Rezerwa dobrowolna

Dobrowolna rezerwa: przegląd

Dobrowolna rezerwa to suma środków pieniężnych przechowywanych przez firmę ubezpieczeniową przekraczająca wszelkie minimum wymagane przez rządowe organy regulacyjne.

Przepisy stanowe określają minimalne wymagania dotyczące rezerw dla firm ubezpieczeniowych, które mają zapewnić ich wypłacalność. Rezerwy dobrowolne, zwane również dodatkowo posiadanymi aktywami płynnymi, są jako takie księgowane w sprawozdaniach finansowych spółki.

Państwowe organy regulacyjne mają podobne wymogi dotyczące rezerw dla instytucji finansowych w swoich jurysdykcjach. Podobnie jak firmy ubezpieczeniowe, instytucje te mogą posiadać dobrowolne rezerwy.

Jak działa Dobrowolna Rezerwa

Organy nadzoru państwowego korzystają z narzędzi dostarczonych przez System Informacji o Regulacji Ubezpieczeń (IRIS), zarządzany przez Krajowe Stowarzyszenie Komisarzy Ubezpieczeniowych (NAIC), w celu określenia wypłacalności zakładów ubezpieczeń w ich jurysdykcjach oraz odpowiedniej ilości gotówki, jaką powinny one posiadać rezerwa.

IRIS wydobywa informacje finansowe złożone przez każdą firmę ubezpieczeniową w celu ustalenia, które firmy ubezpieczeniowe mogą napotkać problemy z wypłacalnością. Organ regulacyjny określa zakres wartości wskaźników płynności,. które są uznawane za akceptowalne dla każdej firmy. Wartości odstające wskazują, że ubezpieczyciel powinien być bliżej zbadany przez regulatorów.

Określanie kwoty rezerwy

Firmy ubezpieczeniowe mają konkurencyjne względy przy podejmowaniu decyzji o wielkości dobrowolnej rezerwy.

Duża ilość gotówki w kasie jest oznaką stabilności firmy i jej zdolności do sprostania wymogom każdej katastrofy. Ale zmniejsza to również kwotę dostępną do reinwestowania w firmę lub nagradzania akcjonariuszy.

Istnieje jednak kilka ograniczeń dotyczących korzystania z dobrowolnej rezerwy. Firma może zdecydować się na opłacenie z niej wszelkich nieoczekiwanych wydatków lub, w tym przypadku, wykorzystać je do sfinansowania dywidendy dla akcjonariuszy.

Różne przepisy podatkowe i praktyki księgowe zniechęcają w szczególności ubezpieczycieli majątkowych i wypadkowych do odkładania nadwyżki pieniędzy nawet na wypadek katastrof.

Dobrowolna rezerwa firmy ubezpieczeniowej jest oddzielona od rezerwy na roszczenia,. która jest kwotą przewidzianą w budżecie na roszczenia ubezpieczających, które nie zostały jeszcze złożone.

Standardowy

Standardowe poziomy rezerw w branży wahają się od 8% do 12% całkowitych przychodów firmy. Wymagania różnią się w zależności od rodzaju ryzyka, jakie podejmuje firma.

rezerwy to zmieniające się pole dla organów regulacyjnych. W 2016 r. raport NAIC stwierdził, że istniejące formuły rezerw były w niektórych przypadkach nadmierne, aw innych nieodpowiednie, w zależności od okoliczności i klientów firmy. Ustalono, że standardy nie odzwierciedlają rosnącej różnorodności i złożoności produktów finansowych, które są obecnie sprzedawane przez towarzystwa ubezpieczeń na życie.

Rezerwy ubezpieczeń na życie

Raport rekomendował „rezerwowanie na zasadach” dla zakładów ubezpieczeń na życie. To odejście od dotychczasowej praktyki opiera wymagania dotyczące rezerw na wysoce zindywidualizowanej kombinacji czynników, które obejmują dane demograficzne klientów firmy, wyniki finansowe firmy i jej siłę finansową.

W rezultacie co najmniej 46 państw przeszło do zmiany formuły określania rezerw obowiązkowych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Dobrowolna rezerwa towarzystwa ubezpieczeniowego to środki pieniężne w kasie, które przekraczają minimum ustalone przez władze stanowe.

• Standardy kont rezerwowych wahają się od 8% do 12% przychodów.

• Wartości minimalne mają na celu zagwarantowanie, że firma pozostanie wypłacalna.