Ryzyko kontrahenta

Co to jest ryzyko kontrahenta?

Ryzyko kontrahenta to prawdopodobieństwo lub prawdopodobieństwo, że jedna z osób zaangażowanych w transakcję może nie wywiązać się ze swojego zobowiązania umownego. Ryzyko kontrahenta może istnieć w transakcjach kredytowych, inwestycyjnych i handlowych.

Zrozumienie ryzyka kontrahenta

We wszystkich transakcjach finansowych występują różne stopnie ryzyka kontrahenta. Ryzyko kontrahenta znane jest również jako ryzyko niewypłacalności. Ryzyko niewypłacalności to szansa, że firmy lub osoby fizyczne nie będą w stanie dokonać wymaganych płatności za swoje zobowiązania dłużne. Kredytodawcy i inwestorzy są narażeni na ryzyko niewypłacalności w praktycznie wszystkich formach przedłużenia kredytu. Ryzyko kontrahenta to ryzyko, które obie strony powinny wziąć pod uwagę przy ocenie kontraktu.

Ryzyko kontrahenta i premie za ryzyko

Jeżeli jedna ze stron ma wyższe ryzyko niewykonania zobowiązania, do transakcji zwykle dołącza się premię, aby zrekompensować drugiej stronie. Premia dodawana z tytułu ryzyka kontrahenta nazywana jest premią za ryzyko.

W detalicznych i komercyjnych transakcjach finansowych kredytodawcy często wykorzystują raporty kredytowe w celu określenia ryzyka kredytowego kontrahenta. Oceny kredytowe kredytobiorców są analizowane i monitorowane w celu oceny poziomu ryzyka kredytodawcy. Ocena kredytowa to liczbowa wartość zdolności kredytowej osoby lub firmy, która opiera się na wielu zmiennych.

Ocena kredytowa danej osoby waha się od 300 do 850, a im wyższy wynik, tym bardziej finansowo dana osoba jest uważana za wierzyciela. Wartości liczbowe ocen kredytowych są wymienione poniżej:

• Doskonały: 750 i więcej

• Dobry: 700 do 749

• Targi: 650 do 699

• Słabe: 550 do 649

• Źle: 550 i mniej

Wiele czynników wpływa na ocenę kredytową, w tym historię płatności klienta, całkowitą kwotę zadłużenia, długość historii kredytowej i wykorzystanie kredytu, który jest procentem całkowitego dostępnego kredytu kredytobiorcy, który jest obecnie wykorzystywany. Wartość liczbowa oceny kredytowej pożyczkobiorcy odzwierciedla poziom ryzyka kontrahenta dla pożyczkodawcy lub wierzyciela. Kredytobiorca z oceną kredytową 750 miałby niskie ryzyko kontrahenta, podczas gdy kredytobiorca z oceną kredytową 450 ponosiłby wysokie ryzyko kontrahenta.

Jeśli kredytobiorca ma niską ocenę kredytową, kredytodawca prawdopodobnie naliczy wyższe oprocentowanie lub premię ze względu na ryzyko niespłacenia długu. Firmy obsługujące karty kredytowe, na przykład, naliczają oprocentowanie przekraczające 20% dla osób z niską oceną kredytową, jednocześnie oferując 0% oprocentowania klientom, którzy mają znakomitą lub wysoką zdolność kredytową. Jeśli kredytobiorca zalega z płatnościami o 60 dni lub więcej lub przekracza limit kredytowy karty, firmy obsługujące karty kredytowe zwykle stosują premię za ryzyko lub „ stopę karną ”, co może spowodować, że oprocentowanie karty wynosi ponad 29% rocznie.

Inwestorzy muszą wziąć pod uwagę firmę, która emituje obligacje, akcje lub polisę ubezpieczeniową, aby ocenić, czy istnieje ryzyko niewykonania zobowiązania lub ryzyko kontrahenta.

