Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO)
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) Nedir?
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), bir Birleşmiş Milletler (BM) kuruluşudur. ILO'nun amacı, uluslararası çalışma standartlarını belirleyerek sosyal ve ekonomik adaleti ilerletmektir. ILO'nun 187 üye ülkesi vardır ve merkezi Cenevre, İsviçre'dedir ve dünya çapında yaklaşık 40 saha ofisi bulunmaktadır. ILO tarafından onaylanan standartlar, genel olarak dünya çapında özgürlük, eşitlik, güvenlik ve saygınlık koşullarında erişilebilir, üretken ve sürdürülebilir çalışmayı sağlamayı amaçlamaktadır.
ILO'yu Anlamak
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), 1919'da Milletler Cemiyeti'ne bağlı olarak kurulmuş ve 1946'da BM'ye uzmanlaşmış bir kuruluş olarak dahil edilmiştir. ILO, BM'nin ilk ve en eski ihtisas kuruluşudur. Örgütün amacı, birleştirici bir güç olarak hizmet etmektir. hükümetler, işletmeler ve işçiler arasında. Çalışanların, istihdamları aracılığıyla özgürlük, eşitlik, güvenlik ve insan onuru koşullarından yararlanma ihtiyacını vurgular.
ILO, Afrika, Latin Amerika ve Karayipler, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik ve Avrupa ve Orta Asya'daki saha ofisleri aracılığıyla uluslararası çalışma standartlarını desteklemektedir. Organizasyon, adil istihdam standartları konusunda eğitim veriyor, ortak ülkelerdeki projeler için teknik işbirliği sunuyor, çalışma istatistiklerini analiz ediyor ve ilgili araştırmaları yayınlıyor ve kritik sosyal ve çalışma konularını incelemek için düzenli olarak etkinlikler ve konferanslar düzenliyor. ILO, 1969'da Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldü. Örgüt, uluslar arasında kardeşliği ve barışı geliştirmek, insana yakışır iş ve işçiler için adaleti sağlamak ve gelişmekte olan ülkelere teknik yardım sağlamakla tanındı.
ILO tarafından belirlenen çalışma standartları 190 sözleşme ve altı protokolde yayınlanmıştır. Bu standartlar toplu pazarlık hakkını tanır, zorla veya zorunlu çalıştırmayı ortadan kaldırmaya ve çocuk işçi çalıştırmayı ortadan kaldırmaya ve istihdam ve meslekle ilgili ayrımcılık eylemlerini ortadan kaldırmaya çalışır. Sonuç olarak, ILO'nun protokol ve sözleşmeleri, uluslararası iş hukukuna önemli bir katkı sağlamaktadır.
Örgüt, hükümetleri, işverenleri ve işçileri bir araya getiren üç katmanlı bir yapıya sahiptir. ILO'nun üç ana organı, Uluslararası Çalışma Konferansı, Yönetim Organı ve Uluslararası Çalışma Ofisi'dir. Uluslararası Çalışma Konferansı, uluslararası çalışma standartlarını formüle etmek için her yıl toplanır; Yönetim Kurulu yılda üç kez toplanır, yürütme konseyi olarak görev yapar ve ajansın politikasını ve bütçesini belirler; ve Uluslararası Çalışma Ofisi, organizasyonu yöneten ve faaliyetleri yürüten daimi sekreterliktir.
