Kecairan

Apakah Kecairan Kewangan?

Dalam fizik, kecairan merujuk kepada keupayaan bahan untuk mengalir, yang merupakan penerangan yang juga berfungsi dengan baik dalam pasaran saham. Kecairan kewangan mempunyai kaitan dengan keupayaan aset untuk diubah menjadi aset lain sambil mengekalkan nilai intrinsiknya. Aset yang lebih sukar untuk dijual dianggap kurang cair, atau tidak cair. Aset yang paling cair, dan dengan itu paling mudah dipindahkan, ialah tunai. Sebenarnya, makna asas "mencairkan" adalah untuk menukar sesuatu kepada wang tunai.

Satu cara untuk memahami kecairan adalah untuk mengkaji tahap kesukaran di mana transaksi boleh diselesaikan. Urus niaga yang paling mudah, iaitu urus niaga tunai, juga sangat cair.

Ambil, sebagai contoh lain, menjual barangan ketara di pasaran dalam talian, seperti eBay. Kemeja-t kemungkinan besar akan terjual lebih cepat daripada basikal vintaj, atau kereta baharu, atau rumah, kerana urus niaga tersebut lebih kompleks—dan lebih mahal. Anda tidak akan membayar untuk kereta menggunakan t-shirt, bukan? Urus niaga itu agak sukar untuk diproses. Sebaliknya, anda ingin menggunakan wang tunai.

Apakah Kecairan dalam Pasaran Saham?

Sekarang mari kita gunakan konsep ini kepada pasaran saham. Stok dianggap cair apabila sahamnya boleh dibeli—dan dijual—dengan cepat dengan kesan minimum kepada harga pasarannya. Syarikat bermodal besar yang didagangkan di bursa utama dianggap cair: Mereka didagangkan dalam jumlah yang tinggi, jadi harga sesaham pembeli membuat (yang dikenali sebagai bid) adalah sangat hampir dengan harga a penjual akan menerima (dikenali sebagai ask).

Syarikat bermodal kecil,. yang didagangkan di bursa yang lebih kecil dengan lebih jarang berbanding syarikat bermodal besar, biasanya mempunyai risiko kecairan yang lebih tinggi. Ini bermakna harga sesaham yang ditawarkan oleh pembeli mungkin sangat berbeza daripada harga yang akan diterima oleh penjual. Ini dikenali sebagai sebaran yang lebih besar. Apabila jenis saham ini menyaksikan lonjakan permintaan, mereka juga boleh mengalami banyak turun naik.

Penunjuk Kecairan Stok

Peraturan mudah bekalan dan permintaan membantu menentukan kecairan saham. Saham yang cair mempunyai permintaan dan penawaran saham yang mencukupi, yang bermaksud bahawa transaksi jual beli boleh berlaku dengan lancar.

Pelabur harus mengambil kira tebaran bid-ask saham, iaitu perbezaan antara harga disebut dan harga pembelian segeranya. Ini ialah yuran yang dibayar oleh pembeli, dan ia mewakili bahagian penting daripada keseluruhan kos transaksi.

Berapa banyak yang perlu dibayar oleh pelabur? Tiada tebaran bida-tanya "purata", tetapi adalah baik untuk ambil perhatian bahawa terdapat berat sebelah terhadap saham bermodal lebih besar, yang cenderung mempunyai spread yang lebih rendah daripada saham bermodal kecil. Dari segi konsep, jika strategi pelaburan anda termasuk pusing ganti 100% setahun, bermakna anda menjual 100% saham dalam portfolio anda dan menggantikannya dengan 100% yang baharu, jika anda mengalami sebaran permintaan bida hanya 50 mata asas, itu akan bermakna anda perlu membayar 1% dalam kos dagangan sahaja! Jadi berhati-hati.

Volume ialah satu lagi penunjuk kecairan. Jumlah dagangan yang lebih tinggi bermakna terdapat minat pasaran yang lebih besar untuk saham tertentu, yang menjadikan kecairan yang lebih tinggi.

