Akta Pemodenan Perkhidmatan Kewangan 1999
Apakah Akta Pemodenan Perkhidmatan Kewangan 1999?
Akta Pemodenan Perkhidmatan Kewangan 1999 ialah undang-undang yang berfungsi untuk menyahkawal selia sebahagian industri kewangan. Undang-undang membenarkan syarikat yang bekerja dalam sektor kewangan untuk menyepadukan operasi mereka, melabur dalam perniagaan masing-masing dan menyatukan. Ini termasuk perniagaan seperti syarikat insurans, firma pembrokeran, peniaga pelaburan dan bank perdagangan.
Memahami Akta Pemodenan Perkhidmatan Kewangan 1999
Perundangan ini juga dikenali sebagai Akta Gramm-Leach-Bliley, undang-undang itu telah digubal pada tahun 1999 dan mengeluarkan beberapa sekatan terakhir Akta Glass-Steagall 1933, yang memisahkan aktiviti perbankan komersial daripada perbankan pelaburan. Apabila industri kewangan mula bergelut semasa kemelesetan ekonomi, penyokong penyahkawalseliaan berhujah bahawa jika dibenarkan untuk bekerjasama, syarikat boleh menubuhkan bahagian yang menguntungkan apabila operasi utama mereka mengalami kelembapan. Ini akan membantu firma perkhidmatan kewangan mengelakkan kerugian besar dan penutupan.
Sebelum penggubalan undang-undang, bank boleh menggunakan kaedah alternatif untuk memasuki pasaran insurans. Negeri-negeri tertentu mencipta undang-undang mereka sendiri yang memberikan bank berpiagam kerajaan keupayaan untuk menjual insurans. Tafsiran undang-undang persekutuan juga memberi kebenaran kepada bank negara untuk menjual insurans di peringkat nasional jika ia dilakukan dari pejabat di bandar dengan populasi di bawah 5,000. Ketersediaan laluan sampingan yang dipanggil ini tidak menggalakkan banyak bank untuk memanfaatkan pilihan ini.
Undang-undang juga memberi kesan kepada privasi pengguna, dengan menghendaki syarikat kewangan menerangkan kepada pengguna jika dan cara mereka berkongsi maklumat kewangan peribadi mereka; ia juga memerlukan syarikat-syarikat ini untuk melindungi data sensitif.
Keupayaan Diberikan kepada Bank
Pemodenan Perkhidmatan Kewangan 1999 membenarkan bank, penanggung insurans, dan firma sekuriti untuk mula menawarkan produk masing-masing serta bergabung antara satu sama lain. Dalam erti kata lain, bank boleh membuat bahagian untuk menjual polisi insurans kepada pelanggan mereka dan penanggung insurans boleh menubuhkan bahagian perbankan. Struktur korporat baharu perlu diwujudkan dalam institusi kewangan untuk menampung operasi ini. Sebagai contoh, bank boleh membentuk syarikat pemegangan kewangan yang akan merangkumi bahagian untuk menjalankan perniagaan bukan perbankan. Bank juga boleh mewujudkan anak syarikat yang menjalankan aktiviti perbankan.
Kelonggaran undang-undang yang diberikan untuk membentuk anak syarikat untuk menyediakan jenis perkhidmatan tambahan termasuk beberapa batasan. Anak-anak syarikat mesti kekal dalam kekangan saiz berbanding dengan bank induk mereka atau secara mutlak. Pada masa penggubalan undang-undang, aset anak syarikat dihadkan kepada kurang daripada 45% daripada aset disatukan bank induk atau $50 bilion.
Undang-undang itu termasuk perubahan lain untuk industri kewangan seperti memerlukan pendedahan yang jelas tentang dasar privasi mereka. Institusi kewangan dikehendaki memaklumkan pelanggan mereka maklumat bukan awam tentang mereka yang akan dikongsi dengan pihak ketiga dan ahli gabungan. Pelanggan akan diberi peluang untuk menarik diri daripada membenarkan maklumat tersebut dikongsi dengan pihak luar.
Penyahkawalseliaan Kewangan dan Kemelesetan Besar
Penyahkawalseliaan kewangan di bawah Akta Gramm-Leach-Bliley dilihat secara meluas sebagai faktor penyumbang kepada krisis kewangan 2008 dan seterusnya Kemelesetan Besar. Dengan menghapuskan larangan terhadap penyatuan perbankan deposit dan perbankan pelaburan, yang digubal di bawah Glass-Steagall, Akta Gramm-Leach-Bliley secara langsung mendedahkan perbankan deposit tradisional kepada amalan berisiko dan spekulatif bank pelaburan dan firma sekuriti lain.
Digabungkan dengan pembangunan dan penyebaran derivatif kewangan eksotik dan dasar kadar faedah rendah yang melampau (untuk masa ini) Rizab Persekutuan, ini menyumbang kepada persekitaran risiko sistemik yang meningkat merentasi keseluruhan sistem kewangan pada tahun 2000-an yang membawa kepada krisis kewangan. tahun 2008. Semasa Kemelesetan Besar yang menyusuli, sebahagian daripada perlindungan Glass-Steagall telah dikembalikan semula di bawah Akta Pembaharuan dan Perlindungan Pengguna Dodd–Frank Wall Street pada tahun 2010.
##Sorotan
Sama seperti syarikat induk bank, FHC ialah organisasi payung yang boleh memiliki anak syarikat yang terlibat dalam pelbagai bahagian industri kewangan.
Undang-undang memansuhkan sebahagian besar Akta Glass-Steagall 1933, yang telah memisahkan perbankan komersial dan pelaburan.
Undang-undang membenarkan bank, syarikat insurans dan firma sekuriti untuk mula menawarkan produk masing-masing, serta bergabung dengan satu sama lain.
Struktur perlu wujud untuk menempatkan anak syarikat baharu ini, yang membawa kepada penciptaan syarikat pemegangan kewangan (FHC).
Akta Pemodenan Perkhidmatan Kewangan—atau Akta Gramm-Leach-Bliley—adalah undang-undang yang diluluskan pada tahun 1999 yang menyahkawal selia sebahagian industri kewangan.
