Refleksywność

Czym jest refleksyjność?

Refleksywność w ekonomii to teoria, że istnieje pętla sprzężenia zwrotnego, w której postrzeganie inwestorów wpływa na podstawy ekonomiczne, co z kolei zmienia postrzeganie inwestorów. Teoria refleksyjności ma swoje korzenie w socjologii, ale w świecie ekonomii i finansów jej głównym orędownikiem jest George Soros. Soros wierzy, że refleksyjność obala większość teorii ekonomii głównego nurtu i powinna stać się głównym przedmiotem badań ekonomicznych, a nawet wysuwa imponująco twierdzenia, że „daje początek nowej moralności, a także nowej epistemologii”.

Zrozumienie refleksyjności

Teoria refleksyjności mówi, że inwestorzy nie opierają swoich decyzji na rzeczywistości, ale raczej na swoim postrzeganiu rzeczywistości. Działania wynikające z tych percepcji mają wpływ na rzeczywistość lub podstawy, co z kolei wpływa na percepcję inwestorów, a tym samym na ceny. Proces ten jest samonapędzający się i zmierza do nierównowagi,. powodując, że ceny coraz bardziej odrywają się od rzeczywistości. Soros postrzega globalny kryzys finansowy jako ilustrację tej teorii. Jego zdaniem rosnące ceny domów skłoniły banki do zwiększenia kredytów hipotecznych na mieszkania, co z kolei przyczyniło się do wzrostu cen mieszkań. Bez kontroli rosnących cen doprowadziło to do powstania bańki cenowej, która ostatecznie załamała się, powodując kryzys finansowy i Wielką Recesję.

Teoria refleksyjności Sorosa jest sprzeczna z koncepcjami równowagi ekonomicznej,. racjonalnych oczekiwań i hipotezy efektywnego rynku. W teorii ekonomii głównego nurtu ceny równowagi są implikowane przez rzeczywiste podstawy ekonomiczne, które określają podaż i popyt. Zmiany w podstawach ekonomicznych, takich jak preferencje konsumentów i realny niedobór zasobów, skłonią uczestników rynku do podwyższania lub obniżania cen w oparciu o ich mniej lub bardziej racjonalne oczekiwania co do tego, co podstawy ekonomiczne implikują dla przyszłych cen. Proces ten obejmuje zarówno pozytywne , jak i negatywne sprzężenie zwrotne między cenami a oczekiwaniami dotyczącymi podstaw ekonomicznych, które równoważą się nawzajem przy nowej cenie równowagi. W przypadku braku poważnych przeszkód w przekazywaniu informacji dotyczących podstaw ekonomicznych i zawieraniu transakcji po wspólnie uzgodnionych cenach, ten proces cenowy będzie miał tendencję do szybkiego i skutecznego poruszania się rynku w kierunku równowagi.

Soros uważa, że refleksyjność kwestionuje ideę równowagi ekonomicznej, ponieważ oznacza to, że ceny mogą stale odbiegać od wartości równowagi w znacznym stopniu w czasie. Zdaniem Sorosa dzieje się tak dlatego, że proces kształtowania się cen jest refleksyjny i zdominowany przez pozytywne sprzężenia zwrotne między cenami a oczekiwaniami. Gdy nastąpi zmiana w podstawach ekonomicznych, te pozytywne pętle sprzężenia zwrotnego powodują, że ceny przekraczają lub przekraczają nową równowagę. W pewnym sensie normalne negatywne sprzężenie zwrotne między cenami a oczekiwaniami dotyczącymi podstaw ekonomicznych, które zrównoważyłoby te pozytywne pętle sprzężenia zwrotnego, zawodzi. Ostatecznie trend odwraca się, gdy uczestnicy rynku zrozumieją, że ceny oderwały się od rzeczywistości i zrewidują swoje oczekiwania (chociaż Soros nie rozpoznaje tego jako negatywnej informacji zwrotnej).

Jako dowód swojej teorii Soros wskazuje na cykl koniunkturalny i różne epizody baniek cenowych, po których następują załamania cen, kiedy powszechnie uważa się, że ceny silnie odbiegają od wartości równowagi implikowanej przez fundamenty gospodarcze. Często odwołuje się do wykorzystania dźwigni finansowej i dostępności kredytu w inicjowaniu procesu oraz roli płynnych kursów walut w tych epizodach.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

Głównym orędownikiem Reflexivity jest George Soros, który przypisuje jej wiele ze swojego sukcesu jako inwestora.
Refleksyjność to teoria, według której pozytywne sprzężenia zwrotne między oczekiwaniami a fundamentami gospodarczymi mogą powodować trendy cenowe, które znacznie i trwale odbiegają od cen równowagi.
Soros uważa, że refleksyjność jest sprzeczna z większością teorii ekonomii głównego nurtu.