Rozporządzenie BB

Co to jest rozporządzenie BB?

Rozporządzenie BB to rozporządzenie Rezerwy Federalnej, które implementuje Ustawę o Reinwestycjach Społecznych z 1977 roku. Określa standardy zachęcające do udzielania kredytów bankowych kredytobiorcom w społecznościach o niskich i średnich dochodach oraz wymaga od banków dostarczania pewnych informacji opinii publicznej. Rozporządzenie BB nakazuje, aby banki ujawniały opinii publicznej, jakim społecznościom będą służyć i jakiego rodzaju kredyty są tam skłonne udzielić. Wymaga również od nich publicznego publikowania wszelkich komentarzy, jakie mają na temat swojego oświadczenia na temat wspólnotowej ustawy o reinwestycjach (CRA).

Kluczowe dania na wynos

• Rozporządzenie BB określa implementację przez Rezerwę Federalną Community Reinvestment Act (CRA).

• CRA to prawo federalne, które nakazuje organom regulacyjnym zachęcanie pożyczkodawców do świadczenia usług kredytowych i bankowych wszystkim segmentom społeczności, którym służą, w tym obszarom o niskich i średnich dochodach.

• Rozporządzenie BB określa standardy wydajności, konsekwencje złej oceny oraz gromadzenie informacji i ujawnianie informacji, do których zobowiązani są kredytodawcy

Zrozumienie rozporządzenia BB

Rozporządzenie BB jest częścią wdrażania CRA. Ustawa ta zachęca banki i instytucje kredytowe do udzielania kredytów wszystkim segmentom społeczeństwa, w tym osobom o mniejszej zdolności kredytowej. Rozporządzenie BB wymaga zatem od tych podmiotów składania publicznych oświadczeń dotyczących ich polityki w tej sprawie. Rozporządzenie BB ponadto upoważnia organy regulacyjne do oceny, na ile skutecznie instytucje finansowe zaspokajają potrzeby kredytowe wszystkich segmentów społeczności, którym służą, w tym dzielnic o niskich i średnich dochodach. Od instytucji finansowych oczekuje się, że będą zaspokajać potrzeby wszystkich segmentów swoich społeczności w sposób zgodny z rozsądnymi decyzjami operacyjnymi .

CRA została uchwalona w 1977 r. w celu zajęcia się dyskryminacyjnymi praktykami pożyczkowymi, które działały na szkodę dzielnic o niższych i średnich dochodach. Ta dyskryminująca praktyka była znana jako redlining i polegała na odmowie świadczenia usług kredytowych mieszkańcom określonych dzielnic, które to obszary zostały oznaczone na mapach bezpieczeństwa mieszkaniowego Home Owner's Loan Corporation czerwonym kolorem.

Rozporządzenie BB określa standardy wydajności, testy i oceny dla pożyczkodawców na podstawie pożyczek, których udzielili pożyczkobiorcom z różnych segmentów dochodów. W oparciu o te standardy, organy regulacyjne mogą wykorzystać wyniki kredytodawcy jako dowód dyskryminacyjnych praktyk kredytowych, które mogą negatywnie wpłynąć na ogólną ocenę wyników kredytodawcy przez organ nadzoru bankowego i mogą opóźnić lub zablokować wymagane przez organy regulacyjne zgody lub wnioski, których potrzebuje kredytodawca .

Standardy wydajności pożyczkodawców opierają się na udzielaniu przez bank pożyczek, inwestycjach i świadczeniu usług bankowych i rozwoju społeczności społecznościom, którym służą. Na podstawie tych trzech kryteriów organy regulacyjne przypisują każdemu kredytodawcy ocenę w czteropunktowej skali, aby ocenić wydajność obsługi wszystkich segmentów ich społeczności zgodnie z wymaganiami agencji ratingowej .

Dla banków hurtowych i banków o ograniczonym przeznaczeniu, które nie oferują ogólnych kredytów detalicznych lub zajmują się wyłącznie wyspecjalizowanymi rodzajami kredytów, takich jak kredyty samochodowe, określono alternatywne standardy i testy wydajności rozwoju społeczności. Dostępne są uproszczone standardy do oceny małych banków, których wielkość działalności może utrudnić określenie zgodności.

Rozporządzenie określa również wymogi dotyczące gromadzenia, ujawniania i prowadzenia ewidencji w celu śledzenia przestrzegania przez banki standardów wydajności w zakresie pożyczek społecznościowych. Rozporządzenie BB wymaga od banków gromadzenia danych na temat małych firm, małych gospodarstw rolnych, rozwoju społeczności i kredytów hipotecznych w społecznościach, którym służą. Pozwala również, ale nie wymaga, aby banki gromadziły podobne dane dotyczące kredytów konsumenckich. Banki są zobowiązane do publicznego udostępnienia niektórych z tych informacji wraz z zapisami wszelkich istotnych pisemnych uwag lub skarg, które otrzymały.