Wymóg kapitałowy oparty na ryzyku
Co to jest wymóg kapitałowy oparty na ryzyku?
Wymóg kapitałowy oparty na ryzyku odnosi się do zasady, która określa minimalny kapitał regulacyjny dla instytucji finansowych. Wymogi kapitałowe oparte na ryzyku istnieją w celu ochrony firm finansowych, ich inwestorów, klientów i całej gospodarki. Wymogi te zapewniają, że każda instytucja finansowa dysponuje wystarczającym kapitałem, aby ponieść straty operacyjne przy jednoczesnym utrzymaniu bezpiecznego i wydajnego rynku.
Zrozumienie wymogu kapitałowego opartego na ryzyku
Wymogi kapitałowe oparte na ryzyku podlegają teraz stałemu dolnemu poziomowi, zgodnie z zasadą przyjętą w czerwcu 2011 r. przez Urząd Kontrolera Walut (OCC), Radę Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej oraz Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów (FDIC). Oprócz wymagania stałej podłogi, zasada zapewnia również pewną elastyczność w obliczaniu ryzyka dla niektórych aktywów o niskim ryzyku.
Poprawka Collinsa do ustawy Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act nakłada minimalne wymogi kapitałowe oparte na ryzyku dla ubezpieczonych instytucji depozytowych,. instytucji depozytowych, firm holdingowych i niebankowych firm finansowych, które są nadzorowane przez Rezerwę Federalną.
Zgodnie z zasadami Dodda-Franka, każdy bank musi posiadać łączny współczynnik kapitału opartego na ryzyku na poziomie 8% i współczynnik kapitału opartego na ryzyku Tier 1 na poziomie 4,5%. Bank jest uważany za „dobrze skapitalizowany”, jeśli ma współczynnik tier 1 na poziomie 8% lub wyższy i łączny współczynnik kapitału opartego na ryzyku na poziomie co najmniej 10%, a wskaźnik dźwigni tier 1 na poziomie co najmniej 5%.
Uwagi specjalne
Zazwyczaj kapitał pierwszej kategorii obejmuje akcje zwykłe instytucji finansowej, ujawnione rezerwy, zyski zatrzymane oraz niektóre rodzaje akcji uprzywilejowanych. Całkowity kapitał obejmuje kapitał pierwszej i drugiej kategorii i stanowi różnicę między aktywami i pasywami banku. Istnieją jednak niuanse w obu tych kategoriach.
Aby określić wytyczne dotyczące sposobu obliczania kapitału przez banki, Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, działający za pośrednictwem Banku Rozrachunków Międzynarodowych,. publikuje Umowy Bazylejskie. Bazyleę I wprowadzono w 1988 roku, a następnie Bazyleę II w 2004 roku. Bazylea III została opracowana w odpowiedzi na deficyty w regulacjach finansowych, które pojawiły się pod koniec kryzysu finansowego pod koniec lat 2000. Niniejsze wytyczne mają pomóc w ocenie ryzyka kredytowego banku związanego z jego aktywami bilansowymi i ekspozycją pozabilansową.
Kapitał oparty na ryzyku a standardy dotyczące kapitału stałego
Zarówno standardy kapitału opartego na ryzyku, jak i standardy dotyczące kapitału stałego działają jak poduszka chroniąca firmę przed niewypłacalnością. Jednak standardy dotyczące kapitału stałego wymagają, aby wszystkie firmy miały taką samą ilość pieniędzy w swoich rezerwach, a kapitał oparty na ryzyku różni się kwotą kapitału, którą firma musi posiadać w zależności od poziomu ryzyka.
Branża ubezpieczeniowa zaczęła używać kapitału opartego na ryzyku zamiast standardów kapitału stałego w latach 90., po tym jak w latach 80. i 90. upadło szereg firm ubezpieczeniowych. Na przykład w latach 80., zgodnie ze standardami kapitału stałego, dwóch ubezpieczycieli tej samej wielkości w tym samym stanie musiało utrzymywać tę samą kwotę kapitału w rezerwie, ale po latach 90. ci ubezpieczyciele musieli sprostać różnym wymogom wynikającym z ich niszę ubezpieczeniową i ich unikalny poziom ryzyka.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wymogi kapitałowe oparte na ryzyku działają jak poduszka chroniąca firmę przed niewypłacalnością.
Kapitał Tier 1 obejmuje akcje zwykłe, rezerwy, zyski zatrzymane i niektóre akcje uprzywilejowane.
Wymogi kapitałowe oparte na ryzyku to minimalne wymogi kapitałowe dla banków ustalone przez regulatorów.
Istnieje stały dolny poziom dla tych wymogów — 8% dla całkowitego kapitału opartego na ryzyku (tier 2) i 4% dla kapitału opartego na ryzyku Tier 1.
