Raport transakcji walutowych (CTR)

Co to jest raport transakcji walutowych (CTR)?

Raport transakcji walutowych (CTR) to formularz bankowy używany w Stanach Zjednoczonych w celu zapobiegania praniu pieniędzy. Formularz ten musi zostać wypełniony przez przedstawiciela banku za każdym razem, gdy klient próbuje dokonać transakcji walutowej o wartości przekraczającej 10 000 USD. Jest to część obowiązków sektora bankowego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML).

Aby zapobiec przestępstwom finansowym, CTR wymagają od instytucji weryfikacji tożsamości i numeru PESEL każdego, kto próbuje przeprowadzić dużą transakcję, niezależnie od tego, czy osoba ta ma konto w instytucji.

Zrozumienie raportów transakcji walutowych (CTR)

Ustawa o tajemnicy bankowej zainicjowała raport o transakcjach walutowych w 1970 roku. Jednak nie wszystkie transakcje powyżej 10 000 USD muszą być zgłaszane z CTR. Niedawne ustawodawstwo określiło pewne grupy znane jako „osoby zwolnione”.

Trzy kategorie „osób zwolnionych” to:

1. Dowolny bank w Stanach Zjednoczonych.

2. Departamenty lub agencje podlegające władzom federalnym, stanowym lub lokalnym, w tym wszelkie organizacje sprawujące władzę rządową.

3. Każda korporacja, której akcje są notowane na NYSE,. Nasdaq i American Stock Exchange (z wyłączeniem akcji notowanych na Emerging Company Marketplace i pod nagłówkiem Nasdaq Small-Cap Issues).

Historia raportów transakcji walutowych

Kiedy CTR został początkowo wdrożony, wyrok kasjera bankowego był jedyną rzeczą, która doprowadziła do zgłoszenia podejrzanej transakcji o wartości mniejszej niż 10 000 USD do organów ścigania. Wynikało to przede wszystkim z obaw branży finansowej o prawo do prywatności finansowej. 26 października 1986 r., wraz z uchwaleniem ustawy o kontroli prania pieniędzy, prawo do prywatności finansowej przestało być problemem.

W ramach ustawy Kongres stwierdził, że instytucja finansowa nie może być pociągnięta do odpowiedzialności za ujawnienie podejrzanych informacji transakcyjnych organom ścigania. W rezultacie następna wersja CTR miała u góry pole wyboru podejrzanej transakcji. Obowiązywało to do kwietnia 1996 r., kiedy wprowadzono Raport Podejrzanej Działalności (SAR). CTR zostały pierwotnie złożone na formularzu 104; są teraz składane na formularzu 112.

Porada

Oprócz CTR banki są również zobowiązane do składania raportów o podejrzanej aktywności w przypadku transakcji, co do których podejrzewają, że mogą wiązać się z pieniędzmi z nielegalnych źródeł.

Jak obecnie działają raporty transakcji walutowych

Kiedy klient inicjuje transakcję o wartości przekraczającej 10 000 USD, większość oprogramowania bankowego automatycznie tworzy CTR elektronicznie i wypełnia podatki oraz inne informacje o kliencie. CTR od 1996 roku zawierają opcjonalne pole wyboru u góry, pracownik banku uważa transakcję za podejrzaną przy użyciu SAR.

Bank nie ma obowiązku informowania klienta o progu sprawozdawczym 10 000 USD, chyba że klient o to poprosi. Klient może odmówić kontynuowania transakcji po otrzymaniu informacji, ale nadal wymagałoby to od pracownika banku złożenia zarówno CTR, jak i SAR.

Ostrzeżenie

Nie próbuj unikać CTR, dzieląc transakcję na wiele transakcji lub dokonując transakcji poniżej 10 000 USD. Celowe omijanie progu raportowania CTR to przestępstwo federalne znane jako „strukturyzacja”.

Gdy klient przedstawi lub poprosi o wypłatę więcej niż 10 000 USD w walucie, decyzja o kontynuowaniu transakcji musi być kontynuowana bez redukcji, aby uniknąć złożenia SAR. Na przykład, jeśli klient zrezygnuje z pierwotnego żądania i zamiast tego zażąda tej samej transakcji za 9999 USD, pracownik banku i tak musi złożyć CTR wraz z SAR.

Celowe omijanie progu raportowania 10 000 USD w przypadku wielu transakcji lub transakcji poniżej 10 000 USD jest znane jako „strukturyzacja”. Strukturyzacja jest nielegalna na mocy prawa federalnego, z surowymi karami zarówno dla klienta, jak i pracownika banku.

Najczęściej zadawane pytania dotyczące raportów transakcji walutowych

Co to jest CTR w bankowości?

Raport transakcji walutowych lub CTR jest obowiązkowym raportem, który należy złożyć w przypadku transakcji walutowych przekraczających 10 000 USD, w ramach wymogów banku dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy.

Czy raporty o transakcjach walutowych są poufne?

Banki nie muszą informować klientów o CTR, chyba że klient o to poprosi. Różni się to od Raportu o podejrzanej aktywności, którego nie należy ujawniać klientowi.

Czy raport transakcji walutowych trafia do IRS?

Podczas gdy raporty dotyczące transakcji walutowych są zgłaszane do Financial Crimes Enforcement Network (FinCEN), IRS może również wykorzystywać dane z CTR do egzekwowania przepisów podatkowych, według Departamentu Skarbu USA.

Kiedy należy złożyć raport o transakcji walutowej?

CTR należy składać za każdym razem, gdy klient dokonuje transakcji walutowej przekraczającej 10 000 USD lub w przypadku wielu transakcji, jeśli suma przekracza 10 000 USD w ciągu jednego dnia.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• CTR jest częścią działań przeciwdziałających praniu pieniędzy, mających na celu zapewnienie, że pieniądze nie są wykorzystywane do nielegalnych lub regulowanych działań.

• CTR można również złożyć dla mniejszych transakcji, jeśli wydaje się, że klient celowo unika progu 10 000 USD. Nazywa się to strukturowaniem.

• Raport transakcji walutowych (CTR) służy do zgłaszania organom regulacyjnym wszelkich transakcji walutowych, które przekraczają 10 000 USD.

• Banki nie muszą informować Cię, kiedy składają CTR, chyba że o to poprosisz. Możesz wycofać się z transakcji, ale spowoduje to powstanie raportu o podejrzanej aktywności (SAR).

• Banki, agencje rządowe lub korporacje publiczne są zwolnione z wymogu CTR, gdy dokonują transakcji na duże kwoty.