Tryggingasjóður

Hvað er tryggingasjóður?

Tryggingasjóður er skyldubundið, ríkisstýrt eftirlaunasparnaðarkerfi sem notað er í Singapúr, Indlandi og öðrum þróunarlöndum. Að sumu leyti líkjast þessir sjóðir blendingur af 401(k) áætlunum og almannatryggingum sem notuð eru í Bandaríkjunum. Þeir deila einnig nokkrum eiginleikum með lífeyrissjóðum sem vinnuveitandi veitir.

Launþegar gefa hluta af launum sínum í tryggingasjóðinn og vinnuveitendur verða að leggja sitt af mörkum fyrir hönd starfsmanna sinna. Féð í sjóðnum er síðan haldið og stjórnað af stjórnvöldum og að lokum tekið út af eftirlaunaþegum eða, í vissum löndum, eftirlifandi fjölskyldum þeirra. Í sumum tilfellum greiðir sjóðurinn einnig út til öryrkja sem geta ekki unnið.

Hvernig tryggingasjóður virkar

Féð sem geymt er á einkasparnaðarreikningum heldur áfram að vaxa í mörgum þróunarlöndum, en það er samt sjaldan nóg til að veita flestum fjölskyldum þægilegt líf á eftirlaunum.

Áskorunin um starfslok hefur verið enn dýpkuð með félagslegum breytingum. Samfélög í þróunarlöndunum eru enn að ná hraðri uppgangi iðnvæðingar,. flutning borgara frá dreifbýli til þéttbýlisstaða og breyttri fjölskyldugerð. Í hefðbundnum samfélögum voru til dæmis aldraðir framfærðir af stórfjölskyldum sínum. En lækkandi fæðingartíðni, dreifðir fjölskyldumeðlimir og lengri lífslíkur hafa gert það erfiðara að halda uppi þessu aldagamla öryggisneti.

Af þessum ástæðum og fleiri hafa stjórnvöld í mörgum þróunarlöndum gripið til aðgerða til að veita langtíma fjárhagslegum stuðningi við eftirlaunaþega og aðra viðkvæma íbúa. Lífeyrissjóður fjármagnar slíkan stuðning á þann hátt að greiðslur eru greiddar upp í þá stöðu sem til er og fær vinnuveitendur og starfsmenn til að aðstoða við að standa straum af kostnaði.

Framlög og úttektir

Hver landssjóður setur sitt eigið lágmarks- og hámarksiðgjald fyrir launþega og vinnuveitendur. Lágmarksframlög geta verið mismunandi eftir aldri starfsmanns. Sumir sjóðir leyfa einstaklingum að leggja aukalega inn á bótareikninga sína og fyrir vinnuveitendur að gera það líka, til frekari hagsbóta fyrir starfsmenn sína.

Ríkisstjórnir setja aldurstakmarkið þar sem leyfilegt er að hefja refsilausar úttektir. Sumar úttektir fyrir starfslok gætu verið leyfðar við sérstakar aðstæður, svo sem læknisfræðilegar neyðartilvik. Að auki, í Suður-Afríku, er hægt að krefjast greiðslna tryggingasjóða á hvaða aldri sem er ef einstaklingurinn hefur verið utan heimilis í þrjú ár yfir óslitið tímabil.

Í mörgum löndum geta þeir sem vinna fram yfir lágmarkseftirlaunaaldur staðið frammi fyrir takmörkuðum úttektum fram að fullum starfslokum. Ef starfsmaður deyr áður en hann fær bætur geta eftirlifandi maki og börn fengið bætur fyrir eftirlifendur.

Tryggingasjóðir eru frábrugðnir öðru tæki sem stundum er notað í þróunarlöndunum, ríkiseignasjóðnum, sem er fjármagnaður með þóknunum sem fást með uppbyggingu náttúruauðlinda.

Tryggingasjóður vs. Almannatryggingar vs. 401(k)

Eins og raunin er með bandarísk almannatryggingar, eru peningarnir í tryggingasjóðum í vörslu ríkisins, ekki einkafjármálastofnana. Ríkið eða sjóðsstjórn ákveður að mestu eða öllu leyti hvernig framlög eru ávaxtað.

Sum lönd eins og Singapúr gera grein fyrir þeim vöxtum sem einstaklingar geta búist við af iðgjöldum sínum. Til dæmis, með lífeyriskerfi fyrir langlífi tryggingar, mun ríkið veita allt að 6% vexti. Innifalið í þessu eru allt að 2% aukavextir sem stjórnvöld í Singapore veita.

Á sama tíma eru almannatryggingar í umsjón fjármálaráðuneytisins þar sem virkir vextir eru ákvarðaðir með formúlu sem er upprunnin árið 1960. Í stórum dráttum eru vextir svipaðir og meðalávöxtun ríkisverðbréfa sem eru fjögur ár frá gjalddaga. Árið 2020 voru áætlaðir virkir vextir elli- og eftirlifendatrygginga 2,6%.

Þar sem sumir tryggingasjóðir eru frábrugðnir almannatryggingum er að þeir eru geymdir á einstökum reikningum í stað hópreiknings. Með slíkum sjóðum líkist eignarhaldi fyrirkomulaginu með US 401(k). Hins vegar, ólíkt 401 (k), þar sem einstaklingurinn ákveður hvernig peningarnir eru fjárfestir, taka stjórnvöld fjárfestingarákvarðanir í staðinn.

##Hápunktar

• Bæði launþegi og vinnuveitandi leggja í sjóð sem hefur það að markmiði að veita starfsmanni fjárhagslegan stuðning þegar hann kemst á eftirlaun.

• Lágmarks- og hámarksframlag er í stjórn ríkisins.

• Tryggingasjóður er skyldubundið, ríkisstýrt eftirlaunasparnaðarkerfi sem notað er í Singapúr, Indlandi og öðrum þróunarlöndum.