Plan podziału zysków
Co to jest plan podziału zysków?
Plan podziału zysków to plan emerytalny, który daje pracownikom udział w zyskach firmy. W ramach tego typu planu, znanego również jako odroczony plan podziału zysków (DPSP),. pracownik otrzymuje procent zysków firmy na podstawie jej kwartalnych lub rocznych zarobków. Jest to świetny sposób, aby firma dała swoim pracownikom poczucie własności w firmie, ale zazwyczaj istnieją ograniczenia dotyczące tego, kiedy i jak dana osoba może wypłacić te środki bez kar.
Zrozumienie planów podziału zysków
Jak więc działa podział zysków? Cóż, na początek plan podziału zysków to każdy plan emerytalny, który akceptuje uznaniowe składki pracodawcy. Oznacza to, że plan emerytalny ze składkami pracowniczymi, taki jak 401(k) lub podobny, nie jest planem udziału w zyskach ze względu na osobiste składki.
Ponieważ pracodawcy tworzą plany podziału zysków, firmy decydują, ile chcą przeznaczyć na każdego pracownika. Firma, która oferuje plan podziału zysków, dostosowuje go w razie potrzeby, czasami wpłacając zerowe składki w niektórych latach. W latach, w których dokonuje wpłat, firma musi jednak wypracować ustaloną formułę podziału zysku.
Najczęstszym sposobem, w jaki firma może określić alokację planu podziału zysków, jest metoda comp-to-comp. Korzystając z tego obliczenia, pracodawca najpierw oblicza sumę wszystkich wynagrodzeń swoich pracowników. Następnie, aby określić, jaki procent planu podziału zysków pracownik jest uprawniony, firma dzieli roczną rekompensatę każdego pracownika przez tę sumę. Aby uzyskać kwotę należną pracownikowi, ten procent jest mnożony przez kwotę łącznych zysków, które są dzielone.
Najczęściej stosowaną formułą dla firmy do określania podziału zysku jest metoda „comp-to-comp”.
Przykład planu podziału zysków
Załóżmy, że firma zatrudniająca tylko dwóch pracowników korzysta z metody „comp-to-comp” w celu dzielenia się zyskami. W tym przypadku pracownik A zarabia 50 000 USD rocznie, a pracownik B zarabia 100 000 USD rocznie. Jeśli właściciel firmy podzieli się 10% rocznymi zyskami, a firma zarobi 100 000 USD w roku podatkowym, firma przydzieli udział w zyskach w następujący sposób:
Pracownik A = (100 000 USD x 0,10) X (50 000 USD / 150 000 USD) lub 3 333,33 USD
Pracownik B = (100 000 USD x 0,10) X (100 000 USD / 150 000 USD) lub 6 666,67 USD
61 000 $
Limit składek dla firmy dzielącej się zyskami z pracownikiem na 2022 i 67 500 USD, w tym składki wyrównawcze dla tych 50 lub więcej w ciągu roku.
Wymagania dotyczące planu podziału zysków
Plan podziału zysków jest dostępny dla firmy dowolnej wielkości, a firma może go założyć, nawet jeśli ma już inne plany emerytalne. Co więcej, firma ma dużą elastyczność w zakresie wdrażania planu podziału zysków. Podobnie jak w przypadku planu 401(k), pracodawca ma pełną swobodę co do tego, jak i kiedy wpłaca składki. Jednak wszystkie firmy muszą udowodnić, że plan podziału zysków nie dyskryminuje na korzyść wysoko wynagradzanych pracowników.
Od 2022 r. limit wkładu dla firmy dzielącej się zyskami nie może przekroczyć mniejszej wartości 100% Twojego wynagrodzenia lub 61 000 USD. Limit ten wzrasta do 67 500 USD w 2022 r., jeśli uwzględnisz składki wyrównawcze. Ponadto kwota wynagrodzenia pracownika, którą można uwzględnić w planie podziału zysków, jest ograniczona, w 2022 r. do 305 000 USD.
Aby wdrożyć plan podziału zysków, wszystkie firmy muszą wypełnić formularz Internal Revenue Service 5500 i ujawnić wszystkich uczestników planu. Wcześniejsze wypłaty, podobnie jak w przypadku innych planów emerytalnych, podlegają karom, choć z pewnymi wyjątkami.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wkłady do planu podziału zysków są dokonywane wyłącznie przez firmę; pracownicy też nie mogą ich wykonać.
Do firmy należy decyzja, jaką część swoich zysków chce podzielić.
Plan podziału zysków daje pracownikom udział w zyskach firmy na podstawie jej kwartalnych lub rocznych zarobków.
