ŚWIŃCE

Co oznacza PIIGS?

PIIGS to obraźliwy akronim określający Portugalię, Włochy, Irlandię, Grecję i Hiszpanię, które były najsłabszymi gospodarkami w strefie euro podczas europejskiego kryzysu zadłużenia. W tamtym czasie pięć krajów objętych akronimem przyciągnęło uwagę ze względu na osłabioną produkcję gospodarczą i niestabilność finansową, co zwiększyło wątpliwości co do zdolności narodu do spłaty obligacji obligatariuszom i wzbudziło obawy, że kraje te nie wywiążą się ze swoich długów.

Zrozumienie PIIGS

W czasie kryzysu finansowego w USA w 2008 r. strefa euro składała się z 16 państw członkowskich, które między innymi przyjęły wspólną walutę, a mianowicie euro. We wczesnych latach 2000, napędzane w dużej mierze przez niezwykle łagodną politykę monetarną, kraje te miały dostęp do kapitału po bardzo niskich stopach procentowych.

Nieuchronnie doprowadziło to do tego, że niektóre ze słabszych gospodarek, zwłaszcza PIIGS, zaczęły agresywnie pożyczać, często na poziomie, którego spłaty nie mogły racjonalnie oczekiwać, gdyby nastąpił negatywny wstrząs w ich systemach finansowych. Globalny kryzys finansowy z 2008 r. był tym negatywnym szokiem, który doprowadził do słabych wyników gospodarczych, co uniemożliwiło im spłatę zaciągniętych kredytów. Co więcej, dostęp do dodatkowych źródeł kapitału również się wyczerpał.

Ponieważ kraje te używały euro jako swojej waluty, podlegały one dyktatowi Unii Europejskiej (UE) i nie wolno im było stosować niezależnej polityki pieniężnej, aby pomóc w walce z globalnym spowolnieniem gospodarczym, które zostało wywołane przez kryzys finansowy z 2008 roku. Aby ograniczyć spekulacje, że UE opuści te gospodarczo zdyskredytowane kraje, europejscy przywódcy 10 maja 2010 r. zatwierdzili pakiet stabilizacyjny o wartości 750 miliardów euro, mający wesprzeć gospodarki PIIGS.

Obraźliwy akronim

Stosowanie tego terminu, często krytykowane jako obraźliwe i rasistowskie, sięga końca lat 70. XX wieku. Pierwsze odnotowane użycie tego pseudonimu miało miejsce w 1978 roku, kiedy użyto go do identyfikacji słabszych krajów europejskich, takich jak Portugalia, Włochy, Grecja i Hiszpania (PIGS). Irlandia nie „dołączyła” do tej grupy aż do 2008 roku, kiedy rozwijający się globalny kryzys finansowy pogrążył jej gospodarkę w niemożliwym do opanowania, zadłużonym państwie i opłakanej sytuacji finansowej podobnej do tej w krajach ŚWIŃSKICH.

Niektórzy twierdzą, że termin ten podkreśla powrót dynamiki kolonialnej w strefie euro. Łączy stereotypowe założenia dotyczące cech kulturowych mieszkańców Portugalii, Włoch, Irlandii, Grecji i Hiszpanii. Użycie tego terminu potencjalnie wzmacnia postrzeganie tych osób jako leniwych, nieproduktywnych, skorumpowanych i/lub marnotrawnych kłamców. Korzenie tych stereotypów nawiązują do antyirlandzkiego i antyśródziemnomorskiego rasizmu imperiów brytyjskiego i osmańskiego.

Wpływ gospodarczy na UE

Według Eurostatu, urzędu statystycznego Unii Europejskiej, wzrost PKB w strefie euro osiągnął w 2017 r. najwyższy poziom od 10 lat. Jednak za spowolnienie ożywienia gospodarczego w strefie euro po kryzysie finansowym z 2008 r. obwiniano Portugalię, Włochy, Irlandię, Grecję i Hiszpanię przyczyniając się do powolnego wzrostu PKB, wysokiego bezrobocia i wysokiego poziomu zadłużenia w regionie.