Apakah Kecairan Perakaunan?

Apabila mencirikan kecairan, penganalisis bukan sekadar meneliti apa yang berlaku di tingkat dagangan; sebaliknya, mereka melihat secara mendalam amalan perakaunan syarikat, hingga ke kunci kira-kiranya, supaya mereka dapat melihat betapa mudahnya ia dapat membayar hutangnya dan obligasi kewangan lain—biasanya yang perlu dibayar dalam tempoh satu tahun—seperti serta melihat berapa banyak wang tunai yang ada di tangan. Ini dikenali sebagai aliran tunai.

Terdapat tiga nisbah yang digunakan penganalisis untuk mengukur kecairan syarikat.

1. Nisbah Semasa: ini dikira dengan mengambil bilangan aset semasa dan membahagikannya dengan bilangan liabiliti semasa. Jumlahnya hendaklah lebih besar daripada 1, yang menandakan bahawa aset syarikat lebih besar daripada liabilitinya.

2. Nisbah Pantas: pengiraan ini ialah jumlah tunai, akaun belum terima dan ekuiti dibahagikan dengan liabiliti. Ia termasuk segala-galanya kecuali inventori, kerana ia adalah yang paling sukar untuk dibubarkan.

3. Nisbah Aliran Tunai Operasi: pengiraan ini adalah ukuran kecairan jangka pendek dan mengambil kira tunai dibahagi dengan liabiliti. Angka yang tinggi di sini adalah lebih baik, kerana ia menandakan kesihatan kewangan yang lebih baik (iaitu, syarikat boleh menampung liabilitinya beberapa kali ganda).

Adakah Kecairan Pasaran Baik atau Buruk?

Hanya terdapat peningkatan pada kecairan pasaran. Malah, pasaran kewangan memerlukan kecairan untuk memastikan peniaga boleh membuka dan menutup kedudukan mereka dengan cekap dan menikmati spread bida tanya yang lebih ketat. Ringkasnya, kecairan pasaran sebenarnya mengurangkan kos pelaburan.

Apakah Premium Ketakcairan?

Sehebat kecairan untuk pasaran, terdapat beberapa, terutamanya kenderaan pelaburan jangka panjang yang mendapat manfaat daripada kekurangan kecairan. Pelan pencen dan syarikat insurans melihat untuk memanfaatkan premium risiko yang dikaitkan dengan aset tidak cair seperti hartanah, tanah ladang, dsb. yang memajukan kematangan jangka panjang serta menawarkan insentif (iaitu, faedah) untuk peningkatan risiko mereka. Ini dikenali sebagai premium kecairan.

Apakah Beberapa Contoh Kehidupan Nyata Kecairan Pasaran?

Bank memainkan peranan penting dalam perakaunan dan kecairan pasaran, atas dua sebab utama:

1. Bank meminjamkan wang tunai kepada syarikat sambil memegang aset mereka (sebagai cagaran), dan

2. Mereka memiliki kedua-dua aset jangka pendek dan panjang yang boleh ditukar kepada tunai.

Kecairan ialah proses yang mesti diuruskan oleh bank setiap hari, dan ia tertakluk kepada keperluan daripada kerajaan yang bertujuan untuk mengelakkan krisis kecairan. Malah, selepas Krisis Kewangan 2008, Perbadanan Insurans Deposit Persekutuan (FDIC) mencipta peraturan yang memerlukan bank besar mengekalkan tahap minimum pembiayaan jangka pendek dan dengan itu mengurangkan risiko kecairan.

Bagaimanakah Fed Menyumbang kepada Kecairan Pasaran?

