Europejski System Walutowy (SZŚ)
Czym jest europejski system walutowy (EMS)?
Europejski System Walutowy (EMS) był mechanizmem regulującym kurs walutowy,. ustanowionym w 1979 r. w celu wspierania ściślejszej współpracy w zakresie polityki pieniężnej między członkami Wspólnoty Europejskiej (WE). Europejski System Walutowy (EMS) został później zastąpiony przez Europejską Unię Gospodarczą i Walutową (UGW), która ustanowiła wspólną walutę – euro.
Zrozumienie Europejskiego Systemu Walutowego (EMS)
EMS powstał w odpowiedzi na upadek porozumienia z Bretton Woods. Utworzone w następstwie II wojny światowej (II Wojna Światowa) porozumienie z Bretton Woods ustanowiło regulowany stały kurs walutowy w celu stabilizacji gospodarek i konsolidacji globalnej władzy finansowej wśród zachodnich narodów alianckich. Kiedy został porzucony na początku lat 70., waluty zaczęły się zmieniać – wahać się w stosunku do siebie wartości rynkowej – co skłoniło członków WE do poszukiwania nowego porozumienia kursowego, które uzupełniłoby ich unię celną.
Głównym celem EMS była stabilizacja inflacji i powstrzymanie dużych wahań kursów walutowych między krajami europejskimi. Było to częścią szerszego, ogólnego celu wspierania jedności gospodarczej i politycznej w Europie, co ostatecznie utorowało drogę wspólnej walucie – euro.
Wahania walut były kontrolowane za pomocą mechanizmu kursowego (ERM). ERM był odpowiedzialny za ustalanie krajowych kursów walutowych, dopuszczając jedynie niewielkie odchylenia od europejskiej jednostki walutowej (ECU) – złożonej sztucznej waluty opartej na koszyku 12 walut członkowskich UE, ważonych według udziału każdego kraju w produkcji UE. ECU służył jako waluta referencyjna dla polityki kursowej i określał kursy wymiany pomiędzy walutami krajów uczestniczących za pomocą oficjalnie usankcjonowanych metod księgowych.
Historia Europejskiego Systemu Walutowego (EMS)
Wczesne lata EMS charakteryzowały się nierównymi wartościami walut i korektami, które podniosły wartość silniejszych walut i obniżyły wartości słabszych. Po 1986 r. zmiany krajowych stóp procentowych zostały specjalnie wykorzystane do utrzymania stabilności wszystkich walut.
Na początku lat 90. pojawił się nowy kryzys dla EMS. różne warunki ekonomiczne i polityczne krajów członkowskich, zwłaszcza zjednoczenie Niemiec, doprowadziły do trwałego wycofania się Wielkiej Brytanii z EMS w 1992 roku. Wycofanie się Wielkiej Brytanii zapowiadało jej późniejsze dążenie do niezależności od Europy kontynentalnej; Wielka Brytania odmówiła przystąpienia do strefy euro wraz ze Szwecją i Danią.
W tym czasie nasiliły się wysiłki na rzecz stworzenia wspólnej waluty i cementowania większych sojuszy gospodarczych. W 1993 roku większość członków WE podpisała Traktat z Maastricht,. ustanawiający Unię Europejską (UE). Rok później UE utworzyła Europejski Instytut Walutowy, który w 1998 r. stał się Europejskim Bankiem Centralnym (EBC). Podstawowym obowiązkiem EBC było ustanowienie jednolitej polityki pieniężnej i stopy procentowej.
Pod koniec 1998 r. większość krajów UE jednocześnie obniżyła stopy procentowe, aby promować wzrost gospodarczy i przygotować się do wprowadzenia euro. W styczniu 1999 r. utworzono jednolitą walutę – euro; euro jest używane przez większość krajów członkowskich UE. Utworzono również Europejską Unię Gospodarczą i Walutową (UGW), która zastąpiła EMS jako nową nazwę wspólnej organizacji polityki pieniężnej i gospodarczej UE.
Krytyka Europejskiego Systemu Walutowego (EMS)
W ramach EMS kursy walut mogły być zmieniane tylko wtedy, gdy oba kraje członkowskie i Komisja Europejska byłyby w zgodzie. To był bezprecedensowy ruch, który wywołał wiele krytyki.
W następstwie światowego kryzysu gospodarczego lat 2008-2009 widoczne stało się znaczne napięcie między zasadami EMS a politykami rządów krajowych.
Niektóre państwa członkowskie – w szczególności Grecja, ale także Irlandia, Hiszpania, Portugalia i Cypr – prowadziły politykę, która doprowadziła do powstania wysokich deficytów narodowych. Zjawisko to nazwano później europejskim kryzysem zadłużenia państwowego. Kraje te nie mogły uciekać się do dewaluacji swoich walut i nie mogły wydawać środków na zrównoważenie stóp bezrobocia.
Od początku polityka Europejskiego Systemu Walutowego (EMS) celowo zabraniała ratowania słabnących gospodarek strefy euro. Pomimo wyraźnego oporu ze strony członków UE o silniejszych gospodarkach, UGW w końcu ustanowiła środki ratunkowe, aby zapewnić pomoc członkom zmagającym się z problemami.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Europejski System Walutowy (EMS) został ustanowiony w celu ustabilizowania inflacji i powstrzymania dużych wahań kursów wymiany między sąsiadującymi ze sobą narodami, mając na celu ułatwienie im wzajemnej wymiany towarów.
Europejski System Walutowy (EMS) był mechanizmem regulującym kurs wymiany ustanowionym w 1979 r. w celu wspierania ściślejszej współpracy w zakresie polityki pieniężnej między członkami Wspólnoty Europejskiej (WE).
Europejski System Walutowy (EMS) został zastąpiony przez Europejską Unię Gospodarczą i Walutową (UGW), która ustanowiła wspólną walutę – euro.