Uluslararası Çalışma Standartları ILO Listesi
Bunlar, işyerinde temel ilkeleri ve hakları belirleyen hükümetler, işverenler ve işçiler tarafından oluşturulan yasal araçlardır. Üye devletler tarafından onaylanan yasal olarak bağlayıcı uluslararası anlaşmalar olan sözleşmeler/protokoller veya bağlayıcı olmayan yönergeler olan tavsiyeler şeklini alırlar. İlki, yıllık Uluslararası Çalışma Konferansı'nda oluşturulur ve kabul edilir, ardından üye devletlerin parlamento veya kongre gibi yönetim organları tarafından onaylanmaları gerekir. Sekiz temel sözleşme vardır:
Örgütlenme Özgürlüğü ve Örgütlenme Hakkının Korunması Sözleşmesi, 1948 (No. 87)
Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı Sözleşmesi, 1949 (No. 98)
Zorla Çalıştırma Sözleşmesi, 1930 (No. 29) (ve 2014 Protokolü)
Zorla Çalıştırma Sözleşmesinin Kaldırılması, 1957 (No. 105)
Asgari Yaş Sözleşmesi, 1973 (No. 138)
En Kötü Biçimlerdeki Çocuk İşçiliği Sözleşmesi, 1999 (No. 182)
Eşit Ücret Sözleşmesi, 1951 (No. 100)
Ayrımcılık (İstihdam ve Meslek) Sözleşmesi, 1958 (No. 111)
“Uluslararası çalışma standartları sisteminin işleyişi” için önemli kabul edilen dört yönetişim sözleşmesi de bulunmaktadır:
İş Teftiş Sözleşmesi, 1947 (No. 81)
İstihdam Politikası Sözleşmesi, 1964 (No. 122)
İş Teftişi (Tarım) Sözleşmesi, 1969 (No. 129)
Üçlü Danışma (Uluslararası Çalışma Standartları) Sözleşmesi, 1976 (No. 144)
ILO Programları
ILO, mevcut teknik projelerini, bileşenleriyle küresel ölçekte kalkınma işbirliğinin etkinliğini ve etkisini artırmak için tasarlanmış beş “amiral gemisi programı”nda birleştirdi. Bu programlar:
Daha İyi Çalışma
Hazır giyim ve ayakkabı endüstrilerinin fabrikalarındaki çalışma koşullarının iyileştirilmesine adanmış bu program, Dünya Bankası Grubu'nun Uluslararası Finans Kurumu ile ortaklaşa yürütülmektedir. Vurgu, “hızlı düzeltmelerden ziyade kalıcı iyileştirmeler” üzerindedir ve üç kıtada, 1.250 fabrika ve 1.5 milyondan fazla işçi ile uygulamalı olarak çalışan sekiz ülkeyi kapsar. Programın amacı “güvenli, onurlu çalışmanın daha üretken fabrikalar ve işçilere, yöneticilere, ülkelere ve tüketicilere benzer şekilde fayda sağlayan daha karlı bir iş modeli anlamına geldiğini kanıtlamak”tır.
Herkes için Özel Koruma Zeminleri (SPF'ler) İnşa Etme Konusunda Küresel Amiral Gemisi Programı
Bu program 2016'da başlatıldı ve uzun vadeli amacı "sosyal korumayı kısmen kapsanan veya sosyal korumadan ve sağladığı haysiyetten yoksun yaşayan beş milyar insana genişletmek".
ILO'ya göre, dünya nüfusunun %73'ü sosyal korumadan yoksun ve beş milyar insan günlük kaygıyla yaşıyor. ILO, “katlar da dahil olmak üzere herkes için ulusal olarak uygun sosyal koruma sistemleri ve önlemleri” oluşturarak bunu değiştirmeyi umuyor. “Diğer BM kurumlarıyla işbirliği içinde 21 ülkedeki hükümetleri, işçi ve işveren konfederasyonlarını ve sivil toplum kuruluşlarını destekleyecek.”
Küresel Amiral Gemisi Programının ilk hedefi, “21 ülkede kapsamlı sosyal koruma sistemleri kurarak ve küresel bir bilgi geliştirme ve eğitim kampanyası yürüterek 2020 yılına kadar 130 milyon hayatı değiştirmek” idi. Nisan 2021 itibariyle, web sitesi bu hedefe ulaşılıp ulaşılmadığına dair hiçbir gösterge vermiyor.
COVID-19 pandemisinin ortaya çıkmasıyla birlikte, işçileri koruma misyonuna ülkelerin pandemiye verdiği yanıtları dahil etme zorluğunu da üstlendi.
