Prawidło 9

Co to jest rozporządzenie 9?

Regulacja 9 to federalna zasada, która określa standardy mające zastosowanie do działalności powierniczej banków krajowych,. które otrzymały zgodę na działanie w charakterze powierników przez Urząd Kontrolera Walut (OCC). Jako powiernicy banki krajowe mogą korzystać ze swobody uznania w imieniu osób trzecich w odniesieniu do inwestycji i innych spraw finansowych, zazwyczaj poprzez tworzenie i prowadzenie departamentów powierniczych.

Zrozumienie przepisu 9

Przepis 9 zezwala bankom na posiadanie akcji, obligacji i innych papierów wartościowych oraz działanie w stosunku do nich jako powierników. Chociaż rozporządzenie 9 daje bankom pozwolenie na angażowanie się w działalność związaną z zaufaniem na poziomie federalnym, banki muszą również przestrzegać statutów stanowych.

Rozporządzenie 9 zostało wydane przez Urząd Kontrolera Walut (OCC) i dotyczy wyłącznie banków krajowych, a nie podmiotów regionalnych lub lokalnych. Banki narodowe mogą działać w wielu stanach i służyć jako powiernicy w dowolnym stanie, chyba że stan ten zabroni swoim własnym bankom lokalnym prowadzenia tej konkretnej działalności.

Bank narodowy, który chce wykonywać funkcje i uprawnienia powiernicze na mocy przepisu 9, który pozwala bankowi na dokonywanie inwestycji w imieniu innych, musi przestrzegać pisemnych zasad, które zapewniają, że jego działalność jako powiernika jest zgodna z przepisami. Obowiązujące zasady powinny obejmować stosowane przez bank praktyki pośrednictwa w zakresie pośrednictwa, a także sposoby zapewnienia, aby powiernicy i pracownicy banku nie wykorzystywali informacji poufnych przy podejmowaniu decyzji lub rekomendacjach dotyczących sprzedaży lub zakupu papierów wartościowych. Polityka banków musi także określać metody zapobiegania samodzielności i konfliktom interesów.

Roczne recenzje inwestycji

Przynajmniej raz w roku banki muszą przeprowadzać oficjalny przegląd wszystkich aktywów przechowywanych na rachunkach powierniczych, co do których bank ma swobodę inwestycyjną. Przeglądy te, zwane corocznymi przeglądami inwestycyjnymi, mają na celu ocenę, czy decyzje inwestycyjne podejmowane przez powierników banku są właściwe i leżą w najlepszym interesie klientów.

Skuteczny proces rocznego przeglądu zapewnia:

• Obiekty inwestycyjne są odpowiednie i aktualne oraz wykonane zgodnie z tymi celami

• Każde portfolio jest przeglądane w całości

• Wyjątki są dokładnie śledzone

• Każdy zasób jest odpowiednio wyceniany

• Wydajność jest dokładnie śledzona i istnieje proces radzenia sobie z wartościami odbiegającymi od wydajności

Banki te powinny również zatrudniać radców prawnych, którzy mogą doradzać bankowi, jego funkcjonariuszom i pracownikom w sprawach powierniczych.

Uwagi specjalne

Na mocy art. 9 istnieją dalsze ograniczenia dotyczące inwestowania funduszy przez banki. O ile odpowiedni urzędnik nie zezwoli na takie działania, banki krajowe nie mogą inwestować środków z rachunku powierniczego, w stosunku do którego banki mają swobodę inwestowania, w akcje, zobowiązania lub aktywa nabyte z określonych źródeł. Źródła te obejmują sam bank, jego dyrektorów, funkcjonariuszy i pracowników. Dotyczy to również organizacji i osób, których interesy mogą mieć wpływ na ocenę banku. Innymi słowy, ci, którzy pełnią funkcję powiernika, nie mogą wykorzystywać tych funduszy inwestujących klientów do dokonywania inwestycji w aktywa pod ich własną kontrolą lub pod ich wpływem.

Takie postanowienia dotyczą również udzielania pożyczek, sprzedaży lub przenoszenia aktywów z rachunków powierniczych, co do których banki mają swobodę inwestycyjną. Ma to na celu zapewnienie, że działania banku nie stoją w sprzeczności z najlepiej pojętym interesem klientów, którym służą.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Regulacja 9 to rozporządzenie federalne, które pozwala bankom krajowym otwierać i prowadzić wewnętrzne departamenty powiernicze i działać jako powiernicy.

• Jeżeli bank chce inwestować w imieniu innych, Przepis 9 wymaga, aby istniały zasady zapewniające zgodność z obowiązującymi przepisami.

• Artykuł 9 zakazuje samodzielności i konfliktów interesów.