Vulture Capitalist

Hvað er hrægammakapítalisti?

Geirfuglkapítalisti er fjárfestir sem leitast við að vinna verðmæti úr fyrirtækjum í hnignun. Markmiðið er að slá til þegar viðhorfið er lágt – og fyrirtækið er í viðskiptum á botnverði – og grípa til allra nauðsynlegra aðgerða til að gera skjótan viðsnúning og selja það áfram með hagnaði.

Skilningur á hrægammakapitalistum

Geirfuglkapítalisti er tegund áhættufjárfesta (VC) sem leitar að tækifærum til að græða peninga með því að kaupa fátæk eða neydd fyrirtæki. Rétt eins og fuglinn sem þeir eru nefndir eftir eru rjúpnakapítalistar rándýrir í náttúrunni. Þeir munu bíða þar til þeir sjá rétta tækifærið og skjótast inn á síðustu stundu og kaupa hlut á lægsta mögulega verði.

Flestir hrægammafjáreigendur munu kaupa fyrirtæki á mjög lágu verði til að hámarka möguleika á hærri ávöxtun og lágmarka hættuna á að ganga tómhentir í burtu.

Gripafjáreigendur fá ódýra samninga með því að miða við fyrirtæki sem fjármálastofnanir (FIs) vilja ekki lána peninga til. Eftir að ekki hefur tekist að fá lánsfé eða fjármuni frá bönkum og/eða öðrum fjárfestum hefur fyrirtæki í erfiðleikum oft ekki annað val en að þiggja þá aðstoð sem er í boði.

Þegar um borð er komið mun hrægammakapítalisminn setja saman árásargjarn fjárhagsleg markmið. Þeir byrja á því að reyna að endurvekja viðskiptin, draga úr kostnaði þar sem hægt er til að auka hagnað. Ef þeir ná ekki þessu markmiði munu rjúpnakapítalistar oft grípa til þess að selja eignir eins og land, byggingar og vélar.

Burtséð frá niðurstöðunni, finna hrægammakapítalistar nánast alltaf leiðir til að kreista peninga út úr fjárfestingum sínum. Það er enn raunin, jafnvel þó að fyrirtækið sem hrægfjáreigendur eignast endi á endanum með því að sækja um gjaldþrot.

Vulture Capitalist vs. Venture Capitalist (VC)

Það er mjög mismunandi hvernig hrægammafjárfestar og áhættufjárfestar (VC) starfa og velja að fjárfesta peningana sína.

Frekar en að ræna hinum veiku og finna strax leiðir til að draga úr kostnaði, hafa VCs meiri áhuga á að leggja fram fjármagn til sprotafyrirtækja sem sýna snemma árangur. VCs veita einnig fjármögnun til fyrirtækja sem ekki geta tryggt fjármögnun annars staðar; Aðalmunurinn á hrægammafjárfestum og verðbréfasjóðum er sá að velgengni fjárfestinga í fjárfestingarsjóði er háð því að fyrirtækin sem miða á að skara fram úr og lifa upp við möguleika sína.

VCs miða að því að hlúa að nýrri fyrirtækjum og setja þau á leið til að verða einn daginn stórfyrirtæki. Geirfuglakapítalistar vona að fjárfestingar þeirra snúist við – að vísu með meiri skammtímaáherslu. Á sama tíma kanna rjúpnakapítalistar leiðir til að hagnast á falli fyrirtækjanna sem þeir fjárfesta í.

Gagnrýni á rjúpnakapítalista

Reglulega er talað neikvætt um rjúpnakapítalista. Gagnrýnendur ráðast á þá fyrir að rífa fyrirtæki inn að beini til að raða í eigin vasa, fyrir að segja upp starfsfólki harkalega og fyrir að lána fyrirtækjum peninga á mjög háum vöxtum sem þeir ættu í staðinn að reyna að hjálpa.

Oft munu hrægammafjáreigendur leggja sig fram um að græða peninga á fjárfestingum sínum, jafnvel þótt það þýði að auka atvinnuleysi og reka fyrirtæki í jörðu.

Sumir sérfræðingar hafa slegið aftur á móti gagnrýninni á hrægammakapítalista og haldið því fram að hún sé mikilvæg fyrir hagkerfið. Þeir segja að rjúpnakapítalistar nái í raun að endurlífga mörg fyrirtæki – og jafnvel ríkisstjórnir – sem virtust ekki spara.

Vulture capitalists neyddu Argentínu til gjaldþrots, þó að sumir hafi klappað Paul Singer og vogunarsjóði hans fyrir harðar refsingar þeirra og haldið því fram að þeir hafi neytt landið til að taka sig á.

Þegar svo er ekki fullyrða talsmenn að rjúpnakapítalistar séu að minnsta kosti mikilvægir í endurúthlutun auðlinda í hagkerfinu. Þær taka fólk og auðlindir út úr fyrirtækjum þar sem þær eru ekki nýttar sem skyldi, sem gerir þeim kleift að nýtast betur annars staðar.

Án rjúpnakapítalista halda sumir spekingar því fram að bjarga þyrfti fleiri fyrirtækjum á kostnað skattgreiðenda.

Dæmi um geirfuglkapítalisma

Þrátt fyrir að rjúpnakapítalismi hafi verið hluti af bandarískri menningu í langan tíma, kom hugtakið í sviðsljósið í prófkjöri repúblikana fyrir þingkosningarnar 2012.

Í prófkjörinu sagði Mitt Romney að hann væri besti frambjóðandinn til að leiða flokkinn til formennsku vegna tíma sinna hjá Bain Capital, einkafjárfestafyrirtæki sem hann var með að stofna árið 1984. Í nokkrum umræðum sagði hann að hann hjálpaði til við endurreisn fyrirtækja. sem áttu í erfiðleikum og hjálpuðu til við að skapa störf. Hann lofaði að gera það sama fyrir Bandaríkin og hann sagðist hafa gert fyrir Bain Capital, með því að vitna í afrekaskrá sína í uppbyggingu fyrirtækja, skapa störf og efla hagkerfið.

Því miður sáu andstæðingar hans þetta ekki á sama hátt. Þó Romney kallaði sig áhættufjárfesta sem hjálpaði fyrirtækjum í vandræðum, sögðu þeir að hann gerði ekkert annað en að ræna fyrirtæki og fólkinu sem vann fyrir þau. Rick Perry, Newt Gingrich og Ron Paul tóku allir skot á Romney, sem hélt því fram að Bain Capital hefði sett fólk úr vinnu til að auka eigin hagnað.

Á endanum tókst Romney að verða frambjóðandi Repúblikanaflokksins. Hann tapaði þó á endanum fyrir Barack Obama, sem hélt áfram að leiða landið á öðru kjörtímabili sínu sem forseti.

Hápunktar

• Geirfuglkapítalisti er fjárfestir sem kaupir fyrirtæki í vandræðum þar sem verðið hefur verið verulega lækkað á markaðnum.

• Ef þeim tekst ekki að ná þessu markmiði munu hrægammakapítalistar finna aðrar leiðir til að raða í vasa sína, eins og að taka þátt í eignasöfnun til að græða peninga.

• Gripið er til árásargjarnra aðgerða til að endurvekja fyrirtækið og auka hagnað, venjulega með stífum aðgerðum til að draga úr kostnaði eins og uppsögnum.