Sebagai tindak balas kepada krisis COVID-19, pada Mac 2020, Rizab Persekutuan memulakan satu siri rangsangan fiskal dengan membeli balik trilion dolar Perbendaharaan AS dalam usaha meningkatkan kecairan pasaran dan mengelakkan kemelesetan. Ini dikenali sebagai pelonggaran kuantitatif. Apabila inflasi meningkat pada 2021, Fed mengumumkan bahawa ia akan mula mengurangkan pembelian baliknya, dan ia meningkatkan kadar faedah pada Mac, 2022. Seluruh dunia sedang menunggu untuk melihat apa yang akan berlaku seterusnya.

Sorotan

• Tunai adalah aset yang paling cair, manakala item ketara adalah kurang cair. Dua jenis kecairan utama termasuk kecairan pasaran dan kecairan perakaunan.

• Kecairan merujuk kepada kemudahan aset, atau sekuriti, boleh ditukar kepada tunai sedia tanpa menjejaskan harga pasarannya.

• Nisbah semasa, cepat dan tunai paling biasa digunakan untuk mengukur kecairan.

Soalan Lazim

Apakah Aset atau Sekuriti Paling Cecair?

Tunai ialah aset paling cair diikuti oleh kesetaraan tunai, iaitu perkara seperti pasaran wang, CD atau deposit masa. Sekuriti boleh pasar seperti saham dan bon yang disenaraikan di bursa selalunya sangat cair dan boleh dijual dengan cepat melalui broker. Syiling emas dan barang koleksi tertentu juga boleh dijual secara tunai.

Apakah Beberapa Aset atau Sekuriti Tidak Cecair?

Sekuriti yang didagangkan di kaunter (OTC) seperti derivatif kompleks tertentu selalunya agak tidak cair. Bagi individu, rumah, perkongsian masa atau kereta semuanya agak tidak cair kerana mungkin mengambil masa beberapa minggu hingga beberapa bulan untuk mencari pembeli, dan beberapa minggu lagi untuk memuktamadkan transaksi dan menerima bayaran. Lebih-lebih lagi, yuran broker cenderung agak besar (cth, 5-7% secara purata untuk broker barang).

Mengapakah Sesetengah Stok Lebih Cecair Daripada Yang Lain?

Saham yang paling cair cenderung kepada saham yang mempunyai banyak minat daripada pelbagai pelaku pasaran dan jumlah urus niaga harian yang banyak. Saham sedemikian juga akan menarik lebih ramai pembuat pasaran yang mengekalkan pasaran dua belah yang lebih ketat. Saham tidak cair mempunyai spread bid-ask yang lebih luas dan kurang kedalaman pasaran. Nama-nama ini cenderung kurang dikenali, mempunyai volum dagangan yang lebih rendah, dan selalunya juga mempunyai nilai pasaran dan turun naik yang lebih rendah. Oleh itu, stok untuk bank berbilang negara yang besar akan cenderung lebih cair daripada bank serantau yang kecil.

Mengapa Kecairan Penting?

Jika pasaran tidak cair, ia menjadi sukar untuk menjual atau menukar aset atau sekuriti kepada tunai. Anda mungkin, sebagai contoh, memiliki pusaka keluarga yang sangat jarang dan berharga yang dinilai pada $150,000. Walau bagaimanapun, jika tiada pasaran (iaitu tiada pembeli) untuk objek anda, maka ia tidak relevan kerana tiada siapa yang akan membayar di mana-mana yang hampir dengan nilai yang dinilai—ia adalah sangat tidak cair. Ia mungkin memerlukan pengambilan rumah lelong untuk bertindak sebagai broker dan menjejaki pihak yang berpotensi berminat, yang akan mengambil masa dan menanggung kos. Walau bagaimanapun, aset cecair boleh dijual dengan mudah dan cepat untuk nilai penuhnya dan dengan kos yang rendah. Syarikat juga mesti memegang aset cair yang mencukupi untuk menampung kewajipan jangka pendek mereka seperti bil atau senarai gaji atau menghadapi krisis kecairan, yang boleh menyebabkan muflis.