Cele pośrednie
Jakie są cele pośrednie?
Cele pośrednie to zmienne ekonomiczne i finansowe, na które banki centralne próbują wpływać za pomocą narzędzi polityki pieniężnej,. ale które same w sobie nie są ostatecznym celem lub celem polityki. Oznacza to, że znajdują się pomiędzy bezpośrednimi skutkami polityki pieniężnej a wynikami gospodarczymi, które decydent ostatecznie chce osiągnąć.
Ogólnie rzecz biorąc, cele pośrednie zmieniają się szybko, aby dopasować się do nowych decyzji politycznych i zachowują się w przewidywalny sposób w stosunku do celów gospodarczych określonych przez bank centralny, takich jak pełne zatrudnienie lub stabilne ceny. Cele te często dotyczą wzrostu podaży pieniądza lub stóp procentowych.
Zrozumienie celów pośrednich
Decydenci zajmujący się polityką monetarną mają zazwyczaj prawne mandaty do zarządzania sektorem bankowym i systemem finansowym w celu osiągnięcia celów makroekonomicznych dla dobra społeczeństwa. Cele te mogą obejmować utrzymanie wysokiego poziomu zatrudnienia, wspieranie wzrostu gospodarczego lub stabilizację wartości waluty krajowej, a tym samym poziomu cen krajowych. Na przykład Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych działa na podstawie prawnego mandatu Kongresu, aby „skutecznie promować cele maksymalnego zatrudnienia, stabilnych cen i umiarkowanych długoterminowych stóp procentowych” zgodnie z 12 § 225a Kodeksu USA.
Fed nie może jednak po prostu zadekretować poziomu cen rynkowych i długoterminowych stóp procentowych ani zmusić przedsiębiorstw do zatrudniania pracowników w celu zwiększenia zatrudnienia. Zamiast tego wykorzystuje cztery kluczowe narzędzia polityki pieniężnej (tj. operacje otwartego rynku (OMO), pożyczki dyskontowe,. wymogi dotyczące rezerw bankowych i wytyczne dotyczące przyszłych ), aby wpływać na cele pośrednie, które decydenci uważają za powiązane z ich celami wyznaczonymi.
Cele pośrednie składają się z wielu różnych zmiennych, które Fed wykorzystuje do pośredniego kontrolowania gospodarki. Historycznie obejmowały one różne miary kontroli podaży pieniądza, takie jak ilość pieniądza w obiegu plus depozyty, oprocentowanie bonów skarbowych oraz różne indeksy podaży pieniądza ważone na różne sposoby. Obecnie najbardziej rozpoznawalnym celem pośrednim Fed jest stopa funduszy federalnych.
Cele pośrednie można podzielić na dwie ogólne kategorie. Są albo pośrednimi etapami w łańcuchu przyczynowym między działaniami decydenta a ostatecznymi celami, albo są łatwo obserwowalnymi wskaźnikami (lub skorelowanymi z) istotnymi wynikami ekonomicznymi, które są trudne lub kosztowne do zaobserwowania lub zmierzenia.
Jak cele pośrednie przekładają się na długoterminowe cele polityki pieniężnej
Te pośrednie cele, na które bank centralny może wpływać, są z kolei powiązane z ostatecznymi celami polityki, albo dlatego, że są połączone łańcuchem przyczynowo-skutkowym opisanym przez teorię ekonomii, albo dlatego, że można zaobserwować, że są z nimi silnie skorelowane (lub obie). Większość sposobów mierzenia i obserwowania rzeczywistych wyników gospodarczych może być trudna, kosztowna lub niemożliwa do zmierzenia w odpowiednim czasie, np. produkt krajowy brutto ( PKB), całkowite zatrudnienie lub poziom cen konsumpcyjnych.
Próba ukierunkowania ich bezpośrednio na politykę pieniężną może być niemożliwa lub może wiązać się z długimi i zmiennymi opóźnieniami między wdrożeniem polityki a jej rezultatem, co sprawia, że polityka pieniężna jest trudniejsza lub nawet przynosząca efekt przeciwny do zamierzonego. Zamiast tego Fed używa swoich narzędzi politycznych, aby wpływać na cele pośrednie, które, jak sądzi, są logicznie lub statystycznie powiązane z jego ostatecznymi celami.
Przykład celów pośrednich
Rozważmy na przykład scenariusz, w którym Fed zauważył, że ceny konsumenckie spadają i Fed chce to powstrzymać, ale nie może po prostu nakazać, aby ceny przestały spadać. W takim przypadku może zdecydować się na zakup Treasuries w ramach operacji otwartego rynku, aby zasilić sektor finansowy nowymi rezerwami bankowymi. Czyni to w nadziei i przy założeniu, że to z kolei doprowadzi banki do zwiększenia kredytów dla przedsiębiorstw i konsumentów, a tym samym skłoni je do większych wydatków i podniesienia cen.
Aby ocenić natychmiastowy wpływ zastrzyków monetarnych, Fed przygląda się stopie funduszy federalnych; kiedy w systemie jest więcej rezerw bankowych, banki są bardziej skłonne do pożyczania sobie nawzajem po niższych stopach procentowych, więc stopa funduszy Fed ma tendencję do spadania. Fed wybiera docelową liczbę, która jego zdaniem będzie spójna z zatrzymaniem spadku cen i skupuje aktywa do czasu osiągnięcia tego kursu.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Przykłady celów pośrednich obejmują zmiany podaży pieniądza, stóp procentowych i wskaźników zatrudnienia.
Podczas gdy na te cele wpływa polityka monetarna banku centralnego, one z kolei wpływają na szersze cele dotyczące wyników gospodarczych, takie jak utrzymywanie inflacji pod kontrolą.
Cele pośrednie pomagają kierować działaniami banku centralnego jako krokiem pomiędzy bezpośrednim zestawem narzędzi polityki pieniężnej a jej ostatecznymi celami.
