Greenmail

Apakah Greenmail?

Greenmail ialah amalan membeli saham yang mencukupi dalam syarikat untuk mengancam pengambilalihan bermusuhan supaya syarikat sasaran sebaliknya akan membeli semula sahamnya pada premium. Mengenai penggabungan dan pengambilalihan, syarikat membuat pembayaran mel hijau sebagai langkah pertahanan untuk menghentikan bidaan pengambilalihan. Syarikat sasaran mesti membeli semula saham pada premium yang besar untuk menggagalkan pengambilalihan, yang menghasilkan keuntungan yang besar untuk pengirim surat hijau.

Memahami Greenmail

Seperti pemerasan, mel hijau ialah wang yang dibayar kepada entiti untuk menghentikan atau mencegah tingkah laku agresif. Dalam penggabungan dan pengambilalihan, ia merupakan langkah anti-pengambilalihan di mana syarikat sasaran membayar premium, dikenali sebagai mel hijau, untuk membeli semula sahamnya sendiri pada harga yang melambung daripada penceroboh korporat. Selepas menerima pembayaran mel hijau, penceroboh secara amnya bersetuju untuk menghentikan pengambilalihan dan tidak membeli sebarang saham lagi untuk masa tertentu.

Istilah "mel hijau" berasal daripada gabungan pemerasan dan dolar AS (dolar AS). Bilangan tinggi penggabungan korporat yang berlaku pada tahun 1980-an membawa kepada gelombang mel hijau. Pada masa itu, disyaki beberapa penceroboh korporat, yang hanya mencari keuntungan, memulakan bidaan pengambilalihan tanpa niat untuk meneruskan pengambilalihan.

Greenmail adalah kurang biasa hari ini kerana undang-undang, peraturan, cukai dan peruntukan anti-mel hijau.

Walaupun mel hijau masih berlaku secara diam-diam dalam pelbagai bentuk, beberapa peraturan persekutuan dan negeri menjadikannya lebih sukar. Pada tahun 1987, Perkhidmatan Hasil Dalam Negeri (IRS) memperkenalkan cukai eksais sebanyak 50% ke atas keuntungan mel hijau .

Peruntukan anti-mel hijau ialah klausa khas dalam piagam korporat firma yang menghalang lembaga pengarah daripada meluluskan pembayaran mel hijau. Peraturan anti-mel hijau akan menghapuskan kemungkinan lembaga mengambil jalan keluar yang sesuai dan membayar pemeroleh saham syarikat yang tidak diingini, menyebabkan pemegang saham lebih teruk.

Kritikan terhadap Greenmail

Greenmail sering dilihat sebagai amalan pemangsa, bersempadan dengan pemerasan. Pada pandangan ini, pengirim surat hijau yang membeli saham tidak berhasrat untuk mengambil bahagian dalam operasi syarikat sebagai pemegang saham. Sebaliknya, pengirim surat hijau membeli saham dengan niat hanya untuk mengancam pengurusan dengan pengambilalihan bermusuhan atau tindakan lain. Jika berjaya, pengkritik percaya bahawa pengirim surat hijau mendapat keuntungan atas perbelanjaan syarikat sambil tidak memberikan sebarang balasan.

Greenmail secara konsepnya serupa dengan memeras ugut, tetapi "hijau" menandakan wang yang sah.

Faedah Greenmail

Walaupun reputasinya yang jahat, beberapa bentuk mel hijau boleh dilihat sebagai penyelesaian pasaran bebas kepada pertikaian sebenar antara pemegang saham. Penyerang korporat mungkin benar-benar percaya bahawa sumber dalam syarikat tidak digunakan dengan berkesan. Satu penyelesaian mungkin adalah dengan menjual aset pada keuntungan kepada firma lain, yang mungkin boleh menggunakannya dengan lebih baik. Pengaturan ini boleh memberi manfaat kepada penceroboh korporat, pemegang saham lain, dan masyarakat secara keseluruhan.

Walau bagaimanapun, pengurusan firma mungkin tidak berkongsi pandangan penceroboh korporat bahawa aset mereka akan digunakan dengan lebih baik oleh orang lain. Katakan pihak pengurusan boleh menghasilkan dana untuk membayar mel hijau. Itu memberikan semacam bukti pasaran bebas bahawa aset harus kekal di bawah kawalan firma. Perompak korporat melupakan keuntungan yang boleh dibuat dengan menjual aset dengan menjual saham sebaliknya. Jika penceroboh boleh membuat lebih banyak wang dengan menjual aset, mel hijau tidak berlaku kerana ia tidak menguntungkan dan tidak cekap dari segi ekonomi. Oleh itu, mel hijau hanya berlaku apabila ia bermanfaat dalam pandangan ini.

Contoh Dunia Nyata

Sir James Goldsmith adalah seorang penceroboh korporat yang terkenal pada tahun 1980-an. Beliau mengatur dua kempen mel hijau berprofil tinggi terhadap St. Regis Paper Company dan Goodyear Tyre and Rubber Company (GT). Goldsmith memperoleh $51 juta daripada usaha niaga St. Regisnya dan $93 juta daripada serbuan Goodyearnya, yang hanya mengambil masa dua bulan.

Pada Oktober 1986, Goldsmith membeli 11.5% kepentingan dalam Goodyear pada kos purata $42 sesaham. Beliau juga memfailkan rancangan untuk membiayai pengambilalihan syarikat itu dengan Suruhanjaya Sekuriti dan Bursa (SEC). Sebahagian daripada rancangannya ialah meminta syarikat itu menjual semua asetnya kecuali perniagaan tayarnya. Pelan ini tidak diterima baik dalam kalangan eksekutif Goodyear.

Sebagai tindak balas kepada tentangan Goodyear, Goldsmith mencadangkan untuk menjual semula pegangannya kepada syarikat itu dengan harga $49.50 sesaham. Jenis cadangan kuat tangan ini sering dirujuk sebagai tebusan atau ciuman selamat tinggal. Akhirnya, Goodyear menerima dan kemudiannya membeli semula 40 juta saham daripada pemegang saham pada $50 sesaham, yang menelan belanja syarikat $2.9 bilion. Harga saham Goodyear jatuh kepada $42 sejurus selepas pembelian semula.

Sorotan

• Greenmail ialah amalan di mana pengirim surat hijau membeli sejumlah besar saham syarikat dan mengancam pengambilalihan yang bermusuhan.

• Pengkritik melihat mel hijau sebagai amalan pemangsa yang serupa dengan pemerasan, tetapi ia boleh dipertahankan sebagai penyelesaian pasaran bebas untuk pertikaian antara pemegang saham.

• Syarikat sasaran boleh menahan percubaan pengambilalihan dengan membeli semula sahamnya pada premium daripada pengirim surat hijau.

• Peruntukan anti-mel hijau, undang-undang, peraturan dan cukai menjadikan mel hijau lebih sukar selepas 1980-an .

• Greenmail menjadi lebih kerap dan kontroversi pada tahun 1980-an.