Ryzyko kontrahenta inwestycyjnego

Finansowe produkty inwestycyjne, takie jak akcje, opcje, obligacje i instrumenty pochodne, wiążą się z ryzykiem kontrahenta. Obligacje są oceniane przez agencje, takie jak Moody's i Standard and Poor's, od AAA do statusu obligacji śmieciowych, aby ocenić poziom ryzyka kontrahenta. Obligacje obarczone wyższym ryzykiem kontrahenta przynoszą wyższe zyski. Gdy ryzyko kontrahenta jest minimalne, premie lub stopy procentowe są niskie, tak jak w przypadku funduszy rynku pieniężnego.

Na przykład firma, która oferuje obligacje śmieciowe, będzie miała wysoką rentowność, aby zrekompensować inwestorom dodatkowe ryzyko, że firma może nie wywiązać się ze swoich zobowiązań. I odwrotnie, obligacje skarbowe USA mają niskie ryzyko kontrahenta, a zatem; ocenione wyżej niż dług korporacyjny i obligacje śmieciowe. Jednak obligacje skarbowe zazwyczaj płacą niższą stopę zwrotu niż dług korporacyjny, ponieważ istnieje mniejsze ryzyko niewypłacalności.

Przykłady ryzyka kontrahenta

Gdy ryzyko kontrahenta jest błędnie oszacowane, a strona nie wywiązuje się ze zobowiązań, grożąca szkoda może być poważna. Na przykład, niewykonanie tak wielu zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO) było główną przyczyną załamania się rynku nieruchomości w 2008 roku.

Ryzyko subprime

Kredyty hipoteczne są sekurytyzowane w CDO na cele inwestycyjne i zabezpieczone aktywami bazowymi. Jedną z głównych wad CDO przed krachem gospodarczym było to, że zawierały kredyty hipoteczne typu subprime i kredyty hipoteczne niskiej jakości, przez co CDO otrzymały te same wysokie oceny ratingowe, co dług korporacyjny.

Wysoki rating kredytowy CDO umożliwił im otrzymanie inwestycji instytucjonalnych, ponieważ fundusze muszą inwestować wyłącznie w dług o wysokim ratingu. Kiedy kredytobiorcy zaczęli zalegać ze spłatami kredytów hipotecznych, bańka na rynku nieruchomości pękła, pozostawiając inwestorów, banki i reasekuratorów w obliczu ogromnych strat. Za załamanie, które ostatecznie doprowadziło do załamania rynków finansowych, które zdefiniowało bessę lat 2007–2009, wiele winy poniosły agencje ratingowe.

AIG i ryzyko ubezpieczeniowe

AIG lub American International Group oferuje produkty ubezpieczeniowe dla nieruchomości, firm i osób fizycznych. Firma potrzebowała dofinansowania ze strony rządu USA podczas kryzysu finansowego. Ci, którzy byli ubezpieczeni w AIG, nagle stanęli w obliczu wzrostu ryzyka kontrahenta. W rezultacie inwestorzy muszą wziąć pod uwagę firmę, która emituje obligacje, akcje lub polisę ubezpieczeniową, aby ocenić, czy istnieje ryzyko kontrahenta.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Inwestorzy muszą wziąć pod uwagę firmę, która emituje obligacje, akcje lub polisę ubezpieczeniową, aby ocenić, czy istnieje ryzyko niewykonania zobowiązania lub ryzyko kontrahenta.

• Ryzyko kontrahenta to prawdopodobieństwo lub prawdopodobieństwo, że jedna z osób zaangażowanych w transakcję może nie wywiązać się ze swojego zobowiązania umownego. Ryzyko kontrahenta może istnieć w transakcjach kredytowych, inwestycyjnych i handlowych.

• Wartość liczbowa oceny kredytowej pożyczkobiorcy odzwierciedla poziom ryzyka kontrahenta dla pożyczkodawcy lub wierzyciela.