W porównaniu do szczytów sprzed kryzysu, PKB Hiszpanii był o 4,5% niższy, Portugalii o 6,5%, a Grecji o 27,6% niższy na początku 2016 r. Hiszpania i Grecja miały również najwyższe stopy bezrobocia w UE na poziomie 21,4% i 24,6% , chociaż według szacunków pod koniec 2017 r. liczby te zmniejszą się do 14,3% i 18,4% do 2020 r. według Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Powolny wzrost i wysokie bezrobocie w tych krajach są głównym powodem, dla którego stosunek długu do PKB w strefie euro wzrósł z 79,2% pod koniec 2009 roku do 92% w 2014 roku. pokazują, że wskaźnik ten wynosi obecnie 85,1%.

luzowania ilościowego (QE) Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych , który zapewniał kredyty europejskim bankom przy niemal zerowych stopach procentowych, jak i surowych środków oszczędnościowych nałożonych przez UE na kraje członkowskie jako warunek utrzymania euro jako waluta, która zdaniem wielu obserwatorów sparaliżowała ożywienie gospodarcze w całym regionie. Stan na III kwartał grudnia W 2018 r. stosunek długu publicznego Grecji do PKB wynosi 181,1%, Irlandii 64,8%, Włoch 134,1%, Portugalii 132,2%, a Hiszpanii 97,1%. Dla porównania, kraje używające euro miały średni stosunek długu do PKB na poziomie 85,1%, podczas gdy w UE było to 80%.

Zagrożenie życia UE?

Kłopoty gospodarcze Portugalii, Włoch, Irlandii, Grecji i Hiszpanii ożywiły debatę na temat skuteczności wspólnej waluty wśród narodów strefy euro, poddając w wątpliwość pogląd, że Unia Europejska może utrzymać wspólną walutę przy jednoczesnym zaspokajaniu indywidualnych potrzeb każdego z jej krajów członkowskich. Krytycy zwracają uwagę, że utrzymujące się dysproporcje gospodarcze mogą doprowadzić do rozpadu strefy euro. W odpowiedzi przywódcy UE zaproponowali system wzajemnej oceny do zatwierdzania krajowych budżetów wydatków w celu promowania ściślejszej integracji gospodarczej między państwami członkowskimi UE.

23 czerwca 2016 r. Wielka Brytania zagłosowała za opuszczeniem UE ( BREXIT ), na co wiele osób powoływało się w wyniku rosnącej niepopularności wobec UE w kwestiach takich jak imigracja, suwerenność i ciągłe wsparcie gospodarek członkowskich dotkniętych postępującą recesją. Doprowadziło to do wzrostu obciążeń podatkowych i deprecjacji euro.

Podczas gdy ryzyko polityczne związane z euro, wyeksponowane przez BREXIT, utrzymuje się, problemy zadłużeniowe Portugalii, Włoch, Irlandii, Grecji i Hiszpanii uległy w ostatnich latach złagodzeniu. Raporty z 2018 r. wskazywały na poprawę sentymentu inwestorów do krajów, o czym świadczy powrót Grecji na rynki obligacji w lipcu 2017 r. i zwiększony popyt na długoterminowy dług Hiszpanii.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Portugalię, Włochy, Irlandię, Grecję i Hiszpanię obarczono winą za spowolnienie ożywienia gospodarczego w strefie euro po kryzysie finansowym z 2008 r., przyczyniając się do powolnego wzrostu PKB, wysokiego bezrobocia i wysokiego poziomu zadłużenia w regionie.

• PIIGS to uwłaczająca nazwa Portugalii, Włoch, Irlandii, Grecji i Hiszpanii, która zaczęła być używana pod koniec lat 70. w celu podkreślenia wpływu gospodarczego tych krajów na UE. Używanie tego terminu zostało w dużej mierze przerwane ze względu na jego obraźliwy charakter.