Dystrybucja podstawowa
Co to jest dystrybucja pierwotna?
W finansach termin dystrybucja pierwotna odnosi się do pierwotnej sprzedaży emisji papierów wartościowych inwestorom publicznym. Jednym z najbardziej znanych przykładów dystrybucji pierwotnej jest pierwsza oferta publiczna (IPO), w której nowa spółka po raz pierwszy sprzedaje swoje akcje.
Dystrybucja pierwotna może również obejmować emisję między innymi akcji uprzywilejowanych, dłużnych papierów wartościowych lub obligacji strukturyzowanych. Dystrybucja podstawowa jest pod wieloma względami podobna do oferty podstawowej i oba terminy są często używane zamiennie.
Wpływy z dystrybucji pierwotnej są otrzymywane bezpośrednio przez emitenta danego papieru wartościowego. Na przykład w przypadku IPO nowo notowana spółka otrzymuje wpływy ze sprzedaży akcji na giełdzie, pozyskując dla siebie kapitał własny.
Jak działają dystrybucje podstawowe
Dystrybucja pierwotna jest kluczowym elementem ogólnych rynków finansowych,. ponieważ jest podstawowym mechanizmem, dzięki któremu emitenci pozyskują kapitał od inwestorów na rynku publicznym. Natomiast dystrybucje wtórne nie pozyskują kapitału dla emitentów, ponieważ ich wpływy są wypłacane tylko obecnemu właścicielowi tych papierów wartościowych.
W przeciwieństwie do wypłat pierwotnych, wypłaty wtórne nie zwiększają wyemitowanych akcji spółki. Dzieje się tak, ponieważ nie wiążą się z tworzeniem nowych udziałów. Zamiast tego te same akcje, które zostały wyemitowane po raz pierwszy w ofercie publicznej, po prostu zmieniają właściciela wśród różnych inwestorów. Jednak dystrybucje wtórne mogą mieć wpływ na daną firmę, ponieważ cena, po której zawierane są transakcje, może wpływać na ogólną cenę akcji firmy.
Istnieje również ważne rozróżnienie między terminami „dystrybucja wtórna” i „ oferta wtórna ”. Podczas gdy dystrybucja wtórna dotyczy wyłącznie sprzedaży istniejącego pakietu akcji, oferta wtórna polega na emisji nowych akcji.
W tym sensie ofertę wtórną można postrzegać jako „drugą ofertę publiczną”. Z tego powodu oferty wtórne zwiększą wyemitowane akcje spółki, co może skutkować rozwodnieniem kapitału dla dotychczasowych akcjonariuszy.
Przykład dystrybucji pierwotnej w świecie rzeczywistym
Aby to zilustrować, rozważmy przypadek nowo notowanej spółki. W trakcie swojej oferty publicznej spółka otrzymała dochody z pierwszej sprzedaży swoich akcji inwestorom. Jeśli jednak ci sami inwestorzy zechcą następnie sprzedać swoje akcje komuś innemu, ta druga sprzedaż zostanie uznana za dystrybucję wtórną i nie doprowadzi do żadnego bezpośredniego napływu środków pieniężnych do spółki.
Często wypłaty wtórne są dokonywane przez pracowników firmy, osoby o wysokich dochodach (HNW) lub inwestorów instytucjonalnych, którzy posiadają duże bloki istniejącego zabezpieczenia. Na przykład dystrybucja wtórna może być dokonana przez firmę venture capital ( VC ), która finansuje niedawno notowaną na giełdzie spółkę w latach poprzedzających jej IPO. Teraz, gdy firma jest notowana na giełdzie, firma VC może chcieć spieniężyć swoją pozycję, sprzedając swoje udziały w ramach dystrybucji wtórnej.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Natomiast dystrybucja wtórna odnosi się do sprzedaży istniejących papierów wartościowych wśród kupujących i sprzedających na rynku wtórnym.
W przeciwieństwie do dystrybucji wtórnych, dystrybucje pierwotne są bezpośrednim źródłem funduszy dla firmy emitującej papiery wartościowe w celu pozyskania kapitału.
Dystrybucja pierwotna to początkowa sprzedaż papierów wartościowych na rynku wtórnym, tak jak w przypadku IPO.
