Littoral Land

Hvað er strandland?

Littoral land vísar til landsvæðis sem liggur að laug eða standandi vatnshloti, svo sem stöðuvatni, sjó eða sjó. Þessi flokkun er frábrugðin fjörulandi sem liggur að rennandi vatnsból, svo sem á eða læk.

Að skilja strandlandið

Littoral land er hugtak sem notað er til að vísa til lands sem er staðsett við hlið vatnssafns. Strandland nær yfir land sem liggur við stöðuvatn, sjó eða sjó. Hugtakið stendur í mótsögn við fjöruland, sem er land sem er staðsett við hliðina á rennandi vatnaleiðum eins og á eða læk.

Strandland er í daglegu tali kallað „strandarbakki“ eða „vatnsbakki“ eign, á meðan land við strönd hefur fengið nafnið „ána“. Báðar tegundir landa eru venjulega nokkuð dýrar, fyrst og fremst vegna nálægðar við vatnið, þó að strandland gæti verið aðeins eftirsóknarverðara. Þetta land er oft keypt af framkvæmdaraðilum og eigendum fyrirtækja í þeim tilgangi að reisa smart húsnæði, hótel eða aðra ferðamannastaði.

Landeigendur með landhelgi hafa óheftan aðgang að vötnunum en eiga landið aðeins að miðgildi hávatnsmarks.

Sérstök atriði

Strandaréttindi og strandaréttindi

Einstaklingar kannast kannski við hugtakið strandréttindi sem er notað þegar talað er um vatnsréttindi. Eins og strandland, lúta strandréttur að vatnsréttindum stöðuvatna og sjávar. Vatnsréttindi eru ekki alltaf í samræmi við eignarhald á landi,. en stundum felur eignarréttur í fasteignum við réttindi á aðliggjandi vatnshlotum. Landhelgi er krafa landeiganda um afnot af vatnshloti sem liggur að eign sinni, svo og afnot af fjörusvæði þess.

Jafnréttir eru þau réttindi og skyldur sem veittar eru landeigendum sem eiga fasteignir við eða aðliggjandi á eða læk. Venjulega hafa landeigendur rétt til að nýta vatnið svo framarlega sem slík notkun skaðar ekki nágranna uppstreymis eða niðurstreymis. Ef vatnið er ósigrandi farvegur, á landeigandinn almennt landið undir vatninu að nákvæmlega miðju vatnsins.

Landhelgi eiga við landeigendur sem liggja að stórum, siglingalegum vötnum og úthöfum. Landeigendur með landhelgi hafa óheftan aðgang að vötnunum en eiga landið aðeins að miðgildi hávatnsmarks. Eftir þennan tímapunkt er landið í eigu ríkisins. Vatnsréttindi eru tilheyrandi,. sem þýðir að þau eru tengd landinu en ekki eigandanum. Með öðrum orðum, ef eign við sjávarsíðuna er seld, öðlast nýi eigandinn strandréttinn; í skiptum afsalar seljandi sér réttindum sínum.

Vatnsréttindi eru stjórnað af ríkjum og getur hvert sveitarfélag framfylgt strangari ákvæðum um aðgang og notkun vatns.

Fjölbreytni eignasafns með vatni

Vatnsréttindi geta verið áberandi vandamál í sumum samfélögum og einstaklingar geta fjárfest í vatni með því að fjárfesta í kauphallarsjóðum (ETF) sem fylgjast með vatnstengdum markaðsvísitölum. Sumar af vinsælustu vísitölunum sem fylgjast með ýmsum vatnstengdum fjárfestingartækifærum eru Dow Jones US Water Index, ISE Clean Edge Water Index, S&P Composite 1500 Utilities Index og S&P Global Water Index.

Margir fjárfestar líta á vatn sem leið til að auka fjölbreytni í eignasafni sínu. Vatn er takmörkuð auðlind og fólksfjölgun, loftslagsbreytingar og öldrun innviða ógna framboði og gæðum ferskvatns alvarlega víða um heim, þar á meðal í Bandaríkjunum.

Hápunktar

• Landhelgi er krafa landeiganda um afnot af vatnshloti sem liggur að eign sinni, svo og afnot af fjörusvæði þess.

• Þessi flokkun er frábrugðin fjörulandi sem liggur að rennandi vatnsból, svo sem á eða læk.

• Strandland er í daglegu tali kallað "strandarbakki" eða "vatnsbakki" eign, á meðan strandland hefur áunnið sér nafnið "ám" eign.

• Þetta land er oft keypt af framkvæmdaraðilum og eigendum fyrirtækja í þeim tilgangi að reisa smart húsnæði, hótel eða aðra ferðamannastaði.

• Littoral land vísar til landsvæðis sem liggur að laug eða standandi vatnshloti, svo sem stöðuvatn, haf eða sjó.