Çocuk İşçiliği ve Zorla Çalıştırmanın Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Uluslararası Program (IPEC+)
ILO'ya göre, 152 milyon çocuk çocuk işçi, 40 milyon erkek, kadın ve çocuk “modern kölelik” altında, 24,9 milyon insan zorla çalıştırılıyor ve 15,4 milyon insan zorla evlendiriliyor. Bu program, bu belalara bir son vermeyi umuyor. Çocuk işçiliği ve zorla çalıştırma konusunda daha eski iki programı birleştiren nispeten yeni bir programdır. IPEC+ hükümetler, işverenler ve işçilerle aşağıdaki amaçlar için işbirliği yapar:
Her düzeyde kamu kurumlarında, yasalarda ve uygulamalarda dönüştürücü değişim yaratmak için teknik ve yönetişim kapasitesini güçlendirmek
Bileşenler ve diğer paydaşlar arasında etkin katılım ve işbirliğini teşvik etmek
Bilgiyi ve politika odaklı tavsiye ve bilgiyi önemli ölçüde genişletmek
Hedefler, BM'nin 2015 yılında kabul edilen 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Gündemine uygun olarak 2025 yılına kadar çocuk işçiliği ve 2030 yılına kadar zorla çalıştırma ve insan kaçakçılığını sona erdirmektir.
Herkes için Güvenlik + Sağlık
Başlangıçta İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Küresel Önleme Eylemi (GAP-OSH) programı olarak bilinen bu program, “küresel bir önleme kültürünü teşvik ederek küçük ve orta ölçekli işletmelerde çalışanların sağlık ve güvenliğini iyileştirmek” anlamına geliyordu. 2016 yılında oluşturuldu, 15 ülkede ve dünya çapında faaliyet gösteriyor.
ILO'ya göre, her yıl 2,78 milyon işçi işle ilgili yaralanmalar ve hastalıklardan ölmekte ve 374 milyon daha fazlası ölümcül olmayanlardan muzdariptir. Kayıp iş günleri, dünyanın yıllık gayri safi yurtiçi hasılasının (GSYİH) yaklaşık %4'ünü oluşturmaktadır. Özel hedefleri şunlardır:
Tarım ve inşaat gibi tehlikeli sektörler
Genç işçiler (15-24), kadınlar ve göçmen işçiler dahil, mesleki yaralanmalara ve hastalıklara karşı daha savunmasız olan işçiler
Küçük ve orta ölçekli işletmeler
Küresel tedarik zincirleri
COVID-19'un ortaya çıkmasıyla birlikte, "COVID-19 ile ilgili bileşenlerin acil ve uzun vadeli güvenlik ve sağlık ihtiyaçlarını ele almak için özel olarak hazırlanmış bir dizi müdahale" sunmak üzere yeniden tasarlandı.
Barış ve Dayanıklılık için İşler
Bu program, gençlerin ve kadınların istihdamına vurgu yaparak, çatışmaların ve afetlerin olduğu ülkelerde iş yaratmaya odaklanmaktadır. Kurumlar inşa ederek, sosyal diyalog kurarak ve işyerinde temel ilke ve hakları tesis ederek ulaşmayı umduğu temel hedefleri şunlardır:
Doğrudan iş yaratma ve gelir güvencesi sağlamak
İstihdam edilebilirlik için becerilerin geliştirilmesi
Serbest meslek, işletme ve kooperatiflerin desteklenmesi
İşgücü arz ve talebi arasında köprü kurmak
24 milyon
Yeşil bir ekonomiye geçiş yoluyla dünya çapında yaratılabilecek yeni işlerin sayısı.
Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) Geleceği
2019'da ILO, Çalışmanın Geleceği Küresel Komisyonu için toplandı. Konferansa hazırlık olarak, bölgesel ve ulusal düzeydeki diyaloglara yaklaşık 110 ülke katıldı. Takip eden rapor, hükümetlere 21. yüzyılın çalışma ortamının zorluklarına en iyi nasıl yaklaşılacağı konusunda tavsiyelerde bulundu. Bu öneriler arasında evrensel bir iş güvencesi, doğumdan yaşlılığa kadar sosyal koruma ve yaşam boyu öğrenme hakkı vardı.
yeşil ekonomiye geçişin istihdam üzerinde ne gibi etkileri olacağını da değerlendirdi. ILO'ya göre, doğru politikalar uygulamaya konulursa, daha yeşil bir ekonomiye geçiş, 2030 yılına kadar dünya çapında 24 milyon yeni iş yaratabilir.
Öne Çıkanlar
Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) sözleşmeleri ve protokolleri, uluslararası iş hukukuna önemli bir katkı sağlamaktadır.
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), bir Birleşmiş Milletler (BM) kuruluşudur.
Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) amacı, uluslararası çalışma standartlarını belirleyerek sosyal ve ekonomik adaleti ilerletmektir.
