Investor's wiki

Wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA)

Wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA)

Co to jest wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA)?

Wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA) jest miarą zysków operacyjnych, które firma wytworzyła ponad koszty finansowania lub koszt kapitału. Podstawowa kalkulacja to zysk operacyjny netto po opodatkowaniu (NOPAT) minus koszt kapitału, który jest oparty na średnim ważonym koszcie kapitału spółki.

Jak działa wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA)

Niektórzy inwestorzy wartości używają SVA jako narzędzia do oceny rentowności korporacji i skuteczności zarządzania. Ten sposób myślenia jest zgodny z zarządzaniem opartym na wartościach, które zakłada, że najważniejszą kwestią w korporacji powinna być maksymalizacja wartości ekonomicznej dla jej akcjonariuszy.

Wartość dla akcjonariuszy powstaje, gdy zyski firmy przewyższają jej koszty. Ale jest więcej niż jeden sposób na obliczenie tego. Zysk netto jest przybliżoną miarą wartości dodanej dla akcjonariuszy, ale nie uwzględnia kosztów finansowania ani kosztu kapitału. Wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA) pokazuje dochód, który firma osiągnęła, przekraczając koszty finansowania.

Wartość dodana dla akcjonariuszy ma szereg zalet. Formuła SVA wykorzystuje NOPAT, który opiera się na zyskach operacyjnych i wyklucza oszczędności podatkowe wynikające z wykorzystania długu. Eliminuje to wpływ decyzji finansowych na zyski i pozwala na porównanie jabłek do jabłek firm niezależnie od sposobu ich finansowania.

NOPAT wyklucza również pozycje nadzwyczajne, a zatem jest dokładniejszą miarą niż zysk netto zdolności przedsiębiorstwa do generowania zysków ze swojej normalnej działalności. Pozycje nadzwyczajne obejmują koszty restrukturyzacji i inne jednorazowe wydatki, które mogą przejściowo wpłynąć na zyski firmy.

Formuła wartości dodanej dla akcjonariuszy (SVA)

SVA=NOPATCCgdzie:< /mtext>< /mtd>NOPAT=Praca w sieci zysk po opodatkowaniu< /mstyl>CC=Koszt kapitału< /mtext>\begin &\text = \text - \text \ &\textbf \ &\text = \text \ &\text = \text {Koszt kapitału} \ \end< /rozpiętość>

Wartość dodana dla akcjonariuszy w inwestowaniu w wartość

Popularność SVA osiągnęła szczyt w latach 80., kiedy menedżerowie i zarządy korporacji zostały poddane kontroli pod kątem koncentrowania się na zyskach osobistych lub firmowych, a nie na udziałowcach. SVA nie jest już tak wysoko ceniona przez społeczność inwestycyjną.

Inwestorzy wartościowi, którzy koncentrują się na SVA, są bardziej zainteresowani generowaniem krótkoterminowych zwrotów powyżej średniej rynkowej niż zwrotami długoterminowymi. Ten kompromis jest ukryty w modelu SVA, który karze firmy za ponoszenie kosztów kapitałowych w celu rozszerzenia działalności biznesowej. Krytycy twierdzą, że ci inwestorzy wartości skłaniają firmy do podejmowania krótkowzrocznych decyzji, zamiast skupiać się na zadowoleniu swoich klientów.

W pewnym sensie inwestorzy, którzy koncentrują się na SVA, często faktycznie szukają wartości dodanej w gotówce (CVA). Firmy, które dzięki swojej działalności generują dużo gotówki, mogą płacić wyższe dywidendy lub wykazywać większe zyski krótkoterminowe. Jest to jednak tylko bezpośredni efekt rzeczywistej produktywności lub tworzenia bogactwa.

Realne inwestycje często wymagają dużych nakładów kapitałowych i krótkoterminowych strat. Jest to szczególnie prawdziwe w obecnej erze cyfrowej napędzanej innowacjami oraz dużymi inwestycjami w technologię i eksperymenty. Nowa koncepcja zwana blitz-scaling może być postrzegana jako przeciwieństwo SVA, ponieważ nie zwraca uwagi na krótkoterminowe straty, a całą uwagę na długoterminowe tworzenie wartości.

Akcjonariusze zawsze chcą, aby ich korporacje maksymalizowały zyski, wypłacały dywidendy i pokazywały zyski. Inwestorzy wartościowi mogą zaryzykować krótkowzroczność, skupiając się tylko na SVA i nie biorąc pod uwagę długoterminowych konsekwencji zbyt małej reinwestycji.

Ograniczenia wartości dodanej dla akcjonariuszy

Główną wadą wartości dodanej dla akcjonariuszy jest to, że trudno ją obliczyć w przypadku spółek prywatnych. SVA wymaga obliczenia kosztu kapitału, w tym kosztu kapitału własnego. Jest to trudne dla firm prywatnych.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Formuła SVA wykorzystuje NOPAT, który opiera się na zyskach operacyjnych i wyklucza oszczędności podatkowe wynikające z wykorzystania długu.

  • Główną wadą wartości dodanej dla akcjonariuszy jest to, że trudno ją obliczyć w przypadku spółek prywatnych.

  • Wartość dodana dla akcjonariuszy (SVA) jest miarą zysków operacyjnych, które firma wypracowała, przekraczając koszty finansowania lub koszt kapitału.