiedzialności za ohydne długi, które przekazały im wcześniejsze reżimy.

Jednym z oczywistych pokus nadużycia przy określaniu długu jako ohydnym po fakcie jest to, że kolejne rządy, niektóre, które mogą mieć wiele wspólnego z tymi, które je poprzedzały, mogą używać ohydnego długu jako wymówki, by wykręcić się ze zobowiązań, które powinny spłacić. Potencjalnym rozwiązaniem tego pokusy nadużycia, przedstawionym przez ekonomistów Michaela Kremera i Seemę Jayachandrana, jest to, że społeczność międzynarodowa może ogłosić, że wszystkie przyszłe kontrakty z konkretnym reżimem są ohydne .

W związku z tym pożyczki udzielone temu reżimowi w następstwie takiego dekretu byłyby uznawane na arenie międzynarodowej na ryzyko pożyczkodawcy, ponieważ nie byłyby spłacane w przypadku późniejszego obalenia reżimu. To przekształciłoby koncepcję ohydnego długu z racjonalizacji post hoc, aby kraje mogły odrzucić swoje długi, w przyszłościową broń konfliktu międzynarodowego jako alternatywę lub preludium do otwartej wojny. Konkurencyjne mocarstwa i koalicje mogłyby następnie wykorzystać koncepcję wstrętnego długu, aby ograniczyć sobie nawzajem dostęp do rynków kapitałowych, oskarżając swoich przeciwników o różne złe uczynki, przed przeprowadzeniem zamachu stanu, inwazji lub rebelii.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Odrażający dług jest terminem stosowanym do długu poprzedniego rządu, który rząd następcy chce odrzucić na pozornie moralnych podstawach.

• Odrażający dług nie jest ustaloną zasadą prawa międzynarodowego, ale jest często podawany jako uzasadnienie przez zwycięzców konfliktu cywilnego lub międzynarodowego, aby odrzucić długi swoich przeciwników.

• Pomyślne zastosowanie koncepcji ohydnego długu stanowi poważne ryzyko dla inwestorów w dług państwowy i może zwiększyć koszty finansowania zewnętrznego dla krajów zagrożonych zmianą reżimu.